Μάρτιν Σούλτς: Από το Ευρωκοινοβούλιο στην αρένα για την Καγκελαρία
Η πορεία του Μάρτιν Σουλτς, η δημοτικότητα του οποίου φτάνει αυτήν της Μέρκελ, μέχρι την υποψηφιότητα για τις εθνικές εκλογές με το SPC.
Έπειτα από μια αξιοπρόσεκτη προεδρία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Μάρτιν Σουλτς είναι πλέον ο υποψήφιος των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) στην κούρσα για την καγκελαρία για την οποία θα αναμετρηθεί με την συντηρητική Άγγελα Μέρκελ, παρότι δεν έχει καμιά πολιτική εμπειρία σε εθνικό επίπεδο μέχρι σήμερα.
Ο Σουλτς, που ως τώρα έμεινε μακριά από τις πολιτικές διενέξεις στο εσωτερικό της Γερμανίας, παραιτήθηκε από το αξίωμά του στις Βρυξέλλες στα μέσα του Ιανουαρίου κι απολαύει μιας δημοφιλίας συγκρίσιμης με αυτή της καγκελαρίου. Αυτός είναι εξάλλου ο ένας από τους λόγους που οδήγησαν σήμερα τον ηγέτη του SPD, τον Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, να εγκαταλείψει την κούρσα πριν καν ξεκινήσει και να προτείνει ο Σουλτς να αναλάβει την προσπάθεια να στερήσει από την Μέρκελ την τέταρτη θητεία της στην καγκελαρία στις ομοσπονδιακές βουλευτικές εκλογές της 24ης Σεπτεμβρίου.
Ο ίδιος ο Μάρτιν Σουλτς έκανε γνωστές τις προθέσεις του μόλις σήμερα. Τον Δεκέμβριο, λίγο μετά την ανακοίνωσή του ότι εγκαταλείπει το ευρωπαϊκό του αξίωμα για να διεκδικήσει μια βουλευτική έδρα στη Γερμανία, οι θετικές γνώμες για τον Σουλτς ανέρχονταν στο 57%, επίπεδο ίσο με εκείνο της δημοφιλίας της καγκελαρίου.
Πάντα έτοιμος να συζητήσει για την Ευρωπαϊκή Ένωση, γνωστός για τον αυθόρμητο τρόπο με τον οποίο εκφράζεται συχνά, αυτή η μισητή για τους ακροδεξιούς και τους λαϊκιστές μορφή ανακοίνωσε στα τέλη Νοεμβρίου ότι θέλει να ηγηθεί του ψηφοδελτίου του SPD στη Ρηνανία-Βόρεια Βεστφαλία, ένα βιομηχανικό ομόσπονδο κρατίδιο και το πιο πολυπληθές της Γερμανίας, στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Η καριέρα στην Ε.Ε
Ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός, 61 ετών, είχε αφιερωθεί για το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής του καριέρας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και έπαιξε ρόλο στην αύξηση της επιρροής του, σύμφωνα με παρατηρητές. Για τον ίδιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί ένα οχυρό απέναντι «στους δαίμονες του 20ού αιώνα»: την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό. Μετά την ψήφο υπέρ του Brexit τον Ιούνιο του 2016, τα λόγια του ήταν: «εάν καταστρέψουμε τα εργαλεία με τα οποία εξορκίσαμε τους δαίμονές μας, θα τους απελευθερώσουμε ξανά», μια αναφορά στην αντιευρωπαϊκή άκρα δεξιά που έχει ξαναέρθει στο προσκήνιο σχεδόν παντού στην ήπειρο
. Αφότου τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου άρχισαν να αναδεικνύονται με καθολική ψηφοφορία το 1979, ο Σουλτς είναι ο μόνος που άσκησε την προεδρία του για τόσο μακρύ χρονικό διάστημα, σχεδόν πέντε χρόνια. Υπήρξε ευρωβουλευτής για 22 χρόνια. Είχε πει πως θα ήθελε να παραμείνει στην προεδρία του ΕΚ, αλλά η ιδέα αντιμετωπίστηκε με ιδιαίτερη εχθρότητα από την δεξιά, η οποία διαθέτει την πλειοψηφία και ήθελε να υπάρξει εναλλαγή. Ευχάριστος, αλλά επίσης αυταρχικός και ορισμένες φορές βάρβαρος, σύμφωνα με τους επικριτές του, αυτός ο πρώην βιβλιοπώλης απέτυχε να αναδειχθεί πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2014, όταν ηττήθηκε από τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Ο Σουλτς δηλώνει πως απεχθάνεται την ξύλινη γλώσσα. «Πρέπει να μιλάμε χωρίς περιστροφές ώστε να καταλαβαίνει ο κόσμος», επιμένει.
Ποιος είναι λοιπόν ο Μάρτιν Σουλτς;
Γεννημένος την 20ή Δεκεμβρίου του 1955, ο Σουλτς μεγάλωσε στα περίχωρα του Άαχεν, στα σύνορα με το Βέλγιο και την Ολλανδία. Μαθητής σε καθολικό σχολείο, ο οπαδός της ποδοσφαιρικής ομάδας της Κολονίας ονειρευόταν να γίνει επαγγελματίες ποδοσφαιριστής πριν αφοσιωθεί στο πάθος του για τα βιβλία και γίνει βιβλιοπώλης στο Βίρσελεν. Αφιερώθηκε σε αυτό το επάγγελμα από το 1982 ως το 1994. Όμως ο Σουλτς ήταν παράλληλα ένας ενεργός πολίτης, ενταγμένος στην οργάνωση του SPD από την ηλικία των 19 ετών.
Στα 31 του, το 1987, εξελέγη δήμαρχος του Βίρσελεν, αξίωμα στο οποίο παρέμεινε για 11 χρόνια. Το 2000, αναδείχθηκε επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD στο ΕΚ. Το 2000 εξελέγη επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος στο ΕΚ, στο οποίο ανήκουν το SPD, το γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα και το Δημοκρατικό Κόμμα της Ιταλίας, μεταξύ άλλων. Η φήμη που συνοδεύει τον Σουλτς οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε μια σκληρή φραστική σύγκρουσή του εν έτει 2003 με τον δεξιό τότε πρωθυπουργό της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ενώ η Ρώμη ασκούσε την προεδρία της ΕΕ. Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης στο ΕΚ, παρόντος του Μπερλουσκόνι, ο Σουλτς είχε καταφερθεί εναντίον του «ιού της σύγκρουσης συμφερόντων». Έντονα ενοχλημένος ο Μπερλουσκόνι, ο εξαιρετικά αμφιλεγόμενος επιχειρηματίας και πολιτικός, απάντησε σαρκαστικά ότι στον Σουλτς θα πήγαινε τέλεια ο ρόλος του Κάπο, αναφερόμενος στους —κυρίως Εβραίους— έγκλειστους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που επέλεγαν οι ναζί για να επιτηρούν τους συγκρατούμενούς τους. «Ο σεβασμός μου προς τα θύματα του εθνικοσοσιαλισμού με εμποδίζει να σας απαντήσω», είχε περιοριστεί να πει ο Σουλτς.
