Ένα νησί, μα τι νησί! Σκέτος… «φορολογικός παράδεισος»!
Δισεκατομμύρια περνούν από το εξωτικό Λαμπουάν της Μαλαισίας, αλλάζοντας άρδην τους όρους των offshore.
Στα ανοιχτά του Βόρνεο, στον Κόλπο του Μπρουνέι, η έννοια του offshore αποκτά πολλαπλή πια διάσταση και σημασία. Εκεί στέκει το νησιωτικό σύμπλεγμα του Λαμπουάν, που -σύμφωνα με την ελβετική Le Temps– εκτός από την υπεράκτια εκμετάλλευση των πλούσια πετρελαϊκών αποθεμάτων, προσπαθεί μεθοδικά να εξελιχθεί σε Νο1 «φορολογικό παράδεισο», παγκοσμίως…
Όλα άρχισαν το 2010, όταν η Μαλαισία -όπου ανήκει το νησιωτικό σύμπλεγμα- αποφάσισε να κάνει ελκυστικά «ανοίγματα» στα παχυλά κεφάλαια των Αράβων γειτόνων. Τα κίνητρα ήταν δελεαστικότατα, ποικίλως.
«Κάναμε αλλαγές στη νομοθεσία μας κι εδώ και τρία χρόνια επιτρέπουμε πια την ίδρυση καταπιστευμάτων και ιδρυμάτων, ειδικά σχεδιασμένων για άτομα με υψηλή καθαρή θέση», εξηγεί η 30χρονη δικηγόρος Νορμάλα Ματ Σομ, η νομική εταιρία της οποίας ειδικεύεται στον ευρύτερο τομέα και η ίδια «παίζει στα δάχτυλα» τις γραφειοκρατικές διαδικασίες που αφήνουν ανοιχτά «παράθυρα» για την… αποφυγή φορολογίας.
Διαβάστε ακόμη: Το Χρήμα πάει κι έρχεται…
Όπως και στο μικροσκοπικό, αλλά φορολογικά «θαυματουργό» Λίχτενσταϊν, έτσι και στη Λαμπουάν οι κάτοχοι κεφαλαίων έχουν το δικαίωμα να ορίζουν αυτοί τους διαχειριστές του πλούτου τους, αντί των εντολοδόχων δικηγόρων. Τα ιδρύματα δε μπορούν να μεταβιβάζονται κληρονομικά, ενώ το όνομα και η διεύθυνση του τελικού δικαιούχου καταγράφονται σε ξεχωριστά συμβολαιογραφικά «κιτάπια», παρέχοντας έτσι μία πρόσθετη διασφάλιση του φορολογικού απορρήτου.
Εξίσου… αποκεντρωμένη είναι και η εγγραφή στα τοπικά μητρώα, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη την πρόσβαση ξένων φορολογικών αρχών στα αρχεία. Έτσι, για παράδειγμα, μία εταιρία με έδρα τη Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ ή τον Παναμά μπορεί… αβασάνιστα να προχωρήσει στη σύσταση ενός ιδρύματος στη Λαμπουάν, για τους όποιους δικούς της λόγους.
«Η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει κανείς είναι απλή», διαβεβαιώνει η Σομ. Έναντι πάγιων εξόδων περίπου 2.000 ευρώ «ανοίγουμε έναν λογαριασμό όψεως στην CIMB, την μεγαλύτερη τράπεζα της Μαλαισίας, ή στην HSBC και, στη συνέχεια, ο επενδυτής μπορεί να διοχετεύσει στο ίδρυμα όσα κεφάλαια θέλει. Ξέρετε», συμπληρώνει με ένα σαρδόνιο χαμόγελο στην συνέντευξή της στη Le Temps, «πολλοί πελάτες μου χρησιμοποιούν αυτόν τον τρόπο για… φιλανθρωπικούς λόγους».
Διαβάστε ακόμη: Κλεμμένοι θησαυροί, ένοχα μυστικά
«Στόχος μας τώρα», καταλήγει, «είναι να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον και των Ευρωπαίων, όσων στέλνουν σήμερα τα λεφτά τους στο Λίχτενσταϊν, στην Ελβετία ή στο Λουξεμβούργο».
Στο 20οροφο κτίριο με θέα τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, όπου η νομική εταιρία της Σομ έχει τα γραφεία της, έχουν ήδη ανοίξει υποκαταστήματα πολλές διεθνείς τράπεζες, όπως οι Credit Suisse, UBS, BNP Paribas, JP Morgan και Deutsche Bank.
Με αυτά και με άλλα, υπολογίζεται ότι φέτος περί τα 540 δισ. δολάρια πέρασαν από τα εδάφη του Λουμπάν, μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου, πολύ περισσότερα δηλαδή απ’ όσα διακινήθηκαν μέσω των νησιωτικών εδαφών του, σε όλη τη διάρκεια του 2012…
Διαβάστε ακόμη: Οι «γαλαζοαίματοι» του ποδοσφαίρου στο στόχαστρο της ΕΕ
