Γιατί όλοι οι επιχειρηματικοί ηγέτες πρέπει να αναμένουν την κατάρρευση της δικής τους εταιρείας
Προετοιμαστείτε για το χειρότερο, για να επιτύχετε το καλύτερο.
του Micah Zenko
Κατά τη διάρκεια συνάντησης με εργαζομένους τον Δεκέμβριο στην έδρα της Amazon στο Σηάτλ, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Jeff Bezos, ερωτήθηκε σχετικά με το μέλλον του τεχνολογικού γίγαντα, δεδομένων των πρόσφατων χρεοκοπιών εταιρειών στον κλάδο της λιανικής. «Δεν ισχύει ότι η Amazon είναι πολύ μεγάλη για να αποτύχει» απάντησε ο Bezos, σύμφωνα με δημοσιεύματα. «Στην πραγματικότητα, προβλέπω ότι κάποια μέρα η Amazon θα αποτύχει. Η Amazon θα χρεοκοπήσει».
«Αν αρχίσουμε να εστιάζουμε στους εαυτούς μας αντί να εστιάζουμε στους πελάτες μας, αυτό θα είναι η αρχή του τέλους» προσέθεσε. «Πρέπει να προσπαθήσουμε να καθυστερήσουμε την έλευση αυτής της ημέρας όσο πιο πολύ γίνεται».
Πράγματι, το να λάβεις υπόψη σου τα πιθανά μειονεκτήματα – ή ακόμα και την τελική αποτυχία – μιας εταιρείας είναι ένα από τα πιο συνετά βήματα που μπορείς να ακολουθήσεις ως ηγέτης. Ελάχιστοι το κάνουν, όμως, κι αυτό κάνει την ειλικρινή πρόβλεψη του Bezos τόσο ασυνήθιστη.
Οι εταιρικοί ηγέτες – οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν απολαμβάνουν του στάτους που έχει ο Bezos εντός της Amazon – σπάνια έχουν το θάρρος για να θίξουν τέτοια ζητήματα. Κι όμως, αυτό που είπε ο γνωστός CEO αντανακλά την ιστορική πραγματικότητα. Οι περισσότερες επιτυχημένες εταιρείες εν τέλει αποτυγχάνουν, και κατά τις τελευταίες δεκαετίες αποτυγχάνουν ολοένα και ταχύτερα. Το 1964, η μέση διάρκεια των εταιρειών του δείκτη S&P 500 ήταν 33 χρόνια· το 2016, αυτή η περίοδος είχε μειωθεί στα 24 χρόνια. Και το 2027 προβλέπεται ότι η διάρκεια ζωής των πιο κερδοφόρων εταιρειών των ΗΠΑ δεν θα ξεπερνάει τα 12 χρόνια, περίπου.
Οι ηγέτες λανθασμένα πιστεύουν ότι εάν θίξουν το συγκεκριμένο ζήτημα, μπορεί να γεννηθούν αμφιβολίες για τη στρατηγική της εταιρείας και να πληγεί το ηθικό των εργαζομένων. Ή – ακόμα χειρότερα, από την οπτική ενός ηγέτη – να τροφοδοτηθεί ένας σκεπτικισμός για τις συνολικές ικανότητες της διοικητικής ομάδας.
Παρά τους δυνητικούς κινδύνους, όμως, οι ηγέτες είναι αναγκαίο να παίρνουν στα σοβαρά το ενδεχόμενο μελλοντικής αποτυχίας της εταιρείας τους. Αν το κάνουν, θα ωφεληθούν πολλαπλά.
Καταρχήν, όταν ορίζονται πιθανές πηγές και τύποι αποτυχίας, μια διοικητική ομάδα μπορεί να αντιμετωπίσει τους κινδύνους αυτούς καλύτερα. Για παράδειγμα, οι εταιρείες του δείκτη S&P 500 αποτυγχάνουν λόγω μιας σειράς παραγόντων, όπως λανθασμένη στρατηγική, παραβίαση δεδομένων πελατών, ξαφνικές μεταβολές στις πολιτικές ή κοινωνικές τάσεις, τεχνολογική αποδιοργάνωση, εποπτική επιβάρυνση, ή παράνομη / αντιδεοντολογική συμπεριφορά. Η ιεράρχηση αυτών των παραγόντων από την ηγετική ομάδα επιτρέπει την πιο στοχευμένη και αποτελεσματική αντιμετώπισή τους.
Επιπλέον, έχοντας υπόψη αυτές τις δυνητικές αποτυχίες είναι ευκολότερος ο εντοπισμός και η παρακολούθηση ενδείξεων που παραπέμπουν σε αυτές τις αποτυχίες. Η διερεύνηση των συγκεκριμένων παραγόντων καθιστά λιγότερο πιθανό τον στρατηγικό αιφνιδιασμό. Και μια ηγετική ομάδα που δεν αιφνιδιάζεται διατηρεί σαφές πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών.
Παράλληλα, μια τέτοια διαδικασία οδηγεί στην κάλυψη γνωστικών κενών, μέσω εργαλείων όπως η έρευνα αγοράς και οι έρευνες γνώμης καταναλωτών. Η εκμετάλλευση μεθόδων πρόβλεψης οδηγεί στον επιτυχημένο προσδιορισμό πιθανών προκλήσεων, όταν αυτές αναδύονται.
Πηγή: fortune.com
