Γιατί οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι είναι απαραίτητοι στις δουλειές;

Η ομάδα των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων συχνά υποτιμάται από τις επιχειρήσεις και το κράτος, όμως σύμφωνα με νέα έρευνα της PWC θα μπορούσαν να προκύψουν σημαντικά οικονομικά οφέλη από πολιτικές που θα επικεντρώνονταν στη διατήρηση των ικανών εργαζομένων και την παροχή κινήτρων να παραμείνουν στον εργασιακό στίβο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, στην οποία πραγματοποιείται σύγκριση της απασχόλησης των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων σε 34 χώρες του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη, τα κράτη μπορούν να ενισχύσουν με εκατομμύρια δολάρια τα κρατικά έσοδα εάν ακολουθήσουν τις βέλτιστες πρακτικές στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων του μεγαλύτερου σε ηλικία εργατικού δυναμικού τους.

Ο Δείκτης της «Χρυσής Ηλικίας» της PwC, αποτελεί τον σταθμικό μέσο μιας σειράς δεικτών – συμπεριλαμβανομένων των δεικτών ανεργίας, εσόδων και εκπαίδευσης – και αντανακλά την επίδραση που έχουν στην αγορά εργασίας οι εργαζόμενοι πάνω από 55 ετών σε 34 χώρες μέλη του ΟΟΣΑ.

Ο John Hawksworth, Επικεφαλής Οικονομολόγος της PwC επισημαίνει: «Δεδομένης της γήρανσης των πληθυσμών του ανεπτυγμένου κόσμου, είναι σημαντικό οι χώρες να αξιοποιούν καλύτερα τους μεγαλύτερους σε ηλικία εργαζόμενους με στόχο την ενίσχυση της οικονομίας και τη χρηματοδότηση των κρατικών δαπανών συνταξιοδότησης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Ο Δείκτης της Χρυσής Ηλικίας που δημιουργήσαμε αναδεικνύει τις χώρες που πρωτοπορούν σε αυτόν τον τομέα, συμπεριλαμβανομένων και της Σκανδιναβίας, της Νέας Ζηλανδίας και του Ισραήλ. Το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται μόλις στη μέση της κατάταξης, ενώ οι περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης, με εξαίρεση τη Φινλανδία και τη Γερμανία, βρίσκονται αρκετά πίσω. Εκτιμούμε ότι η υιοθέτηση των πολιτικών και των επιχειρηματικών πρακτικών που εφαρμόζουν οι χώρες που βρίσκονται στην κορυφή της κατάταξης, όπως είναι η Σουηδία, θα μπορούσαν να ενισχύσουν το βρετανικό ΑΕΠ κατά περίπου 5% ποσοστιαίες μονάδες σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, με τα οφέλη να είναι ενδεχομένως ακόμη μεγαλύτερα για τις χώρες που βρίσκονται ακόμη χαμηλότερα στην κατάταξη».

Από τις συγκρίσεις και την σύνθεση του δείκτη της PwC προκύπτει ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να εξετάσουν:

– Την περαιτέρω μεταρρύθμιση των κρατικών συνταξιοδοτικών συστημάτων με στόχο την ενθάρρυνση της αργότερης συνταξιοδότησης.
– Τη δημιουργία οικονομικών κινήτρων για την παραμονή των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων στον εργασιακό στίβο ή την εκ νέου είσοδό τους σε αυτόν.
– Την οργάνωση νέων πρωτοβουλιών εκπαίδευσης για την αύξηση των πιθανοτήτων πρόσληψης μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων.
– Την απομάκρυνση των εμποδίων στη συνεχιζόμενη απασχόληση.
– Την ενθάρρυνση των προσλήψεων μεγαλύτερων εργαζομένων.
– Την στοχευμένη ενίσχυση των ποσοστών απασχόλησης των μεγαλύτερων γυναικών, τα οποία τείνουν να είναι χαμηλότερα από τα αντίστοιχα ποσοστά που ισχύουν για το ανδρικό φύλο.

Ταυτόχρονα, ο δείκτης αναδεικνύει και μια σειρά ευκαιριών και προκλήσεων για τις επιχειρήσεις:

– Οι επιχειρήσεις που αξιοποιούν καλύτερα τις ικανότητες και την εμπειρία των μεγαλύτερων εργαζομένων μπορούν να εξασφαλίσουν ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε μια εποχή που και η μέση ηλικία των πελατών αυξάνεται.

– Οι εργοδότες ίσως χρειαστεί να επαναπροσδιορίσουν την προσέγγιση τους όσον αφορά την εκπαίδευση των ηλικιακά μεγαλύτερων εργαζομένων, ώστε να μην σταματά στα 50.

– Ο αυξανόμενος μέσος όρος ηλικίας του εργατικού δυναμικού ενδέχεται να απαιτεί διαφορετικές προσεγγίσεις στα συνολικά πακέτα αμοιβής έχοντας ως γνώμονα την ισορροπία μεταξύ μισθού, σύνταξης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

– Οι εταιρείες θα μπορούσαν να ωφεληθούν σημαντικά από την πραγματοποίηση εμπεριστατωμένων μελετών του ηλικιακού προφίλ των εργαζόμενων τους σε τομείς όπως είναι οι προσλήψεις, η διατήρηση, η εκπαίδευση, η ανταμοιβή και η απόδοση.