Η κινεζική βιομηχανία των pop stars
Η νέα, εξωστρεφής πολιτιστική «επανάσταση» της Κίνας, με εφαλτήριο τη μουσική βιομηχανία.
Είναι 31 ετών. Έχει κλασική μουσική παιδεία. Παίζει κυριολεκτικά και μεταφορικά στα δάχτυλα το πιάνο. Δεν πίνει, δεν καπνίζει, δεν ξενυχτά στα κλαμπ. Και τώρα, με τις «πλάτες» του κινεζικού κράτους -που την έχει κανονικά για τον σκοπό αυτό προσλάβει- η Τζιά Ρουάν ευελπιστεί να γίνει το νέο ποπ ίνδαλμα, made in China, διεθνώς!
Για την ακρίβεια, η νεαρή Κινέζα σοπράνο έχει αποστολή να γίνει το νέο… υπερ-όπλο προπαγάνδας του Πεκίνου, στην προσπάθεια του κομμουνιστικού καθεστώτος να ενισχύσει αυτό που οι αναλυτές ονομάζουν «soft power»: της διεθνούς απήχησης δηλαδή άνευ της βίας, της εξαγοράς ή του εξαναγκασμού.
Για την νέα πολιτική ηγεσία της Κίνας, ένα τέτοιο μέσο «ήπιας ισχύος» αποτελεί λοιπόν τώρα ο πολιτισμός. Και σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η δημιουργία της Earth’s Music: της εγχώριας μουσικής «βιομηχανίας», που με χρήματα από τα κρατικά ταμεία «χτίζει» τις καριέρες Κινέζων καλλιτεχνών, με στόχο να «σπάσει» τα στεγανά στο διεθνές μουσικό στερέωμα και να προμοτάρει στον πλανήτη τον κινεζικό σύγχρονο πολιτισμό.
«Για να καθιερωθεί μία χώρα ως υπερδύναμη, χρειάζεται την ήπια ισχύ», εξηγεί λακωνικά το σκεπτικό ο Μπιλ Ζανγκ, σήμερα μάνατζερ της Τζιά και αντιπρόεδρος της κρατικής δισκογραφικής εταιρίας Synergy, με έδρα τη Σανγκάη.
Εκεί λοιπόν η Τζιά έχει σήμερα το δικό της, προσωπικό στούντιο ηχογραφήσεων, το γραφείο της κι έναν μικρό «στρατό» συνεργατών, που εργάζεται νυχθημερόν για την δημόσια προβολή της στα κρατικά ΜΜΕ, αλλά και διεθνώς.
Μέχρι στιγμής, τα αποτελέσματα δεν είναι τα αναμενόμενα. Παρά τις συμμετοχές της σε διεθνείς παραγωγές – από τη ροκ όπερα του Ντέιμον Άλμπαρν «Monkey: Journey to the West», έως το άλμπουμ του Κρίστοφερ Τιν «Calling All Dawns», που απέσπασε βραβείο το 2011 στα Grammys- οι followers της στα social media δεν ξεπερνούν τις 130.000.
Επιπλέον, το πρώτο άλμπουμ της, «Time to Grow» -αν και αγγλόφωνο- πήγε μέτρια στις πωλήσεις. Το νέο άλμπουμ της, πάντως, θα είναι αποκλειστικά στα κινεζικά και θα συνδυάζει την παραδοσιακή κινεζική μουσική με τους ήχους της ποπ-ροκ.
Για να αντεπεξέλθει στην πρόκληση αυτή, η νεαρή σοπράνο παίρνει τώρα κάθε πρωί στοίβες-στοίβες τα ξένα CD από τον παραγωγό της, εντρυφώντας έτσι στα ακούσματα της Δύσης, με έμφαση στην Τέιλορ Σουίφτ, στην Κέσα και στην Κριστίνα Αγκιλέρα.
Το ερώτημα είναι εάν αυτή τη φορά η Τζιά θα τα καταφέρει. Ακόμη κι αυτό όμως να συμβεί, σαφώς για το Πεκίνο δεν αρκεί, εκτιμά ο Λι Καϊσένγκ, ειδικός αναλυτής στην Ακαδημία Κοινωνικών Επιστημών της Σανγκάης. «Φυσικά το να φτιάχνεις super-stars βοηθά», όμως «η πραγματική δύναμη έρχεται εκ των έσω» κι όχι με επικοινωνιακά τερτίπια, επισημαίνει.
«Ύψιστη προτεραιότητα παραμένει η καταπολέμηση της διαφθοράς, της ατμοσφαιρικής μόλυνσης κι άλλων εγχώριων προβλημάτων», καταλήγει. Γιατί πολύ απλά «εάν η Κίνα συνεχίσει να παράγει κακές ειδήσεις στο εσωτερικό της, δεν μπορεί να έχει καλή εικόνα διεθνώς».
Διαβάστε ακόμη:
