Γιατί τα αμερικανικά ΜΜΕ απέτυχαν να προβλέψουν τη νίκη του Τραμπ

Πώς είναι δυνατόν τα περισσότερα -αν όχι όλα- αμερικανικά ΜΜΕ να προέβλεπαν νίκη της Κλίντον στις εκλογές, και τελικά ο νικητής να είναι ο Ντόναλντ Τραμπ;

Ένα βασικό στοιχείο που χαρακτήριζε αυτή τη στάση είναι ότι κανένα από τα παραδοσιακά ΜΜΕ δεν μπορούσε να πιστέψει ότι οι Αμερικανοί θα ψήφιζαν μαζικά έναν άνθρωπο σαν τον Ντόναλντ Τραμπ. Και η άρνηση μπορεί να μετατραπεί στο πιο σκληρό ναρκωτικό.

Εν μέρει, τα μεγάλα αμερικανικά ΜΜΕ με έδρα τις ανατολικές πολιτείες δεν έχουν πραγματική επαφή με τον πληθυσμό της ενδοχώρας που ψήφισε μαζικά τον Τραμπ. Εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι «της μόδας» και παρασύρθηκαν από την προκλητική συμπεριφορά του, ακούγοντας με μεγαλύτερη ευκολία τις μισές του αλήθειες και μετατρέποντας τες σε ένα στρεβλωμένο μήνυμα ελπίδας.

Διαβάστε ακόμη: Γιατί έχασε η Χίλαρι Κλίντον;

Όπως έγραψε ο αρχισυντάκτης της ιστοσελίδας Cracked, «Εάν δεν ζεις σε μια από αυτές τις μικρές πόλεις δεν μπορείς να κατανοήσεις την απελπισία. Η μοναδική σχεδόν ελπίδας μιας βιώσιμη καριέρας προϋποθέτει τη μετακόμιση σε κάποια μεγάλη πόλη. Και γύρω από όλες αυτές τις πόλεις υπάρχει ένα τεράστιο τείχος που ονομάζεται “κόστος ζωής”».

Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Ο Ντόναλντ Τραμπ εκμεταλλεύτηκε ένα μιντιακό περιβάλλον το οποίο δεν ήταν ποτέ τόσο διασπασμένο κι ανοιχτό στην παραπληροφόρηση, την ελλιπή πληροφορία ή ακόμη και τις αβάσιμες φήμες και τα ψέματα.

Ένα από τα χαρακτηριστικά των διασπασμένων μέσων ενημέρωσης είναι η ευκολία με την οποία μπορεί κάποιος να κρυφτεί μέσα στον δικό του μικρόκοσμο και να κηρύξει τις απόψεις του στους «προσηλυτισμένους» θεατές/αναγνώστες.

Διαβάστε ακόμη: Τι θα αλλάξει στην Αμερική με την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ

Πολλές από τις προσπάθειες των παραδοσιακών ΜΜΕ να τονίζουν διαρκώς τις προσβλητικές εκφράσεις του Τραμπ για τις γυναίκες και τα ρατσιστικά σχόλια για τους μετανάστες, είχαν μάλλον τα αντίθετα αποτελέσματα. Ενίσχυσαν την εικόνα του αντισυμβατικού, μετατρέποντάς τον σε κάποιον με «πραγματικά» αμερικανικά ιδεώδη – σε μια «δύναμη αλλαγής».

Κι αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος για να αποδοθούν ευθύνες στα ΜΜΕ. Τα περισσότερα τού συμπεριφέρθηκαν αρχικά σαν έναν κλόουν. Έναν αστείο τύπο ο οποίος δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα θέαμα, μια παράσταση.

Όλα αυτά έγιναν, εν μέρει, με το σκεπτικό ότι οι Αμερικανοί πολίτες θα δουν πίσω από τα ψέματα και τα κόλπα, το πραγματικό του πρόσωπο· πως το μόνο που χρειαζόταν ήταν να τα δείξουν στον κόσμο για να γελάσει. Να αποκαλύψουν την αδιάφορη καμπάνια του και τα φτωχά του επιχειρήματα. Κι αυτό ήταν ένα εγκληματικό λάθος.

Την ίδια στιγμή οι οπαδοί του Τραμπ και οι εχθροί της Κλίντον δεν άκουγαν τίποτα από όλα αυτά. Διάβαζαν διάφορα άγνωστα και παρακμιακά sites τα οποία έλεγαν την «αλήθεια» που εκείνοι ήθελαν να ακούσουν.

Διαβάστε ακόμη: Ιδού πώς μπορεί να μοιάζει το υπουργικό συμβούλιο του Ντόναλντ Τραμπ

Όλα τα παραπάνω επιδεινώθηκαν από το παρόν μιντιακό τοπίο, στο οποίο τα παραδοσιακά ΜΜΕ είναι απεγνωσμένα για χρήματα και βασίζονται στη λογική της αλίευσης κλικς και σε ένα επιχειρηματικό μοντέλο το οποίο προσέφερε στον Τραμπ δωρεάν διαφήμιση αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Πόσα άρθρα δεν γράφτηκαν για τον Τραμπ μόνο και μόνο για να προσθέσουν περισσότερα κλικς στις ιστοσελίδες; Ακόμη κι αν αυτά ασχολούνται με ανύπαρκτες θεωρίες τις οποίες διέδιδαν οι εντελώς άγνωστες ιστοσελίδες των υποστηρικτών του Τραμπ; Πόσα από αυτά τα ΜΜΕ δεν πραγματοποίησαν μια ψεύτικη διατήρηση ισορροπιών, όταν μεταχειρίζονταν με τον ίδιο τρόπο την υπόθεση των emails της Κλίντον με τις κατηγορίες για σεξουαλικές επιθέσεις του Τραμπ και τις σχέσεις του με τον Πούτιν;

Η καλωδιακή τηλεόραση έπαιξε κι αυτή το ρόλο της. Τον περιέγραψε με τον καλύτερο τρόπο ο πρόεδρος του CBS, Les Moonves, λέγοντας ότι ο Τραμπ «μπορεί να μην είναι καλός για την Αμερική, αλλά θα ήταν τέλειος για το CBS». Ο ίδιος είπε αργότερα ότι αστειευόταν, όμως άθελά του ή μη, έδωσε το στίγμα της καλωδιακής τηλεόρασης καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Όλοι αγαπούν τα θρίλερ και τις κούρσες για την εξουσία, και οι τηλεοπτικές ειδήσεις τα έδωσαν στο πιάτο των ψηφοφόρων του Τραμπ.

Διαβάστε ακόμη: Ο Τραμπ δεν είναι ο μόνος. Το κύμα λαϊκισμού που πλήττει τον πλανήτη μεγαλώνει

Το Facebook έπαιξε επίσης το δικό του ρόλο, καθώς εκατομμύρια άνθρωποι βασίζουν σε αυτό την ενημέρωσή τους. Ακόμη κι αν μεγάλος αριθμός ειδήσεων που κυκλοφορούν εκεί μέσα είναι ψεύτικες ή παραπλανητικές. Κι αυτές οι ενημερωτικές φούσκες έγιναν ακόμη μεγαλύτερες κατά την προεκλογική περίοδο, με τους ψηφοφόρους που περνούν ώρες στο Facebook να πιστεύουν μόνο όσα εκείνοι ήθελαν να πιστέψουν.

Εν κατακλείδι, το πιο ισχυρό εργαλείο που έδωσαν τα ψηφιακά αποδιοργανωμένα μέσα ενημέρωσης, είναι ότι επέτρεψαν τη δημιουργία τόσων πολλών καναλιών διάχυσης πληροφορίας και μετατροπής του οποιοδήποτε σε παραγωγό ειδήσεων, αφήνοντας στον αναγνώστη να επιλέξει ποιον θα εμπιστευτεί και ποιον όχι. Μια εξαιρετικά χρήσιμη εξέλιξη των ΜΜΕ στις μέρες μας, η οποία όμως μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε δίκοπο μαχαίρι. Κι αυτό διότι αφήνει σε εμάς να επιλέξουμε τις πηγές μας με βάση το ποια ταιριάζει περισσότερο στα προσωπικά μας πιστεύω, αντί να πράξουμε το σωστό: να αμφισβητούμε όσα ακούμε ή διαβάζουμε μέχρι να πειστούμε ότι αποτελούν ορθές ειδήσεις. Μπορεί λοιπόν οι ψηφοφόροι του Τραμπ να μην έκαναν ποτέ τους κάτι τέτοιο, όμως το ίδιο ακριβώς έπραξαν και τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης.

Πηγή: fortune.com