Έρχεται το υποβρύχιο Wi-Fi
Αμερικανοί ερευνητές δοκίμασαν μία νέα μορφή υποθαλάσσιας διαδικτυακής επικοινωνίας.
Μέχρι σήμερα «σερφάραμε» με δύο διαφορετικούς τρόπους. Είτε πάνω σε μια ιστιοσανίδα δαμάζοντας τα κύματα, είτε από τον υπολογιστή ή την «έξυπνη» φορητή συσκευή μας μέσω ασύρματων δικτύων. Ήρθε μάλλον η ώρα το σερφάρισμα να γίνει… υποβρύχιο.
Αμερικανοί ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Μπάφαλο δοκίμασαν για πρώτη φορά την εφαρμογή ενός υποθαλάσσιου ασύρματου δικτύου, ικανού να μεταφέρει διαδικτυακά δεδομένα σε όλους.
Η δοκιμή έγινε στα νερά της λίμνης Erie, κοντά στο πανεπιστήμιο, με τη χρήση δύο αισθητήρων βάρους 18 κιλών και τα λάπτοπ των ερευνητών. Σκοπός τους δεν είναι απλά η δυνατότητα υποθαλάσσιου «σερφαρίσματος» στο ίντερνετ, αλλά η δημιουργία ενός δικτύου το οποίο θα βελτιώσει τον εντοπισμό τσουνάμι κι άλλων φυσικών φαινομένων, ικανών να απειλήσουν τον άνθρωπο.
Διαβάστε ακόμη: Η τρισδιάστατη εκτύπωση μπαίνει στην «μεταλλική εποχή»
Η διαφορά της τεχνολογία αυτής εντοπίζεται στον τρόπο με τον οποίο διαδίδεται το σήμα. Στο κανονικό Wi-Fi χρησιμοποιούνται ραδιοκύματα, ενώ στο υποθαλάσσιο ηχητικά. Ο λόγος είναι ότι η πυκνότητα του νερού δεν επιτρέπει τη διάδοση του σήματος σε μεγάλες αποστάσεις, εμπόδιο που ο ήχος μπορεί να υπερκεράσει. Ακριβώς όπως συμβαίνει και στην περίπτωση των δελφινιών ή των φαλαινών.
Η τεχνολογία της επικοινωνίας μεταξύ της επιφάνειας και των υποθαλάσσιων ανθρώπινων κατασκευών μέσω ηχητικών ραδιοκυμάτων, δεν είναι κάτι άγνωστο. Το πρόβλημα εντοπίζεται στη δικτύωση αυτών των σημάτων, μιας και κάθε υπηρεσία χρησιμοποιεί το δικό της σύστημα.
Διαβάστε ακόμη: Το ρωσικό Google λέγεται «Sputnik»
«Ένα υποθαλάσσιο ασύρματο δίκτυο θα μας έδινε τη δυνατότητα να λαμβάνουμε και να αναλύουμε σε πραγματικό χρόνο δεδομένα από τους ωκεανούς», λέει ο επικεφαλής ερευνητής, Tomasso Melodia. «Αν η πληροφορία για ένα τσουνάμι ή μια άλλη φυσική καταστροφή γινόταν άμεσα προσβάσιμη σε όποιον έχει ένα smartphone, θα σώζαμε ζωές».
Η ερευνητική ομάδα ελπίζει ότι στο μέλλον οι αισθητήρες θα εντοπίζουν και θα επιλύουν περιβαλλοντικά προβλήματα. Με μια σταθερή μέθοδο διαμοιρασμού των δεδομένων, κάθε ερευνητική ομάδα στον πλανήτη με διαφορετικούς εξοπλισμούς θα δύναται να επεξεργάζεται και να μοιράζεται τα στοιχεία που λαμβάνει με τους υπόλοιπους ερευνητές, σε πραγματικό χρόνο.
