«Γκολ» στη νέα Ευρωβουλή
Όταν οι «άσσοι» των γηπέδων παίζουν «μπάλα» στην κάλπη των ευρωεκλογών.
Τι κοινό έχουν ο Θοδωρής Ζαγοράκης, ο Μάρκο Ταρντέλι και ο Βλάντιμιρ Σμίτσερ, πέραν του ότι υπήρξαν «άσσοι» των γηπέδων; Φιλοδοξούν να «παίξουν μπάλα» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, βάζοντας υποψηφιότητα στις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου.
Καθείς εκπροσωπεί έναν διαφορετικό πολιτικό χώρο. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης, ως γνωστόν «κατεβαίνει» στη χώρα μας με το ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ.
Στην γειτονική Ιταλία, αντίθετα, το όνομα του θρυλικού Μάρκο Ταρντέλι -ο οποίος οδήγησε την ιταλική εθνική ομάδα στην νίκη στο Μουντιάλ του 1982 απέναντι στην (τότε) Δυτική Γερμανία και τώρα φημολογείται ότι έχει δεχθεί πρόταση να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της δική μας εθνικής- φιγουράρει στο ιδεολογικά «αντίπαλο» ευρωψηφοδέλτιο του κυβερνώντος Δημοκρατικού Κόμματος (PD).
Πρόκειται για προσωπική επιλογή του νεαρού Ιταλού πρωθυπουργού, Ματέο Ρέντσι, με την προσδοκία ότι έτσι θα ιντριγκάρει τους ψηφοφόρους. «Δεν ξέρω και πολλά από πολιτική», παραδέχθηκε προ ημερών ο ίδιος ο Ταρντέλι. Για την ακρίβεια, γενικά η πολιτική και η ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή ειδικότερα είναι… terra incognita για τον πρώην ποδοσφαιριστή.
Το ίδιο ισχύει και για τον Βλάντιμιρ Σμίτσερ, πρώην μεσοεπιθετικό της Λίβερπουλ, που έγραψε τη δική του ιστορία στο «χορτάρι», το 2005, όταν με ένα μακρινό σουτ εξασφάλισε στους «Κόκκινους» την νίκη στο Champions League, κόντρα στη Μίλαν.
Θεωρείται από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που έχει «βγάλει» η Τσεχία. Σήμερα, είναι ο μοναδικός Τσέχος υποψήφιος ευρωβουλευτής που έχει απασχολήσει τον διεθνή Τύπο. Στην κάλπη της 25ης Μαΐου, κατεβαίνει με το ευρωψηφοδέλτιο του σχετικά νεοσύστατου, φιλελεύθερου κόμματος Vize 2014, το οποίο έχει ήδη ενταχθεί στην ευρωπαϊκή πολιτική ομάδα ALDE του Γκι Βέρχοφσταντ.
Κατά την προεκλογική περίοδο, ο Σμίτσερ προτίμησε να «παίξει» συντηρητικά, αποφεύγοντας τα «αυτογκόλ» σε ένα «γήπεδο» που -κατά δική του ομολογία- δεν πολυκατέχει. Αποφεύγοντας λοιπόν τις βαρύγδουπες πολιτικές τοποθετήσεις, προτίμησε να επικεντρωθεί στο πρόβλημα της παχυσαρκίας στην Ευρώπη, που χαρακτηρίζει «μάστιγα», κυρίως για τη νέα γενιά της Γηραιάς Ηπείρου.
«Πρέπει να απομακρύνουμε τα παιδιά μας από τις οθόνες των υπολογιστών, των tablets και των smartphones και να τα κάνουμε να δραστηριοποιηθούν. Είναι ένα πρόβλημα με το οποίο πρέπει να ασχοληθεί η Ευρώπη», ήταν το κεντρικό του σύνθημα. Οι πιθανότητες εκλογής του στις ευρωεκλογές στην Τσεχία -όπου η αποχή χτυπά ούτως ή άλλως «ταβάνι»- θεωρούνται εκ προοιμίου μηδαμινές.
Παρ’ όλα αυτά, και για τους ποδοσφαιριστές-υποψήφιους ευρωβουλευτές «η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία». Υπάρχουν άλλωστε τουλάχιστον δύο ισχυροί άνδρες της ΕΕ, που στα νιάτα τους ήταν παθιασμένοι μπαλαδόροι. Ο ένας είναι ο Φιλανδός Όλι Ρεν, Επίτροπος Νομισματικών και Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ και αντιπρόεδρος της απερχόμενης Κομισιόν.
Ο δεύτερος είναι ο Γερμανός Σοσιαλδημοκράτης Μάρτιν Σουλτς, πρόεδρος του επίσης απερχόμενου Ευρωκοινοβουλίου, πρώην επικεφαλής της ευρωπαϊκής πολιτικής ομάδας S&D και νυν υποψήφιός της για την προεδρία της Κομισιόν. Στο βιογραφικό του, παρεμπιπτόντως, μην μπείτε στον κόπο να αναζητήσετε πτυχία και σπουδές.
Διαβάστε ακόμη:
«Μουσικές καρέκλες» α λα ευρωπαϊκά
