Δώδεκα βαγόνια, ένα φεστιβάλ, πολλοί καλλιτέχνες
Το 4ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 Κουπέ» έρχεται στο Τρένο στο Ρουφ.
Η Αμαξοστοιχία – Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ ανοίγει και φέτος την καλοκαιρινή της σεζόν με τη διοργάνωση του 4ου Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 Κουπέ» από τις 30 Μαΐου έως και τις 8 Ιουνίου 2014.
Το ξεχωριστό αυτό «σιδηροδρομικό» φεστιβάλ νεανικής καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας πραγματοποιείται για 4η συνεχή χρονιά με πυρήνα το New Wagon της Αμαξοστοιχίας, ένα βαγόνι με δώδεκα μικρά διαμερισματάκια, «Τα 12 Κουπέ».
Εδώ χτυπά η καρδιά του Φεστιβάλ, όπου νέοι καλλιτέχνες και νεοσύστατες καλλιτεχνικές ομάδες «συνταξιδεύουν» με μικρές ομάδες θεατών και παρουσιάζουν πρωτότυπες σύντομες performances σε ένα «ιδιωτικό» διαδραστικό περιβάλλον.
Η Τατιάνα Λύγαρη, που έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση του φεστιβάλ σημειώνει: «Η επιτυχημένη πορεία του φεστιβάλ τα προηγούμενα τρία χρόνια μας επιβάλλει τη συνέχισή του, παρά τις απαγορευτικές οικονομικές συνθήκες. Σ΄ αυτό το γιορτινό καλλιτεχνικό δεκαήμερο, 15 ομάδες νέων ανθρώπων προσφέρουν στους θεατές τη ζωντάνια, τη διαθεσιμότητα και το ταλέντο τους σε μία ατμόσφαιρα ευφάνταστης δημιουργικότητας και καλλιτεχνικής ευφορίας. Τολμώντας να εκφράζονται καλλιτεχνικά σ’ έναν τόσο μικρό χώρο, όπως είναι το κουπέ ενός βαγονιού, έχοντας μόνον από έναν έως έξι θεατές την κάθε φορά, αποδεικνύουν ότι η Τέχνη, αν θέλει να παραμένει πρωτοποριακή, οφείλει να είναι μακριά από την εμπορευματοποίηση. Είναι μία ιερή εμπειρία τόσο για τους καλλιτέχνες όσο και για τους λίγους τυχερούς θεατές. Μία ιδιαίτερη θεατρική πράξη, που μόνο η Αμαξοστοιχία με τη μοναδικότητά της μπορεί να προσφέρει».
Tο Φεστιβάλ επεκτείνεται παράλληλα και σε όλα τα υπόλοιπα βαγόνια αλλά και την Αποβάθρα της Αμαξοστοιχίας με μουσικά live, εικαστικές εγκαταστάσεις, video performances κ.α.
Οι performances παρουσιάζονται για ένα δεκαήμερο, καθημερινά, σε ένα κυλιόμενο πρόγραμμα 4 ωρών από τις 8 έως τις 12 το βράδυ. Οι θεατές με το πολύ χαμηλό εισιτήριο των 4 € μπορούν να παρακολουθήσουν έως και 4 performances ανά ημέρα, βάσει διαθεσιμότητας θέσεων.
Εκδηλώσεις:
«Clepsydra», θεατρική performance
Ομάδα PartSuspended, σύλληψη / σκηνοθεσία Χάρη Μαρίνη
video Saskia Fischer
video production Κάκια Κωντσαντινάκη, Matthew Williams
ήχος Μανώλης Μοριάτης
ενδυματολογική επιμέλεια Νατάσα Σταματάρη
μετάφραση Θοδωρής Κομίνης
ερμηνεία Ορνέλα Καπετάνη, Elena Mazzon, Αρκαδία Ψάλτη, Smadar Zohar
Η Κλεψύδρα αναζητά το νόημα που ο χρόνος έχει στη ζωή μας. Τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε την έννοια του χρόνου καθώς αναπολούμε το παρελθόν, αναζητούμε το παρόν και κοιτάμε το μέλλον. Ο χρόνος εμπεριέχει χαρά, δημιουργία, τύχη, επιθυμία, σοφία αλλά και σκοτάδι, φόβο, ατυχία, καταστροφή. Η Κλεψύδρα θεωρεί ότι ο χρόνος βιώνεται σαν μια αδιάκοπη ροή στιγμών, θραυσμάτων, μνημών και τυχαίων συμβάντων και μας καλεί να βιώσουμε το πέρασμα του χρόνου μέσω ποιητικών, παράξενων και χιουμοριστικών εικόνων.
«Τετέλεσται», μουσικοθεατρική performance
Ομάδα Άχραντη Φλέβα
ερμηνεία Xρυσάνθη Βελουδάκη
ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ… η νίκη της οδυνώμενης αγάπης… Αυτή η γυναίκα μπορεί να δείχνει στη “σκηνή” της κοινωνίας σαν βρώμικη, ανήθικη, μισότρελη… Στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μια γυναίκα πνιγμένη μέσα στις ενοχές της κοινωνίας, του άνδρα που αγαπάει, του άνδρα που την πουλάει, και του πατέρα… Οι άνδρες της ζωής της προβάλλουν πάνω της τις διαφορετικές φαντασιώσεις τους. Αυτή η γυναίκα είναι το σημείο που συγκλίνουν διάφορες μορφές αλλοτρίωσης που δημιουργεί η κοινωνία, όπως ο θάνατος του Χριστού πάνω σε ένα σταυρό. Εδώ δεν υπάρχει σταυρός, όμως υπάρχει σταύρωση… που επιλέγει τελικά η ίδια. Υπνοβάτιδα του έρωτα… δίνεται μόνο όταν υπάρχει κάλεσμα… προσφέροντας διαρκώς, μα και διαρκώς χαμένη… πάντα ανοιχτή μα και πάντα κλειστή… Και όπως μας ομολογεί η ίδια «εγώ δεν μπορώ να ζήσω τον έρωτα, γιατί ο έρωτος είναι η ζωή μου…».
«Ταξίδι για μία», θεατρική performance εμπνευσμένη από το θεατρικό έργο του Edward Albee «Τρεις ψηλές γυναίκες»
Ομάδα Κούλα η Πλανιδού
διασκευή / σκηνοθεσία Χριστίνα Ιωακείμ
ερμηνεία Κασσιανή Ζώη, Ειρήνη Λαμπράκη, Γεωργία Μαρινάκου, Κωνσταντίνος Πέτρου – Θανάσης Κουβούσης
Τρεις γυναίκες διαφορετικής ηλικίας (92, 52 και 25 ετών) και διαφορετικής κοσμοθεωρίας συναντιούνται στο βαγόνι ενός τρένου. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αποκαλύπτεται ο άρρηκτος δεσμός που ενώνει τις τρεις αυτές γυναίκες. Η σουρεαλιστική συνύπαρξή τους μέσα στο βαγόνι τις οδηγεί τελικά σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας μέσα από γλυκόπικρες αναμνήσεις ενός απωθημένου παρελθόντος, που έδωσε τη σκυτάλη σε ένα στερημένο παρόν, το οποίο με τη σειρά του θα την παραδώσει σε ένα άοσμο μέλλον.Με ποιες ακραίες αποφάσεις θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν αυτή τη θλιβερή αλληλουχία του χρόνου;
Ομάδα Κύμα σε συνεργασία με την Εταιρεία Θεατρόπολις
κείμενο Γιώργος Δουατζής
σκηνοθεσία / θεατρική προσαρμογή Μάνος Γερωνυμάκης, Eύα Στυλάντερ
επιμέλεια χώρου / κοστουμιών Μαρία Λιτσοπούλου
ερμηνεία Μάνος Γερωνυμάκης
Από μικρό παιδί θυμάται τη μάνα του να λέει: “Σαν τον Κωστάκη έπρεπε να είσαι, που είναι καλό παιδί’’. Μεγαλώνει νιώθοντας συνέχεια πως πρέπει να είναι ο καλύτερος. Γίνεται ένας άνθρωπος που ζει μονάχα μέσα από τη σύγκριση. Πνίγεται από τη ζήλεια για τον φίλο του. Προσπαθεί στα κρυφά να βρει τρόπους να τον καταστρέψει. Κατασκευάζει αστείες δικαιολογίες, ώστε το φταίξιμο να είναι πάντα του φίλου του… ακόμα και πεθαμένος. Τριγυρνάει στα κουπέ μόνο τα βράδια, κουβαλώντας το παρελθόν μαζί του.
«Η πιο δυνατή», θεατρική performance βασισμένη στο έργο του Αugust Strindberg
Ομάδα των Αλλαγών σε συνεργασία με την Εταιρεία Θεατρόπολις
μετάφραση / σκηνοθετική καθοδήγηση Εύα Στυλάντερ
ερμηνεία Σήλια Γέρου, Αθηνά Τσίτου, Μάνος Γερωνυμάκης
Σε μιαν άλλη εποχή, σήμερα. Δυο γυναίκες. Δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, που ανταλλάσσουν. Η αποκάλυψη. Θα τολμήσουν να αντικρίσουν την αλήθεια κατάματα; Η ζωή, ένα ταξίδι με τρένο. Σε κάθε σταθμό μπορούν να κατέβουν, ή να συνεχίσουν το ταξίδι. Ειλικρινές, δύσκολο, ερωτικό. Μια συνάντηση που ξυπνάει την φαντασία και τις αισθήσεις. Μυρωδιά από τουλίπες. Γεύση από σοκολάτα. Στις ράγες, το ίδιο πάντα σιωπηλό ερώτημα. Ποια είναι η πιο δυνατή;
Ταξιδέψτε μαζί, μέχρι τον επόμενο σταθμό…
«Ο Άλλος, ο Εαυτός μου», θεατρική performance
σύλληψη / ερμηνεία Άννα Μαρία Πασχάλη, Βικτώρια Γόμπου
Μεσάνυχτα. Η πόλη ησυχάζει και οι ανθρώπινες αντιστάσεις πέφτουν. Μία ιστορία ξεκινά. Η ιστορία σου… η ιστορία μου. Βαθύ όνειρο ή ζωή; Όλη η διαδρομή της ζωής μέσα από ιστορίες που τη σηματοδοτούν, γραμμένες σε ένα ημερολόγιο πάνω στον εαυτό μας ή ως καθρέφτης στον “άλλο”. Τελικά το χαμόγελο και το δάκρυ μας είναι από το ίδιο υλικό φτιαγμένα. Πόσο σημαντικές είναι οι συναντήσεις της ζωής μας, με ανθρώπους, ιδέες και ανάγκες; Με αφορμή δύο… λουλούδια, ο εαυτός και ο άλλος συνταξιδεύουν παρέα, ως το χάραμα…
«Τζέημς Τζόυς Καφέ», εικαστική παρέμβαση
Ζ’ εργαστήριο ζωγραφικής ΑΣΚΤ
επιμέλεια Γιάννης Ψυχοπαίδης
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες Άντα Αναστασέα, Αλέξανδρος Βέργης, Νίκος Ιαβάτσο, Δημήτρης Κατσούδας, Κωστής Κόντος, Μπέσσυ Ράλλη, Βάσω Τζούτη
Τζέημς Τζόυς Καφέ. Ο χώρος όπου ένας πυρήνας νέων καλλιτεχνών δούλευε, κουβέντιαζε, συναντιόταν κι έπινε καφέ. Αυτά συνέβαιναν στο Ζ΄ εργαστήριο ζωγραφικής του καθηγητή Γιάννη Ψυχοπαίδη, στην ΑΣΚΤ. Ο πυρήνας αυτών των καλλιτεχνών μεταφέρεται στο αντίσκηνο του Τρένου γύρω από ένα τραπέζι με ένα φλυτζάνι καφέ και ό,τι άλλο συνοδεύει ένα ραντεβού σε συνθήκες εικαστικού εργαστηρίου μα και καφενείου. Εκεί όπου η συζήτηση, η δουλειά, οι σχέσεις και οι προβληματισμοί επαναπροσδιορίζονται και εκτίθενται νέα και παλιά έργα.
The remains of a luggage / Τα απομεινάρια μιας βαλίτσας, installation
εικαστική παρέμβαση Vouso
επιλογή κειμένου / ηχογραφημένη φωνή Γεώργιος Βουβάκης
μουσική επιμέλεια Ανδρέας Βουβάκης
«Κυρίες και κύριοι! Κοιτάξτε αυτό το πλάσμα όπως το έπλασε ο Θεός: ένα τίποτα, ένα σκέτο τίποτα. Κοιτάξτε τώρα τι κάνει η τέχνη: περπατά στα δυο του πόδια, φοράει σακάκι και παντελόνι, έχει σπαθί. Επ! Κάνε υπόκλιση! Μπράβο, καλό παιδί! Στείλε φιλιά». («Βόυτσεκ», Γκέοργκ Μπύχνερ)
Το τρένο εδώ και πολλά χρόνια κάνει την ίδια διαδρομή. Το ίδιο μακρινό ταξίδι, οι ταξιδιώτες αυτού του τρένου αφήνουν ένα κομμάτι του εαυτού τους πίσω… Για πάντα. Ένα ρούχο ή ένα ύφασμα που σημαίνει πολλά γι’ αυτούς, που έχει την δική του ιστορία. Άραγε εσύ τι θα άφηνες;
«Awakening», installation / performance
σύλληψη / performance: Δημήτρης Αλιμπέρτης
installation: Λήδα Δοκουμετζίδη
οργάνωση παραγωγής: Τάσος Σαρέλλας
Στόχος του Awakening είναι να τονίσει την ελλειπτική σύνδεση ανάμεσα στην αντίληψη, την όραση και την αναπαράσταση. Awakening σημαίνει «ξύπνημα», είτε αυτό είναι απλό – μετά από έναν ύπνο ρουτίνας – είτε σημαντικό – μετά από έναν αιώνιο λήθαργο. Το installation / performance, μέσα από τον αυτοσχεδιασμό και την βιωματική αντιμετώπιση του χώρου, θα αποδείξει ότι όλα είναι δυνατόν να αλλάξουν. Με όραμα, με την κατάλληλη οπτική γωνία και με καθαρή αντίληψη.
«Φτάνουμε;», θεατρική performance
κείμενο / σκηνοθεσία Στέλλα Αυγουστίδου, Χριστίνα Κοροβίλα
ερμηνεία Στέλλα Αυγουστίδου, Χριστίνα Κοροβίλα, Ντίνος Φλώρος
(Σε) μεγαλώνεις. (Σε) πας. (Σε) αφήνεις. (Σε) ξεχνάς.
Μια ζωή στον «αυτόματο πιλότο».
Η αναγκαστική κι εφήμερη συνύπαρξη δύο γυναικών διαφορετικής ηλικίας, σ’ ένα βαγόνι που ολοένα «μικραίνει», ώσπου να γίνει μια τόση δα γραμμή, σ’ ένα εσωτερικό ημερολόγιο.
Μια συνάντηση τυχαία, που όμως κάτι την κάνει όχι και τόσο καθημερινή, όχι και τόσο ρεαλιστική…
Μια «παράσταση» της διπλανής θέσης, γι’ αυτούς που νομίζουν ότι άλλαξαν πολύ από τα 17, αλλά και για όσους ορκίζονται ότι έμειναν ίδιοι.
«Εβίβα!»,θεατρική performance
ιδέα / σύλληψη Γεωργία Μπούρδα, Μελίνα Σκούφου
σκηνοθεσία Μελίνα Σκούφου
σκηνογραφικά αντικείμενα / κοστούμια / κούκλες Γεωργία Μπούρδα
σχεδιασμός φωτισμών Χριστίνα Καμμά
ερμηνεία Βασιλική Σαραντοπούλου, Χριστίνα Λυκοτσέτα
Δύο παράλληλοι κόσμοι, μία κοπέλα του ’40 και μία κοπέλα του σήμερα, ταξιδεύουν στο ίδιο βαγόνι ενός τρένου. Συνταξιδιώτες οι προσωπικές τους μνήμες από τις παρέες, τις νεανικές τρέλες αλλά και τις δυσκολίες της εκάστοτε εποχής και η πίστη πως όλα θα αλλάξουν.
Έμπνευση για το project αυτό αποτέλεσε ένα πραγματικό λεύκωμα μίας κοπέλας του ’40 και ένα λεύκωμα μίας κοπέλας του σήμερα με μαρτυρίες των ιδίων και των φίλων τους.
«Trenocase», αρχιτεκτονική έκθεση
Σοφία Περδικίδου, Ειρηναίος Βαμβακούσης Reso Architects
Μία πρόταση μεταμόρφωσης σε οικίες των μη χρησιμοποιούμενων βαγονιών. Τα βαγόνια μετατρέπονται σε καταλύματα, μόνιμα ή μη, που καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες ενός ατόμου ή μιας οικογένειας. Διαμορφώνονται για να συμβαδίσουν με διάφορα αρχιτεκτονικά και διακοσμητικά στυλ. Συνομιλούν με το περιβάλλον και εφαρμόζονται κριτήρια βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής.
Η αρμονία της ουτοπίας με τη χρηστική αξία της σημερινής ζωής παρουσιάζονται με σχέδια, φωτορεαλιστικές μακέτες και εικαστικές παρεμβάσεις, απαντώντας στη διαρκώς αυξανόμενη ανάγκη για αειφορία των υλικών αγαθών.Ως πρότυπα μελέτης χρησιμοποιούνται τα βαγόνια της Αμαξοστοιχίας – Θεάτρου το Τρένο στο Ρουφ ενώ παράλληλα παρουσιάζεται μία σύντομη ιστορική αναφορά.
«Lima Syndrome Opp», site specific performance βασισμένη σε ανθρωπολογικό πείραμα
σύλληψη / σκηνοθεσία / επεξεργασία κειμένου / δραματουργία: Ερασμία Τσίπρα
συνεργάτης σκηνοθέτης Γιώργος Στεφανουδάκης
μουσική επιμέλεια Lilo Pi
ερμηνεία Γιώργος Στεφανουδάκης, Νίκος Σαργιάνος, Ερασμία Τσίπρα, Βασίλης Κέλλης
1996. Παρ’ ολίγον αιματηρή επέμβαση στην Ιαπωνική πρεσβεία του Περού. Εκατοντάδες όμηροι αφέθηκαν ελεύθεροι. Λόγος. Η «συμπάθεια» που ένιωσαν οι θύτες για τα θύματα. Ονομάστηκε σύνδρομο Lima και αναφέρεται στον οίκτο και την ενοχή και ίσως τη βαθύτερη συναισθηματική σύνδεση που νιώθει ο θύτης για το θύμα του.
Το Lima syndrome opposite πραγματεύεται την αμφίδρομη σχέση ανάμεσα σε θύτη-θύμα. Την αμφίδρομη γραμμή, όπου πολύ εύκολα ο θύτης από τη θέση του κυρίαρχου μπορεί να περάσει στην άμεση κυριαρχία του θύματος. Κωδικός: ψυχολογική κατάσταση ομηρίας. Η performance είναι αποτέλεσμα ανθρωπολογικής μελέτης πάνω στα υποκείμενα κοινωνικής δράσης, πάνω στη μεταβλητότητα της άμεσης και υπό περιορισμό ψυχολογικής κατάστασης. Το ανθρώπινο στοιχείο είναι πάντοτε υπεραρκετό για να καθορίσει τη μοιραία ή όχι έκβαση των γεγονότων. Θύμα ή θύτης;
Αντωνία Μαντζούκα, εικαστική παρέμβαση
Ο άνθρωπος, πυρήνας – δομικό συστατικό της κοινωνίας. Η κοινωνία του επιβάλλει ρόλους και προσωπεία για να επιβιώσει από μια κατάσταση που μοιάζει με φυλακή. Αλλά μόνο αυτός έχει την απάντηση σε κάθε πρόβλημα, όπως έλεγε και ο André Breton. Στο τέλος θα καταφέρει να κόψει την κορδέλα στον αγώνα δρόμου που η μοίρα του έχει ορίσει. Στην πορεία του για την Ιθάκη θα αγναντέψει το πιο μαγικό ηλιοβασίλεμα μέσα από την δική του καταιγίδα.
THE L.E.D, μουσική παρέμβαση
Alien, Δέσποινα – Δανάη Γκανάσου, Δημήτρης Δεληγιάννης, Joan, Μάρκος Παπαϊωάννου
Το νέο 5μελές συγκρότημα με την ονομασία THE L.E.D, ο Alien, η Δανάη, ο Δημήτρης, η Joan και ο Μάρκος δίνουν πνοή στην δισκογραφία με το νέο τους τραγούδι Get Ready, από την Noize Entertainment LTD και με παραγωγή που έγινε στην Κορέα από τον Jun Areia σε συνεργασία με τον DJ X ONE – Αργύρη Ναστόπουλο από το συγκρότημα των One.
Στα «12 Κουπέ» παρουσιάζονται με τραγούδια 90s των Bryan Adams, Paula Abdul, Chris Isaak, Richard Marx, Sinéad O’Connor, Ριφιφί, 2002GR, Νίκος Ζιώγαλας κ.α.
Χορηγός συγκροτήματος ΑLCATEL ONE TOUCH.
Performances καθημερινά από 30 Μαΐου έως 8 Ιουνίου 2014, από τις 8.00 μ.μ.
Γενική Είσοδος
4 € έως και 4 performances ανά ημέρα
Έναρξη προπώλησης για τις performances της κάθε ημέρας από τις 7 μ.μ. στο ταμείο του θεάτρου
Πληροφορίες
Αμαξοστοιχία – Θέατρο «το Τρένο στο Ρουφ»
Σιδηροδρομικός και Προαστιακός Σταθμός Ρουφ, επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως
τηλ: 210-5298922 / 6937-604988
Διαβάστε ακόμα:
