Αγγελική Φράγκου: «Αριστοτέλης Ωνάσης» γένους θηλυκού

Ένα φορτηγό πλοίο 14.000 τόνων, το «Φούλβια», παρέμενε αγκυροβολημένο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, εγκαταλειμμένο και προς πώληση. Βρισκόμαστε στο έτος 1990, με τη βραζιλιάνικη οικονομία να αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες. Το φορτηγό μεταφοράς ξηρού φορτίου σάπιζε, και ήταν βέβαιο ότι δεν επρόκειτο να βρει αγοραστή. Μια μέρα, οι εργάτες του ναυπηγείου είδαν μία νέα γυναίκα να μπαινοβγαίνει στο πλοίο, εξετάζοντας προσεκτικά όλους τους χώρους του. Ήταν τόσο νέα, μόλις 25 χρονών, που σίγουρα δεν επρόκειτο για την καπετάνιο. Ποια ήταν, ποιες ήταν οι γνώσεις της για τα πλοία, και τι στο καλό ήθελε να κάνει μέσα σε μία οικονομία σε κρίση;

Η γυναίκα κατέβαλε 1,5 εκατομμύριο δολάρια για να αγοράσει το πλοίο, ξεκινώντας το χτίσιμο μιας επιχείρησης που το 2011 την έφερε στη λίστα του Fortune με τις 50 ισχυρότερες γυναίκες επιχειρηματίες του κόσμου. Ο λόγος για την Αγγελική Φράγκου, κόρη του καπετάνιου και πανίσχυρου εφοπλιστή Νίκου Φράγκου, η οποία σύμφωνα με την Lloyd’s, είναι η πρώτη γυναίκα μεταξύ των 20 κορυφαίων με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως στη ναυτιλία και σύμφωνα με το «Fortune» κατατάσσεται ανάμεσα στις 10 ταχύτερα ανερχόμενες γυναίκες επιχειρηματίες διεθνώς που έχουν καταφέρει να… γυρίσουν την οικονομική κρίση προς όφελός τους.

Η εφοπλιστική αυτοκρατορία που επεκτείνεται
Από την εξαγορά του πλοίου «Φούλβια» και μετά ξεκίνησε μία εφοπλιστική αυτοκρατορία. Η γυναίκα που περπατούσε στα καταστρώματα του πλοίου πίσω στο 1990, είναι σήμερα ιδρύτρια, διευθύνουσα σύμβουλος και πρόεδρος της Navios Maritime Holdings, μιας από τις μεγαλύτερες και ταχύτερα αναπτυσσόμενες ναυτιλιακές εταιρείες στον κόσμο υπό ελληνικό έλεγχο. Στην τελευταία καταμέτρηση, ο όμιλος εταιρειών Navios με τρεις εταιρείες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης (Navios Maritime Holdings, Navios Maritime Partners, Navios Maritime Acquisitions) , εκτιμάται ότι είχε 119 πλοία υπό τις εντολές του, μαζί με 300 φορτηγά πλοία και μικρά δεξαμενόπλοια που «οργώνουν» την Λατινική Αμερική.

Για να φτάσει μέχρι εκεί χρειάστηκε να καταπλήξει τους παίχτες της διεθνούς ναυτιλίας με τις κινήσεις της το 2004. Εκμεταλλευόμενη τις γνώσεις της στα χρηματοοικονομικά, καθώς έκανε το πέρασμα της από τα θρανία της Wall Street το διάστημα 1987 -1989, ασχολήθηκε με τις εταιρείες εξαγορών ειδικού σκοπού, στις οποίες είδε το κατάλληλο όχημα για να αναπτύξει ακόμα περισσότερο τις επιχειρηματικές της δραστηριότητές. Οι εν λόγω εταιρικές οντότητες δεν έχουν έσοδα, και είναι σχεδιασμένες με αποκλειστικό σκοπό την ολοκλήρωση των εξαγορών άλλων εταιρειών. Το περιθώριο κέρδους του κλάδου ήταν τέτοιο που η κυρία Φράγκου εγκατέλειψε την καριέρα της ως χρηματιστηριακή αναλύτρια για να αποτελέσει την πέμπτη γενιά της οικογένειας που βιοπορίζεται από τη θάλασσα.

Έτσι επενδύει 200 εκατομμύρια δολάρια σε μία τέτοια εταιρεία, και τη χρησιμοποιεί για να εξαγοράσει την International Shipping Enterprises, εταιρεία που είχε στήσει η United States Steel Corp. στα μέσα της δεκαετίας του ’50 για τη μεταφορά σιδήρου από τη Βενεζουέλα στον Καναδά και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Γίνεται η πρώτη Ελληνίδα επικεφαλής ναυτιλιακής εταιρείας επενδύσεων που έμπαινε στο Χρηματιστήριο Nasdaq, αντλώντας χρήματα από τη δύσκολη και απαιτητική χρηματιστηριακή αγορά των ΗΠΑ. Λίγους μήνες αργότερα, στα τέλη Αυγούστου του 2005, προχωράει σε μία μεγάλη εμπορική συμφωνία και εξαγοράζει την ναυτιλιακή εταιρεία Navios, την οποία ήλεγχε κατά 66% η οικογένεια Δαυίδ, ένα μεγάλο όνομα στην ελληνική βιομηχανία που κατέχει την Coca-Cola Hellenic Bottling και τον όμιλο Frigoglass.

 

«Μία εταιρεία εξαγορών ειδικού σκοπού μπορεί να οδηγήσει πολύ γρήγορα στο χρηματιστήριο», επισημαίνει η κυρία Φράγκου. «Άλλαξα εντελώς τη συγκεκριμένη αγορά, η οποία κατέληξε να έχει αξία 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων» αναφέρει σε μια συνέντευξη της.

Ξαφνικά, η κυρία Φράγκου είχε αναδειχθεί σε διεθνή παίκτη της ναυτιλίας και είχε πλέον αποκτήσει πρόσβαση σε κεφάλαια τρίτων. Αποφάσισε να εισάγει άλλες δύο εταιρείες της στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης (NYSE). Η πρώτη, η Navios Maritime Partners (2007) , υπήρξε πόλος έλξης για τους επενδυτές χάρη στην υψηλή της απόδοση, ενώ η δεύτερη, η Navios Maritime Acquisition (2008), έχει υπό τον έλεγχό της ένα στόλο δεξαμενόπλοιων. Οι τρεις εταιρείες μαζί αγγίζουν τα 1,8 δισεκατομμύρια δολάρια σε αξία, ενώ η Navios έχει ήδη εξασφαλισμένα από χρονοναυλώσεις έσοδα για το 2013 και 2014, ύψους 181 και 122,6 εκ. δολ. αντίστοιχα. Ένας από τους πιο γνωστούς ναυλωτές της είναι ο διεθνής κολοσσός της Glencore.

Glencore: Διαβάστε ποιος είναι ο Έλληνας που κινεί τα νήματα στην “Goldman Sachs των commodities”

Μία τέταρτη εταιρεία, η Navios South American Logistics που δραστηριοποιείται στη διαχείριση φορτηγίδων και λιμένων στην Ουρουγουάη και στην Παραγουάη, πρόκειται να εισαχθεί κι αυτή στο χρηματιστήριο μελλοντικά.

 

Η Χίος, ο Νίκος Φράγκος και ο Αριστοτέλης Ωνάσης
Στην Ελλάδα, όπου ο έλεγχος των ναυτιλιακών εταιρειών θεωρείται περίπου ως δικαίωμα που λαμβάνει κάποιος από τα γεννοφάσκια του, η κυρία Φράγκου είναι μία επιχειρηματίας που έχει τραβήξει την προσοχή πάνω της, ως ένας εν δυνάμει Αριστοτέλης Ωνάσης γένους θηλυκού, εν τη γενέσει του. Η οικογένειά της κατάγεται από τα Καρδάμυλα της Χίου. Εκεί γεννήθηκε η Αγγελική Φράγκου και τα δύο της αδέρφια: η Μαρία και ο Γιάννης, ο οποίος είναι επικεφαλής δικής του ναυτιλιακής εταιρείας. «Το νησί έχει μακρά παράδοση στη ναυτιλία», αναφέρει. «Υπήρχε μία περίοδος όπου όλοι οι κάτοικοι του νησιού εργάζονταν στα καράβια. Ο φούρναρης καταγόταν από άλλο νησί».

Η κυρία Φράγκου αναγνωρίζει τη βοήθεια που έλαβε στην αρχή της καριέρας της από τον πατριάρχη της οικογένειας, Νικόλα Φράγκο, ο οποίος και έβαλε τα χρήματα για να αγοραστεί η «Φούλβια», μια «θαυμάσια επένδυση» που απέφερε στην κ. Φράγκου μια μικρή περιουσία. Τον αποκαλεί «Καπετάνιο». Σε ηλικία 86 ετών, ο ίδιος συνεχίζει να διαχειρίζεται ακόμη μερικά πλοία. Ο πατέρας του Νικόλα και ο πατέρας της Αθηνάς Λιβανού, πρώτης γυναίκας του Αριστοτέλη Ωνάση, ήταν συνέταιροι στα ναυτιλιακά. Ο καπετάν Νίκος μαζί με τον Ν. Μουνδρέα κατάφεραν και έχτισαν εδώ και 40 χρόνια μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες, την Good Faith, η οποία στα τέλη της δεκαετίας του ’90 είχε το μεγαλύτερο σε αριθμό πλοίων ελληνόκτητο στόλο.

Από μηχανολόγος , καπετάνισσα
Ως έφηβη, η κυρία Φράγκου διέσχισε τον Ατλαντικό πάνω σε ένα από τα πλοία του πατέρα της, αλλά απαιτήθηκε χρόνος για να πειστεί ότι της ταίριαζε καλύτερα η καριέρα στα ναυτιλιακά. Αρχικά, την ενδιέφερε η μηχανολογία, την οποία και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Farleigh Dickinson στο Νιου Τζέρσεϋ, ενώ είναι και κάτοχος διπλώματος master από το Columbia University στο ίδιο αντικείμενο. Στη συνέχεια, ξεκίνησε ένα MBA στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, το οποίο δεν ολοκλήρωσε ποτέ επειδή ξεκίνησε να εργάζεται ως αναλύτρια για την Republic National Bank· παρέμεινε εκεί από το 1987 ως το 1989.

Η δουλειά στην τράπεζα άλλαξε τη ζωή της κυρίας Φράγκου επειδή της γνώρισε ένα άλλο σύμπαν, εκείνο του χρηματοπιστωτικού κλάδου και των αρχών που τον διέπουν. Και τα εφόδια με τα οποία εξοπλίστηκε από αυτή την εμπειρία αποδείχτηκαν πολύτιμα κατά την εμπλοκή της με τη ναυτιλία, έναν κλάδο που επλήγη από την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.

Ο όμιλος Navios βγήκε σχετικά αλώβητος από την οικονομική κρίση με χαρακτηριστική άνεση, καθώς τα πλοία της εταιρείας εξασφάλισαν συμβόλαια μακράς διαρκείας, το λειτουργικό κόστος μειώθηκε με τη διενέργεια επισκευών στη θάλασσα, αντί σε ναυπηγεία, και χρησιμοποιήθηκε εκτενώς η ασφάλιση έναντι εταιρειών που λόγω της κρίσης δεν διέθεταν τις απαραίτητες πιστώσεις για να εκπληρώσουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις προς τις εταιρείες του ομίλου. Στο μεταξύ, η Navios αγόραζε κατασχεμένα πλοία από πιστωτές σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές.

Πλέον, η κυρία Φράγκου προβλέπει ανάκαμψη της ναυτιλίας στο μέλλον, χωρίς να προσδιορίζει με ακρίβεια το πότε θα γίνει αυτό. «Μετά από μία κρίση, η αγορά θα ανέβει και όποιος επιβιώσει θα γίνει πολύ πλούσιος». Παράλληλα, κάνει σχέδια επέκτασης,· επικεντρώνεται στα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων και συνεργάζεται με μία εγχώρια δεξαμενή σκέψης για να βρει τρόπους δημιουργίας περισσότερων θέσεων εργασίας στη ναυτιλία για Έλληνες.

Η φορολόγηση είναι ένα άλλο ζήτημα. Ούτε η Navios, ούτε κάποια άλλη ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία πληρώνουν φόρο εισοδήματος στην Ελλάδα, παρά μόνο έναν χαμηλό φόρο βάσει της χωρητικότητας κάθε πλοίου. Πιστεύει άραγε η κυρία Φράγκου ότι είναι δίκαιο να επιτρέπεται στον μεγαλύτερο και γνωστότερο επιχειρηματικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας να έχει μεγάλες φοροαπαλλαγές τη στιγμή που η χώρα βρίσκεται σε μακρόχρονη ύφεση; «Ειλικρινά, πιστεύω πως ναι. Αν φορολογηθώ εδώ δεν θα μπορώ να είμαι ανταγωνιστική διεθνώς. Και τότε θα κλείσω την επιχείρησή μου» αναφέρει σε μια πρόσφατη συνέντευξη της στην Globe and Mail.

(Αφιέρωμα του CNN στην ελληνίδα Αγγελική Φράγκου, leader της διεθνούς ναυτιλίας- δείτε το βίντεο από την εκπομπή Leading Women).

Info: Οι βασικότεροι σταθμοί της “σιδηράς κυρίας” της ναυτιλίας
Η Αγγελική Φράγκου ανήκει στην τέταρτη γενιά της οικογένειας Φράγκου που ασχολείται με την ναυτιλία. Έχει ένα γιο, τον Νικόλα, ενώ ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου της σε ταξίδια για την δουλειά της, στη Νέα Υόρκη και στην Αθήνα. Είναι ιδιοκτήτρια σπιτιών στην Χίο, την Αθήνα, το Μονακό και την Νέα Υόρκη. Αγαπάει την όπερα, ενώ συλλέγει ελληνικά, βυζαντινά και κινέζικα έργα τέχνης.

Είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Navios Maritime Holdings Inc. από τις 25 Αυγούστου 2005. Επιπλέον, είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της θυγατρικής εταιρείας Navios Partners, που είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, από τον Αύγουστο του 2007 καθώς και πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Navios Maritime Acquisition Corporation, επίσης θυγατρικής εισηγμένης στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Είναι επίσης πρόεδρος του ΔΣ της Navios South American Logistics από την ίδρυσή της το Δεκέμβριο του 2007. Προηγουμένως, ήταν πρόεδρος του ΔΣ, διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της εταιρείας International Shipping Enterprises, που εξαγόρασε τη Navios Holdings. Από το 1990 μέχρι τον Αύγουστο του 2005 ήταν διευθύνων σύμβουλος της Maritime Enterprises Management S.A., και της προκατόχου εταιρείας, που ήταν ειδικευμένη στη διαχείριση φορτηγών πλοίων ξηρού φορτίου.

Είναι πρόεδρος της IRF European Finance Investments Ltd., εισηγμένης στο SFM of του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου. Από τον Απρίλιο του 2004 έως τον Ιούλιο του 2005 διετέλεσε μέλος του ΔΣ της Εμπορικής Τράπεζας. Από τον Ιούνιο του 2006 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2008 ήταν πρόεδρος της Proton Bank.

Είναι μέλος του Συμβουλίου του The United Kingdom Mutual Steam Ship Assurance Association (Bermuda) Limited και αντιπρόεδρος της China Classification Society Mediterranean Committee και μέλος της Hellenic and Black Sea Committee of Bureau Veritas καθώς και μέλος της Greek Committee of Nippon Kaiji Kyokai.

Έχει πτυχίο bachelor στη μηχανολογία από το Fairleigh Dickinson University και πτυχίο master στη μηχανολογία από το Columbia University.

Οικονομικά tips
Η Navios Maritime Holdings κατέγραψε αύξηση της κερδοφορίας το τελευταίο τρίμηνο του 2012, στα 146,6 εκατ. δολ. (από 11,8 εκατ. δολ.), ενώ και η Navios Maritime Acquisitions έκλεισε με κέρδη 333.000 . Για το πρώτο τρίμηνο του 2013, η Navios Maritime Holdings Inc. (NM) εμφάνισε ζημιές έναντι κερδών και πτώση εσόδων ξεπερνώντας ωστόσο τις εκτιμήσεις των αναλυτών. Η ναυτιλιακή εταιρεία εμφάνισε ζημιές 10,155 εκατ. δολ., ή 10 σεντς ανά μετοχή, έναντι κερδών 9,459 εκατ. δολ., ή 9 σεντς ανά μετοχή, ενώ τα έσοδα υποχώρησαν 12% στα 133,837 εκατ. δολ. Τα EBITDA υποχώρησαν στα 38,474 εκατ. δολ. από 62,573 εκατ. δολ. Από τη μεριά τους αναλυτές που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση της Thomson Reuters ανέμεναν ζημιές 19 σεντς ανά μετοχή και έσοδα 126 εκατ. δολ. Η μετοχή της εταιρείας τους τελευταίους 12 μήνες έχει σημειώσει άνοδο 49%.

Ισχυρή θέση στον κλάδο του ξηρού φορτίου κλειδώνει η εισηγμένη στο NYSE «Navios Partners», που ανακοίνωσε τα οικονομικά αποτελέσματα για το πρώτο τρίμηνο έληξε στις 31 Μαρτίου 2013. Η εταιρία κατέγραψε αύξηση 23,7% στα τριμηνιαία έσοδα, σε σχέση με το α΄ τρίμηνο του 2012 που ανήλθαν στα $ 44.200.000.

Επίσης σε $ 28,0 εκατ. ανήλθαν τα κέρδη EBITDA καταγράφοντας αύξηση 18% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2012. Επιπλέον, τα καθαρά έσοδα ανήλθαν σε $700.000 από καθαρή ζημία ύψους 0,8 εκατ. δολαρίων το πρώτο τρίμηνο του 2012.