Αλλάζει το DNA της ασφαλιστικής αγοράς

Του Λάμπρου Καραγεώργου

Η αυξημένη εποπτεία, οι νέες προκλήσεις και ο ρόλος της ιδιωτικής ασφάλισης στο συνταξιοδοτικό καθεστώς, αλλά και στην εξασφάλιση έναντι κινδύνων, αλλάζoυν το σκηνικό στην ασφαλιστική αγορά. Νέες προοπτικές διανοίγονται για τον κλάδο από την περαιτέρω συμμετοχή του στον δεύτερο και στον τρίτο πυλώνα του συνταξιοδοτικού συστήματος, παράλληλα με την καταλυτική επίδραση που θα έχει στη λειτουργία του η εφαρμογή από το 2016 της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ» (Solvency II).

Επίσης, υπό συζήτηση είναι θεσμικές πρωτοβουλίες για την κάλυψη των κινδύνων από φυσικές καταστροφές, ενώ νέα δεδομένα διαμορφώνονται στην ασφάλιση αστικής ευθύνης οχημάτων, όπου γίνεται προσπάθεια να εντοπιστούν και να περιοριστούν τα ανασφάλιστα οχήματα.

Η ψήφιση της οδηγίας Solvency II και ο μεγάλος συμβιβασμός στο τέλος του προηγούμενου έτους μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που τοποθέτησε ως εναρκτήρια χρονιά εφαρμογής της νέας οδηγίας για τη φερεγγυότητα των ασφαλιστικών εταιρειών τις αρχές του 2016, έδωσαν ένα τέλος στις ελπίδες όλων όσοι πίστευαν ότι η ελληνική ασφαλιστική αγορά θα συνεχίσει να πορεύεται στα όρια της νομιμότητας, με την κάλυψη πολιτικών και άλλων παραγόντων. Τα τελευταία χρόνια βέβαια -από το 2008 που άρχισε τη λειτουργία της η εποπτική Αρχή, γνωστή ως ΕΠΕΙΑ, και από το 2010, όταν την εποπτεία της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς ανέλαβε η Τράπεζα της Ελλάδος- ο εποπτικός έλεγχος βελτιώθηκε σημαντικά και η αξιοπιστία της αγοράς έχει κάνει άλματα προόδου.

Έτσι, εγχωρίως οδηγούμαστε σε ένα νέο περιβάλλον όπου η επιχειρηματική δραστηριότητα θα είναι πιο ελεγχόμενη εποπτικά και περισσότερο αξιόπιστη – δύο όροι απαραίτητοι για να διεκδικήσει η αγορά έναν σημαίνοντα ρόλο στο μελλοντικό συνταξιοδοτικό καθεστώς της χώρας, αλλά και στην ευρύτερη εξασφάλιση του πληθυσμού έναντι πάσης φύσεως κινδύνων. Γιατί η ίδια η ανάπτυξη της κοινωνίας και οι πολιτικές που έχει θέσει σε εφαρμογή η Ευρωπαϊκή Ένωση επιφυλάσσουν μια νέα εποχή για τον θεσμό της ιδιωτικής ασφάλισης, τόσο στην αντικατάσταση του παραπαίοντος συστήματος κοινωνικής ασφάλισης όσο και στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών. Για παράδειγμα, το πρόσφατο τραγικό γεγονός των σεισμών στο νησί της Κεφαλονιάς επανέφερε στην επικαιρότητα το θέμα της ασφαλιστικής κάλυψης της περιουσίας.

Η καχυποψία για την ελληνική ασφαλιστική αγορά
Οι Έλληνες καταναλωτές, που στο πρόσφατο παρελθόν έπεσαν θύματα ασφαλιστικών εταιρειών των οποίων η άδεια ανεστάλη γιατί δεν τηρούσαν τις διατάξεις του νόμου σε ό,τι αφορά την κεφαλαιακή τους επάρκεια, είναι λογικό και εύλογο να στέκονται με καχυποψία και δυσπιστία απέναντι στον θεσμό της ιδιωτικής ασφάλισης.

Έτσι, όμως, χάνουν αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα. Λόγου χάρη, είναι προφανές ότι πολύ λιγότερα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι 250 κάτοικοι της Κεφαλονιάς που είχαν ασφαλισμένα τα σπίτια τους έναντι του κινδύνου του σεισμού και έχουν εισπράξει -τουλάχιστον ορισμένοι από αυτούς- μια προκαταβολή για τις ζημιές που υπέστησαν, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους 2.000 κατοίκους, που ήταν ανασφάλιστοι.

Οι επιφυλάξεις λόγω ελλιπούς εποπτείας και συνακόλουθα ύπαρξης πολλών προβληματικών καταστάσεων στον κλάδο, με ισχυρότερο παράδειγμα αυτό της Ασπίς Πρόνοια, που άφησε ακάλυπτους πάνω από 250.000 ασφαλισμένους στον κλάδο ζωής, αποθαρρύνουν τους εν δυνάμει ασφαλισμένους και είναι ίσως ο πιο σοβαρός λόγος που η ελληνική ασφαλιστική αγορά παραμένει μία από τις λιγότερο ανεπτυγμένες σε όλη την ευρωζώνη.

Η παραγωγή ασφαλίστρων εξακολουθεί να παραμένει στα χαμηλά επίπεδα του 2,28%, ως ποσοστό του ΑΕΠ, έναντι 8,1% της ευρωπαϊκής παραγωγής ασφαλίστρων σε σχέση με το ευρωπαϊκό ΑΕΠ. Επίσης, το κατά κεφαλήν ασφάλιστρο έπεσε κάτω από τα 400 ευρώ, στα 386 ευρώ, και παραμένει πολύ χαμηλότερα σε σχέση με το μέσο κατά κεφαλήν ασφάλιστρο στην Ε.Ε., ύψους 1.875 ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ιnsurance Europe.

Παράλληλα, η ύφεση ήρθε και αποτελείωσε το έργο της μειωμένης ασφαλιστικής συνείδησης. Η συνολική παραγωγή ασφαλίστρων υποχώρησε περισσότερο από 30% από το 2009 – έτος κατά το οποίο σημειώθηκε ιστορικό υψηλό στα ασφάλιστρα ύψους 5,45 δισ. ευρώ και «προσγειώθηκε» στα 3,84 δισ.ευρώ το 2013. Μόνο στη διάρκεια του προηγούμενου έτους η μείωση διαμορφώθηκε στο 9,3%. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών, το 2013 υποχώρησαν κατά 14,1% οι ασφαλίσεις ζωής και κατά 5,5% οι ζημιές, ενώ σε σύγκριση με το 2009 η σωρευτική μείωση είναι της τάξης του 34% για τη ζωή και του 25,5% για τις ζημιές.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τη θέση της Ελλάδος ως τμήμα της ευρωπαϊκής ασφαλιστικής αγοράς, αρκεί να αναφέρουμε ότι η Πορτογαλία, με περίπου ίσο πληθυσμό με τον ελληνικό και μικρότερο ΑΕΠ, είχε συνολική παραγωγή ασφαλίστρων το 2013 λίγο πάνω από τα 13 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 6,82% του πορτογαλικού ΑΕΠ.

Απογοητευτική η σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη
Η σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη είναι απογοητευτική, σύμφωνα με τον Πάνο Δημητρίου, διευθύνοντα σύμβουλο της Generali, μιας ασφαλιστικής εταιρείας θυγατρικής του ομώνυμου ιταλικού ομίλου, που έχει 126 χρόνια παρουσίας στην ελληνική ασφαλιστική αγορά. «Από το 1992 που απασχολούμαι στην ελληνική αγορά, αυτό που συνεχώς ακούω είναι για τις προοπτικές ανάπτυξής της, οι οποίες πηγάζουν κυρίως από το γεγονός ότι η παραγωγή ασφαλίστρων στη χώρα μας αποτελεί το 2,5% του ΑΕΠ, ενώ ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι στο 8,1%. Παρ’ όλα αυτά, τα τελευταία 25 χρόνια το 2,5% δεν μεγαλώνει. Άρα, κάτι δεν γίνεται καλά», αναφέρει ο Πάνος Δημητρίου και αποδίδει την καθυστέρηση αυτή σε ένα εποπτικό έλλειμμα που επέτρεψε την ανάπτυξη μιας μη υγιούς ασφαλιστικής αγοράς, η οποία με τη σειρά της υπονόμευσε την εικόνα και τη σημασία του θεσμού της ιδιωτικής ασφάλισης στη συνείδηση του μέσου Έλληνα.

«Πρέπει όλοι μαζί να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για να αλλάξουμε την εικόνα της αγοράς, να αυξήσουμε την ασφαλιστική πίτα, να προσφέρουμε τη δυνατότητα να γευθούν το αγαθό της ασφάλισης περισσότεροι Έλληνες, ειδικά τώρα που και οι ανάγκες είναι περισσότερες παρά ποτέ. Την ίδια στιγμή, αναμένουμε περισσότερες πρωτοβουλίες και από την εποπτική Αρχή, οι οποίες θα οδηγήσουν σε βελτίωση της αξιοπιστίας των ασφαλιστικών επιχειρήσεων».

Ο CEO της Generali εκτιμά, πάντως, ότι εν όψει της οδηγίας Solvency II, θα υπάρξουν ιδιαίτερα σημαντικές εξελίξεις σε επιχειρηματικό επίπεδο, καθώς δεν θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν τις απαιτήσεις της οδηγίας όλες οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες και κάποιες είτε θα βγουν από την αγορά, είτε θα περιορίσουν τη δραστηριότητά τους σε συγκεκριμένους κλάδους. «Ως αποτέλεσμα της οδηγίας Solvency II, θα έχουμε κεφαλαιακά ισχυρά ασφαλιστικές εταιρείες» συμπληρώνει.

 

Ο χάρτης της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς
Στην ελληνική ασφαλιστική αγορά δραστηριοποιούνται και επιχειρούν σήμερα 69 ασφαλιστικές εταιρείες. Από αυτές, 45 δραστηριοποιήθηκαν μόνο στις ασφαλίσεις κατά ζημιών, οι 13 μόνο στις ασφαλίσεις ζωής και οι 11 και στους δύο κλάδους (μεικτές εταιρείες). Επίσης, από τις 59 επιχειρήσεις, οι 47 είναι ανώνυμες εταιρείες, οι 19 υποκαταστήματα αλλοδαπών ασφαλιστικών εταιρειών και οι τρεις είναι πανελλαδικοί αλληλασφαλιστικοί συνεταιρισμοί.

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι από τις 69 επιχειρήσεις οι 38 είναι αλλοδαπών συμφερόντων, οι μέτοχοί τους δηλαδή είναι μεγάλες ασφαλιστικές εταιρείες της δυτικής Ευρώπης, του Ισραήλ και των ΗΠΑ.

Η συνολική παραγωγή ασφαλίστρων των παραπάνω εταιρειών ανήλθε το 2013 στα 3,843 δισ. ευρώ, μειωμένη, όπως προαναφέρθηκε, κατά 9,3%, σε σύγκριση με το 2012. Η παραγωγή του κλάδου ζωής ανήλθε στο 1,644 δισ. ευρώ μειωμένη κατά 14,1% και η παραγωγή των ασφαλίσεων κατά ζημιών ανήλθε στα 2,198 δισ. ευρώ μειωμένη κατά 5,5% σε σύγκριση με έναν χρόνο πριν. Από τις ασφαλίσεις κατά ζημιών, η ασφάλιση αστικής ευθύνης οχημάτων είχε παραγωγή ύψους 1,08 δισ. ευρώ και ετήσια μείωση κατά 7,2%, ενώ οι λοιποί κλάδοι είχαν παραγωγή 1,12 δισ. ευρώ, με μείωση σε ποσοστό 3,7% έναντι του 2012.

Στη διάρκεια του 2013, πάντως, καταγράφεται μια επιβράδυνση στον ρυθμό υποχώρησης της παραγωγής, ειδικά στη ζωή. Πιο συγκεκριμένα, στο τρίμηνο σημειώθηκε μείωση σε ποσοστό 23,4% στα ασφάλιστρα ζωής, η οποία περιορίστηκε σε 17,5% στο εξάμηνο και σε 16,2% στο εννεάμηνο, καταλήγοντας στο δωδεκάμηνο σε 14,1%. Στο σύνολο της παραγωγής, το έτος ξεκίνησε στο α’ τρίμηνο με μείωση κατά 13,2%, η οποία «μαζεύτηκε» σε -9,3% στο δωδεκάμηνο.

Όσον αφορά τις επιστροφές ασφαλίστρων από ακυρώσεις συμβολαίων, στις ζημιές, με εξαίρεση τον μήνα Φεβρουάριο, κινούνται συνεχώς και σταθερά σε χαμηλότερα επίπεδα από τους αντίστοιχους μήνες του 2012. Και στον κλάδο ζωής, κατά το μεγαλύτερο μέρος του 2013 κινήθηκαν σε χαμηλότερα επίπεδα από το προηγούμενο έτος, με εξαίρεση τους μήνες Ιανουάριο, Ιούλιο και Αύγουστο.

Ανάπτυξη της ασφαλιστικής αγοράς υπό προϋποθέσεις
Η ασφαλιστική αγορά αναζητεί την ανάπτυξη σε ένα τοπίο που μεταβάλλεται ραγδαία, αναφέρει ο Γιώργος Κώτσαλος, διευθύνων σύμβουλος της ασφαλιστικής εταιρείας Interamerican, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας και θυγατρικής του ολλανδικού ομίλου Achmea. «Στα οικονομικά μεγέθη, η αγορά μας ακολουθεί ιστορικά την πορεία του ΑΕΠ και φυσικά δοκιμάζεται από την ύφεση. Όμως, οι προοπτικές της σε έναν συμπληρωματικό ρόλο ως προς την κοινωνική ασφάλιση που φθίνει συνεχώς διευρύνονται. Βέβαια, πρακτικά η ανάπτυξη της ιδιωτικής ασφάλισης στην υγεία και στη σύνταξη-αποταμίευση θα εξαρτηθούν από την απαιτούμενη κοινωνική μεταρρύθμιση».

Χρειάζεται γι’ αυτό, τονίζει ο Γιώργος Κώτσαλος, να υπάρξει σχέδιο, αφού προηγηθεί συζήτηση και συναίνεση μεταξύ πολιτείας, αγοράς και κοινωνικών εταιρών, αλλά και δημιουργία προϋποθέσεων και κινήτρων για την ιδιωτική ασφάλιση, όπως φοροαπαλλαγές. «Ο φόβος για κάποιον ότι δεν θα έχει περίθαλψη και σύνταξη από το κράτος δεν αποτελεί κίνητρο, δεν είναι παράλογο να υφίσταται φοροαπαλλαγή. Και οι εισφορές στο ΙΚΑ φοροαπαλλάσσονται. Αλλού, όπου αναπτύχθηκε η μεταρρύθμιση με σύστημα συμπληρωματικότητας, πριν ξεσπάσει η καταιγίδα οικονομικής κρίσης, δόθηκαν από την Αρχή κίνητρα τα οποία αποσύρθηκαν όταν το σύστημα λειτούργησε. Εδώ μιλάμε συνεχώς επί χρόνια για δεύτερο και τρίτο πυλώνα ασφάλισης και δεν γίνεται βήμα».

Πάντως, όπως αναφέρει, είναι θετικό ότι η Τράπεζα της Ελλάδος εξέφρασε ενθαρρυντική άποψη για την ανάπτυξη του ρόλου της ιδιωτικής ασφάλισης, σε συνδυασμό με την αποτελεσματικότερη εποπτεία που ασκεί. Στο σημείο αυτό να επισημανθεί ότι η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) επιδιώκει να ολοκληρωθεί η ασφαλιστική μεταρρύθμιση με την αξιοποίηση της επαγγελματικής και της ιδιωτικής ασφάλισης, που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να συμβάλει στην αναπλήρωση των απωλειών στις κύριες συντάξεις. Αυτό απαιτεί άρση των εμποδίων και των αγκυλώσεων που υπάρχουν σήμερα, όπως τονίζει η ΤτΕ.

Οι σεισμοί στην Κεφαλονιά και η προσωπική περιουσία
Αν η ασφαλιστική μεταρρύθμιση είναι η μία θεσμική πρόκληση για την ελληνική ασφαλιστική αγορά, η υποχρεωτική ασφάλιση έναντι φυσικών καταστροφών (κυρίως σεισμού) είναι ακόμη μία πρόκληση-πρόσκληση για την αγορά, ενώ μία τρίτη είναι η ολοκλήρωση της θεσμικής μεταρρύθμισης στον κλάδο ασφάλισης αυτοκινήτου, που αφορά τον εντοπισμό των ανασφάλιστων οχημάτων.

Σε ό,τι αφορά τις φυσικές καταστροφές, το θέμα επανέρχεται στην επικαιρότητα μετά τις συνεχείς σεισμικές δονήσεις στην Κεφαλονιά, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Στο παρελθόν, κυρίως από την τρόικα, είχε τεθεί το θέμα της υποχρεωτικής ασφάλισης των ακινήτων από σεισμό, καθώς η χώρα μας είναι σεισμογενής περιοχή. Έγιναν ορισμένες αρχικές μελέτες και προτάσεις, ωστόσο το θέμα δεν προχώρησε, αφού υπήρξαν διαμαρτυρίες για υπερβολική επιβάρυνση των ακινήτων με φόρους και εισφορές. Βέβαια, η συζήτηση παραμένει πάντα ανοικτή.

Σημειώνεται ότι η ασφαλιστική κάλυψη από φυσικές καταστροφές συζητείται και στην Ε.Ε. Η ιδέα είναι ότι θα πρέπει το κράτος, σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα ασφάλισης, να αναλάβει την κάλυψη των φυσικών καταστροφών. Υπάρχουν διάφορα μοντέλα στα κράτη-μέλη, ορισμένα εκ των οποίων προβλέπουν και την υποχρεωτική ασφάλιση. Πρόσφατα, πάντως, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνέστησε να αποφευχθεί αυτό το μέτρο.

Σε έκθεσή του, η οποία έγινε δεκτή με θετικά σχόλια από την Insurance Europe, αναγνωρίζεται ότι δεν μπορεί να υπάρξει σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένα ενιαίο υποχρεωτικό πλαίσιο ασφάλισης φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών. Επικρατούν διαφορετικές συνθήκες όσον αφορά την ασφάλιση από χώρα σε χώρα και σε σχέση με τα γεωγραφικά και κλιματολογικά δεδομένα και στα είδη των κινδύνων με τα οποία έρχονται αντιμέτωπα τα κράτη μέλη. Επίσης, τονίζεται η σημασία της ενθάρρυνσης της πρόληψης και της ευαισθητοποίησης απέναντι σε τέτοιου είδους κινδύνους και της βελτίωσης της συλλογής και ανταλλαγής δεδομένων. Επισημαίνεται ακόμα η ανάγκη οι πολίτες να αναλάβουν το μέρος της ευθύνης που τους αναλογεί, προκειμένου να προστατεύσουν τις περιουσίες τους και να μη θεωρούν δεδομένη την κρατική στήριξη.

Οι πρόσφατοι σεισμοί στην Κεφαλονιά επανέφεραν στο προσκήνιο το ζήτημα της ασφάλισης της προσωπικής περιουσίας. «Αφήνοντας απ’ έξω τον διάλογο περί υποχρεωτικής ασφάλισης, που είναι σίγουρα ένα αρκετά σύνθετο ζήτημα, θα ήθελα να εστιάσω στο θέμα της εκπαίδευσης των ιδιωτών, που είναι ρόλος τόσο των ασφαλιστικών εταιρειών, όσο και των διαμεσολαβητών» επισημαίνει ο Τζουζέπε Ζόρνιο, διευθύνων σύμβουλος της AIG Ελλάς Α.Ε. Τα πιο πρόσφατα νούμερα δείχνουν πως, παρά το βαρύ ιστορικό της χώρας μας σε σεισμούς, μόνο το 15% των κατοικιών προστατεύονται.

«Για να αντιληφθούμε τη σοβαρότητα του θέματος, αρκεί να συνυπολογίσουμε το υψηλό κόστος επισκευής ή ανακατασκευής σε περίπτωση σεισμού, το γεγονός ότι οι προσωπικές αποταμιεύσεις έχουν μειωθεί αρκετά και ότι η δανειοδότηση από τις τράπεζες έχει σταματήσει. Το ίδιο όμως ισχύει και για άλλους συνήθεις κινδύνους, όπως η κλοπή, η πυρκαγιά ή η πλημμύρα, για τους οποίους και πάλι η πλειονότητα των κατοικιών δεν έχουν κάποια ασφάλιστη» προσθέτει ο συνομιλητής μας, και καταλήγει: «O πρωταρχικός ρόλος της ασφαλιστικής αγοράς είναι να εκπαιδεύσει τους ιδιώτες να αντιληφθούν τους κινδύνους που διατρέχουν, το μέγεθος και τις συνέπειες που μπορεί να έχουν στον προϋπολογισμό τους, και να τους δώσει τη δικλίδα ασφαλείας που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουν ένα γεγονός, όταν αυτό συμβεί».

Η πρόοδος στον τομέα των ανασφάλιστων οχημάτων
Σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στον κλάδο της αστικής ευθύνης οχημάτων, θα πρέπει να σημειωθεί η εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει τα τελευταία τρία χρόνια, η οποία έχει οδηγήσει στην επιτυχή αντιμετώπιση ενός χρόνιου προβλήματος της ασφαλιστικής αγοράς, αυτό των ανασφάλιστων οχημάτων.

Όπως σημειώνει ο Δημήτρης Ζορμπάς, πρόεδρος της Επιτροπής Αυτοκινήτων της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών και διευθύνων σύμβουλος της Συνεταιριστικής Ασφαλιστικής, της μοναδικής εκπροσώπου του κλάδου της κοινωνικής οικονομίας στην ασφαλιστική αγορά, ύστερα από αρκετή και επίπονη προσπάθεια, «το υπουργείο Συγκοινωνιών γνωρίζει πλέον πόσα είναι τα ασφαλισμένα οχήματα και πόσα και ποια είναι τα ανασφάλιστα. Μάλιστα, μέσα από τις διασταυρώσεις που έχουμε υλοποιήσει, εμφανίσθηκαν και 13.000 περίπου οχήματα που δεν ήταν πριν γνωστά στην πολιτεία». Τώρα αυτό που απομένει είναι ο κρατικός μηχανισμός να εφαρμόσει τον νόμο και να αποστείλει στους ανασφάλιστους το σχετικό σημείωμα και το πρόστιμο.

Ο Δημήτρης Ζορμπάς υπογραμμίζει ότι το μέτρο για τα ανασφάλιστα αυτοκίνητα δεν πρέπει να το αντιμετωπίζουμε ως εισπρακτικό, αλλά ως μία κοινωνική κατάκτηση υπέρ της πλειονότητας των ασφαλισμένων μίας πολιτισμένης κοινωνίας.
Υπενθυμίζεται ότι, εάν ένα ανασφάλιστο όχημα προκαλέσει μεγάλη ζημιά σε άλλο όχημα ή στον οδηγό του, τότε ο θύτης αντιμετωπίζει τον υπαρκτό κίνδυνο να χάσει όλη την περιουσία προκειμένου να αποζημιώσει το θύμα. Συνεπώς, η ασφάλιση προστατεύει αυτόν που τη συνάπτει.

*Το άρθρο δημοσιεύεται στο περιοδικό Fortune που κυκλοφορεί στα περίπτερα

Διαβάστε ακόμη:

Ιδιωτική ασφάλιση ίσον αξιοπρεπής σύνταξη;

Ανάστατη η ασφαλιστική αγορά με την κατάργηση φοροαπαλλαγών

Φάκελος Ασφαλιστικό: Ο Έλληνας, δεν πρέπει να μείνει ανασφάλιστος

«Η ασφαλιστική αγορά βρίσκεται αντιμέτωπη με κανονιστική χιονοστιβάδα»