Η διπρόσωπη Ευρώπη
Ένα crash-test μεταξύ Αμβούργου και Μασσαλίας καταγράφει τον ευρωπαϊκό διχασμό εν όψει της ευρωκάλπης.
Στο λιμάνι του Αμβούργου -το μεγαλύτερο της Γερμανίας και δεύτερο μεγαλύτερο ολόκληρης της Ευρώπης- οι ημέρες κυλούν νωχελικά προς τις ευρωεκλογές, μέσα σε κλίμα ευημερίας.
«Η ζωή εδώ είναι πολύ καλή», λέει στο BBC η Σιμπς Μπάουερ, σχεδιάστρια προϊόντων στο επάγγελμα κι ερασιτέχνης ιστιοπλόος. «Όταν γκρινιάζουμε για τα οικονομικά, το κάνουμε… αφ’ υψηλού», παραδέχθεται γελώντας, καθώς αρμενίζει με το σκάφος της στο ειδυλλιακό τοπίο του Αμβούργου με τις πολλές γέφυρες και τα ακόμη περισσότερα κανάλια.
Η δεύτερη αυτή μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη της Γερμανίας έχει 52.500 ευρώ κατά κεφαλήν ΑΕΠ, το υψηλότερο στη χώρα. Η ανεργία είναι μόλις 7,8%. Και παρά το γεγονός ότι στις δημοτικές και εθνικές εκλογές του 2011 οι Χριστιανοδημοκράτες της Καγκελαρίου Μέρκελ υπέστησαν συντριβή έναντι των (συγκυβερνώντων σήμερα) Σοσιαλδημοκρατών, οι κάτοικοί της παραμένουν παραδοσιακοί ψηφοφόροι των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας.
‘Ετσι και σε αυτές τις ευρωεκλογές, η ευρωσκεπτικιστική αριστερά ή η εθνικιστική ακροδεξιά δεν συνιστούν πραγματική απειλή εδώ, εκτιμά ο Ρόναλντ Χάιντζε, υποψήφιος Ευρωβουλευτής των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ στο Αμβούργο. «Γιατί εμείς οι Γερμανοί», παρατηρεί, «αντιλαμβανόμαστε τα οφέλη της ενωμένης Ευρώπης»…
Περίπου 1.200 χλμ νοτιοδυτικότερα, η εικόνα είναι διαμετρικά αντίθετη στο λιμάνι της Μασσαλίας: το μεγαλύτερο στη (πάλαι ποτέ έτερη «κινητήριο δύναμη» της ΕΕ) Γαλλία και τρίτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Εδώ το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μπορεί να μην είναι στα τάρταρα χαμηλό: φτάνει λίγο πάνω από τα 30.000 ευρώ. Όμως, η ανεργία πλέον καλπάζει με 13%, πολύ πιο πάνω από τον εθνικό μέσο όρο, ενώ στις τάξεις των νέων χτυπά κόκκινο, φθάνοντας στο 40%!
«Είναι ωραία εδώ», λέει στο BBC η Μαριλίν, μία κάτοικος της πόλης, όμως από οικονομικής πλευράς τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα». Όπως σε όλη τη Γαλλία, έτσι και στη Μασσαλία η Νο1 προτεραιότητα είναι η τόνωση της ανταγωνιστικότητας, πλην όμως μέσα σε ένα περιβάλλον ύφεσης και λιτότητας, που αποδομεί τάχιστα πια το «κοινωνικό κράτος» και τη μεσαία τάξη.
«Χρειαζόμαστε λοιπόν μεταρρυθμίσεις» όπως επιτάσσουν οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο, λέει ένας άλλος κάτοικος, ο Μπαπτίστ. «Κι αυτό ακριβώς σκοπεύω προσωπικά να κάνω»! Όμως στη Μασσαλία αυτό πια «μεταφράζεται» σε ψήφους για το αντιευρωπαϊκό («μετουσιωμένο» ακροδεξιό) Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν, που τάσσεται «κατά του χρεοκοπημένου ευρώ» και ευαγγελίζεται την επιτροφή στον γαλλικό προστατευτισμό.
«Οι τιμές των προϊόντων εκτοξεύτηκαν με το ευρώ”, παραπονιέται ένας έμπορος στην ψαραγορά, δίπλα στο γαλλικό λιμάνι. «Με το φράνκο μπορούσε να φας καλά και φθηνά. Τώρα πια αυτό δεν ισχύει», παρατηρεί, καθώς οι πελάτες περνούν δυστατικά μπροστά από τον πάγκο…
Οι δύο «όψεις» της ΕΕ
Παράλληλοι και συνάμα τόσο αντίθετοι, οι σύγχρονοι «βίοι» Αμβούργου και Μασσαλίας -δύο εκ των βασικότερων εμπορικών κόμβων στην Ευρώπη της δημοσιονομικής κρίσης- αποτελούν σήμερα μία μικρή «μικρογραφία» της παθογένειας του ευρωπαϊκού «πειράματος».
Αποτυπώνουν τις διαφορετικές ταχύτητες, αλλά και τις αντίθετες κατευθύνσεις με την οποία «τρέχουν» πια σήμερα τα «ποδάρια» της ΕΕ στην «κούρσα» ενός αδυσώπητου οικονομικού ανταγωνισμού, στο διεθνές πεδίο.
«Ελπίζω το επόμενο Ευρωκοινοβούλιο να στήριξει περισσότερο την κοινωνική Ευρώπη», αντιτείνει ο Τόμας Μέντρζικ, συνδικαλιστής και μέλος του εποπτικού συμβουλίου στην εταιρία HHLA, που λειτουργεί 3 από τους 4 τερματικούς σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων στο λιμάνι του Αμβούργου, όπου τα φαινομενικά λιμνάζοντα πολιτικά «νερά» έχουν αρχίσει σιγά-σιγά να ανταριάζουν…
Ήταν πριν από έναν χρόνο που από την ίδια πόλη «ξεπήδησε» το κόμμα AfD-Εναλλακτική για τη Γερμανία, το οποίο δηλώνει μεν φιλοευρωπαϊκό, πλην όμως αξιώνει την κατάργηση του ευρώ και των δαπανηρών διασώσεων των κρατών-μελών της.
«Η Άγκελα Μέρκελ θέλει να σώσει το κοινό νόμισμα με κάθε κόστος», έλεγε τις προάλλες καταχειροκτροτούμενος σε προεκλογική εκδήλωση ο επικεφαλής του AfD, Μπερντ Λούκε, οικονομολόγος και καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Αμβούργου.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις για τις ευρωεκλογές δείχνει ότι το κόμμα του θα συγκεντρώσει κοντά στο 7%, «φλερτάροντας» πια με την τέταρτη θέση που κατέχει σήμερα το αριστερό Die Linke. «Εφόσον μπούμε στο Εωροκοινοβούλιο, το σίγουρο είναι ότι δεν θα συμπράξουμε με τα λαϊκίστικα κόμματα της ακροδεξιάς», διαβεβαιώνει ο Λούκε.
Στο Αμβούργο εν τω μεταξύ προετοιμάζονται πυρετωδώς για τη διοργάνωση του τελευταίου ευρω-ντιμπέιτ. Θα είναι αποκλειστικά γερμανόφωνο και θα συμμετέχουν μόνον οι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι για την προεδρία της Κομισιόν.
Πρόκειται για τον Λουξεμβουργιανό Χριστιανοδημοκράτη (EPP) Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και τον Γερμανό Σοσιαλδημοκράτη (S&D) Μάρτιν Σούλτς, που εδώ και μέρες συμπεριφέρονται ως εταίροι ενός μελλοντικού «μεγάλου συνασπισμού», απαραίτητου κατά πως φαίνεται, καθώς το μόνον σίγουρο είναι ότι θα αλλάξουν οι πολιτικοί συσχετισμοί στους κόλπους του νέου Ευρωκοινοβουλίου…
Διαβάστε ακόμα:
Reuters – BBC: Σε κίνδυνο η κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
