Η επιχειρηματική… «απογείωση» του Mr. Ryanair
- 17/01/2014, 12:16
- SHARE
Η ιδιαίτερη περίπτωση του Μάικλ Ο'Λίρι, CEO της Ryanair, που από τον Απρίλιο κάνει touch down και στην Αθήνα.
Έχει αναρωτηθεί το θρυλικό: «μα πρέπει σε κάθε αεροσκάφος να υπάρχουν δύο πιλότοι στη διάρκεια της πτήσης;». Έχει σκαρφιστεί να βάλει εισιτήριο ενός ευρώ για τη χρήση τουαλέτας στις αεροπορικές πτήσεις. Έχει μιλήσει ανοιχτά για την καθιέρωση… όρθιων θέσεων επιβατών στα αεροσκάφη.
Και σε μία παλαιότερη συνέντευξη Τύπου, όταν μιλούσε για τα σχέδια της εταιρία του να εγκαινιάσει κάποια στιγμή υπερατλαντικά δρομολόγια, είχε επιλέξει δύο συγκεκριμένες λέξεις για να περιγράψει την απόλαυση που θα προσφέρει η business class: «πόρνες και ρούμι»!
Εκκεντρικός, όσο και εξαιρετικά πετυχημένος, ο 52χρονος Ιρλανδός Μάικλ Ο’Λίρι δεν είναι ένας συμβατικός διευθύνων σύμβουλος, όπως συμβατική δεν είναι και η αεροπορική εταιρία που διευθύνει. Όπως και να ‘χει, το σίγουρο είναι πως κατάφερε να «απογειώσει» την χαμηλού κόστους αεροπορική εταιρία Raynair στην κερδοφορία…
Διαβάστε ακόμη: Βάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη από τη Ryanair
Ξεκίνησε κι αυτός από τα χαμηλά -ως χρηματοοικονομικός σύμβουλος του ιδρυτή της Raynair, Τόνι Ράιαν. Και στα σχεδόν 20 χρόνια που έχει στα χέρια του το «τιμόνι» της, την οδήγησε σε μία ραγδαία μετεξέλιξη από μία μικρή αεροπορική εταιρία εσωτερικών πτήσεων στην Ιρλανδία, σε μία από τις πιο εμπορικές, σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Σε αυτό συνέβαλε η πολιτική των χαμηλών ναύλων -που ο Ο’Λίρι εμπνεύστηκε από το επιχειρηματικό μοντέλο της αμερικανικής Southwestern Airlines– και φυσικά η απορρύθμιση της ευρωπαϊκής αεροπλοΐας. Όσο η εταιρία επεκτεινόταν, τόσο ο Ιρλανδός CEO της διαπραγματευόταν σκληρά την τιμολογιακή πολιτική στα αεροδρόμια, όπου η Ryanair ήθελε να αποκτήσει βάση.
Όσο για το αντιστάθμισμα των απωλειών από τα μειωμένα έσοδα λόγο εξαιρετικά φθηνών αεροπορικών εισιτηρίων; Ο Ο’Λίρι εφήρμοσε μία ανορθόδοξη πολιτική «έμμεσων χρεώσεων», όπως π.χ. 10 ευρώ το «κεφάλι» για chech-in στα γκισέ του αεροδρομίου, «τσιμπημένα» τέλη για τις αποσκευές, πρόστιμα σε περίπτωση απώλειας της κάρτας επιβίβασης στα on-line check in (70 ευρώ) ή για λάθη στις κρατήσεις, εν πτήσει παροχή τροφίμων και ποτών μόνον επί πληρωμή, προμήθειες από ενοικιάσεις αυτοκινήτων και κρατήσεις ξενοδοχείων.
(Αερο)μεταφορές: Το «πάρτι» τώρα αρχίζει…
Το επιχειρηματικό όραμα του Ο’Λίρι -που μέχρι την εφηβεία του δεν είχε ταξιδέψει ποτέ με αεροπλάνο- είναι κάποια στιγμή το αντίτιμο των εισιτηρίων της Ryanair να είναι μηδενικό για τους επιβάτες (!) κι όλα τα έσοδα της εταιρίας να προκύπτουν από τα… παρελκόμενα των παρεχόμενων, βοηθητικών και μη, υπηρεσιών.
Ο στόχος αυτός παραμένει βέβαια πολύ μακρινός -σήμερα έχει επιτευχθεί μόνον κατά 20%. Κι έτσι, ο Ο’Λίρι προχωρά στο επόμενο βήμα της επιχειρηματικής πολιτική του, για να φθάσει σε άλλα ύψη την Ryanair.
Μέχρι τα τέλη Μαρτίου, λέει, θα έχει τεθεί σε εφαρμογή η ακόμη μυστική σε λεπτομέρειες, αλλά διαφημιζόμενη ως super συμφωνία του με τον διαδικτυακό «γίγαντα» της Google. Κατά τον Ιρλανδό επιχειρηματία, με αυτή θα αλλάξει παντελώς τον τρόπο που οι καταναλωτές αναζητούν και αγοράζουν online τα αεροπορικά εισιτήριά τους…
Παράλληλα, ενισχύει την ιστοσελίδα της Ryanair, στοχεύοντας στη δημιουργία εξατομικευμένων σχέσεων με το κάθε της πελάτη -κυρίως με την καταγραφή όλων των ταξιδιωτικών συνηθειών και προτιμήσεών του σε προφίλ τύπου My Ryanair, που θα λειτουργεί και ως βάση για κατά περίπτωση προτάσεις προσφορών στους ταξιδιώτες.
Την καμπάνια αυτή μάλιστα προμοτάρει προσωπικά ο Ο’Λίρι, πρωταγωνιστώντας ήδη σε ένα τηλεοπτικό διαφημιστικό σποτ, διάρκειας 30 δευτερολέπτων, που έκανε προ εβδομάδας την «παρθενική πρώτη» του στις τηλεοπτικές συχνότητες της Ιρλανδίας. Επόμενος στόχος για τη Ryanair, προαναγγέλλει, είναι μέσα στα επόμενα 5 χρόνια να παρέχονται όλες οι εταιρικές υπηρεσίες μέσω κινητού: από την αναβάθμιση της θέσης, έως την πληρωμή ποτών και σνακς εν ώρα πτήσης.
Κάτι που πρακτικά, βέβαια, σημαίνει και δραστική μείωση του εργατικού κόστους, το οποίο ήδη για την Raynair δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό. Mέχρι και σήμερα, εξάλλου, αποτελεί πάγια τακτική της να μην αναγνωρίζει ή να διαπραγματεύεται με συνδικαλιστικούς φορείς και σωματεία…