Ένας οικονομολόγος που τον κέρδισε η τυροκομία
Το τυροκομείο του Παναγιώτη Παπανικολάου στη Σαμοθράκη, στηρίζει την κτηνοτροφία του νησιού.
Με την τυροκομία αποφάσισε να ασχοληθεί ο Παναγιώτης Παπανικολάου από τη Σαμοθράκη, δημιουργώντας το μοναδικό τυροκομείο του νησιού. Αν και κάποτε η ιδέα αυτή φάνταζε τελείως μακρινή, καθώς ο ίδιος έχει πτυχίο οικονομολόγου, η κρίση τον έκανε να αναθεωρήσει και να επενδύσει στον τόπο του. Στην άκρη του χωριού Μακρυλιές, ανάμεσα στο Λάκωμμα και την Καμαριώτισσα, λίγα μέτρα από τον ορεινό οικισμό του Ξηρόκαμπου, βρίσκεται το πέτρινο τυροκομείο.
Μαζί με τον πατέρα του Βασίλη, ο Παναγιώτης, εργάζεται καθημερινά 12 με 15 ώρες συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση του τυροκομείου που λειτούργησε τη δεκαετία του ’60 από τον παππού του, Παναγιώτη Παπανικολάου. Η σημαντική απόφαση που έμελλε να αλλάξει τον επαγγελματικό προσανατολισμό του Παναγιώτη, ελήφθη το 2000 όταν έφεραν Σαρακατσάνους τυροκόμους από τα Γιάννενα στο νησί προκειμένου να τους μάθουν τα μυστικά της τυροκομίας.
Ο Παναγιώτης εκσυγχρόνισε το τυροκομείο λίγα χρόνια αργότερα, και αφού πήρε τις κατάλληλες πιστοποιήσεις έβαλε μπροστά την επιχείρηση. Σημαία του τυροκομείου Παπανικολάου έγιναν αμέσως τα τοπικά τυριά με επικεφαλής το κασκαβάλι και όλα είναι δικής τους παραγωγής από πρόβειο ή γίδινο γάλα. Θα πρέπει να σημειωθεί πως το σαρακατσάνικο κασέρι, το κασκαβάλι, ζυμώνεται στο χέρι και το γεγονός ότι τα αμνοερίφια της περιοχής ξεδιψούν με το θαλασσινό νερό είναι παράγοντες που συμβάλλουν στην πλούσια γεύση του.
Διαβάστε ακόμη: Δωδώνη ετών 50
Δεν ήταν όμως όλα ρόδινα από την αρχή. Κάθε επένδυση θέλει θυσίες μέχρι να καρποφορήσει. Τα πρώτα χρόνια συνάντησαν αρκετές δυσκολίες με την παραγωγή να βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, ενώ ακόμα και σήμερα λίγοι είναι εκείνοι που επιλέγουν να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία και την παραγωγή τυριού.
Ο Παναγιώτης δεν έχει μετανιώσει για την επιλογή του. Όπως μας λέει είναι μια δουλειά που τον γεμίζει γιατί του ικανοποιεί το αίσθημα της δημιουργίας. Σήμερα, η παραγωγή είναι αρκετή για να ικανοποιήσει τη ζήτηση του νησιού κι ενός καταστήματος λιανικής στην Αλεξανδρούπολη και οι φετινές πωλήσεις θα κινηθούν στα ίδια επίπεδα με πέρυσι. Ο Παναγιώτης θα ήθελε να αυξήσει την παραγωγή τυριών αλλά κάτι τέτοιο είναι αδύνατο καθώς ολοένα και λιγότεροι Έλληνες αποφασίζουν να ασχοληθούν με το αντικείμενο. Δεν τίθεται θέμα μικρής παραγωγικότητας, αλλά συρρίκνωσης του ζωικού κεφαλαίου στην περιοχή.
Διαβάστε ακόμη: Η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει το «μονοπώλιο» σε λάδι και φέτα
Ωστόσο, αυτό που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον των πελατών του τυροκομείου είναι το γεγονός ότι κάθε χρόνο δημιουργούνται νέες ποικιλίες τυριών. Φέτος δύο νέα είδη τυριών έκαναν την εμφάνισή τους, ενώ ισχυρή παραμένει η ζήτηση εκτός από το κασκαβάλι για τη φέτα και το ξηροτύρι, το οποίο έλαβε και τιμητική διάκριση. «Με βρήκαν από την Αθήνα, από το περιοδικό Γαστρονόμος. Η δημοσιογράφος που με επισκέφτηκε πήρε κατά την επιστροφή της και ένα κεφάλι τυρί από εμάς. Πήρε την πρωτοβουλία να δηλώσει συμμετοχή για λογαριασμό μας και διακριθήκαμε. Εγώ δεν είχα ιδέα.» είναι η απάντηση του Παναγιώτη για το πώς έλαβε η επιχείρησή του το βραβείο Παραγωγής Τυροκομικών Προϊόντων στα Βραβεία Ποιότητας 2013 του Γαστρονόμου και για το πώς έφτασαν σήμερα οι μεγαλύτερες εφημερίδες και τα περιοδικά της χώρας να μιλούν για τα τυριά της Σαμοθράκης.
Το γάλα συγκεντρώνεται καθημερινά από τους παραγωγούς της περιοχής οι οποίοι βρίσκονται σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από το τυροκομείο που σημαίνει ότι το γάλα φτάνει ζεστό στα χέρια του Παναγιώτη. Στη συνέχεια το γάλα τοποθετείται σε παγολεκάνες που το ψύχουν στους 4 – 6 βαθμούς Κελσίου. Το παραδοσιακό τυρί της Σαμοθράκης έχει γίνει πλέον ατραξιόν του νησιού με τους τουρίστες να πραγματοποιούν τακτικές επισκέψεις στο τυροκομείο. Είναι ενδεικτικό πως η οικογένεια Παπανικολάου δεν προλαβαίνει να παλαιώσει τα κασκαβάλια. Σε δύο μήνες βγαίνουν στην αγορά και εξαφανίζονται πριν μπουν στα ράφια.
