Η Μαίρη Κατράντζου μιλάει για την χαμένη γενιά των Ελλήνων 30ρηδων

Είναι η πιο πετυχημένη Ελληνίδα σχεδιάστρια μόδας της γενιάς της. Δημιουργίες της έχουν φορέσει επώνυμες και καθημερινές γυναίκες όλων των ηλικιών, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Από την Έμμα Γουότσον και την Φέργκι των Black Eyed Peas, μέχρι την Κίρα Νάιτλι και τις Σάρα Τζέσικα Πάρκερ και Κλόντια Σίφερ.

Η επίδειξη της κολεξιόν της για την Άνοιξη του 2014 στην Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου, πριν από λίγες ημέρες, συγκέντρωσε διθυραμβικές κριτικές. Την επόμενη της επίδειξης κάποιοι θα έπαιρναν άδεια από τον εαυτό τους για να ξεκουραστούν. Αυτή βρέθηκε στο κεντρικό κατάστημα της Apple στην Regents str. του Λονδίνου για να συζητήσει δημόσια με την Κινβέρα Μπαλφούρ. Ο λόγος για την 30χρονη Μαίρη Κατράντζου, την εγγονή του ιδρυτή των «Κατράντζος Σπορ», Νίκου Κατράντζου, η αλλιώς την «βασίλισσα των prints» όπως την χαρακτήρισαν στο ολοσέλιδο τους αφιέρωμα οι New York Times.

Διαβάστε ακόμη: «Furor Brillante» σημαίνει «Λαμπερή Οργή»

Σε αντίθεση με τα εντυπωσιακά εμπριμέ που δημιουργεί, η ίδια επιλέγει για τον εαυτό της κυρίως τα μαύρα. Ακριβώς όπως και τα χρώματα με τα οποία περιέγραψε την κατάσταση στην Ελλάδα του σήμερα σε μία συνέντευξη που παραχώρησε στον Independent. Συγκεκριμένα σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το εάν έχουν επηρεαστεί κάποια κοντινά της πρόσωπα από την οικονομική κρίση ανέφερε:

«Ξέρω ότι πολλοί από τους φίλους μου τα φέρνουν δύσκολα. Είναι λυπηρό επειδή είναι στην ηλικία μου, εκεί γύρω στα τριάντα. Σε αυτή την ηλικία που θέλεις να έχεις μία στρωμένη δουλειά, να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά. Κάθε φορά που πάω πίσω στην Ελλάδα (σ.σ. από την τελευταία επίσκεψη πριν λίγες ημέρες δεν είχε και τις καλύτερες αναμνήσεις, καθώς όπως αναφέρει σε άλλο σημείο της συνέντευξης, χάθηκε η βαλίτσα της) τους βλέπω χωρίς καμία προοπτική για μία καλύτερη δουλειά, να πληρώνονται με γελοίες αμοιβές. Άνθρωποι που είναι καλά εκπαιδευμένοι, με master και διδακτορικά, κάνουν δουλειές που δεν ανταποκρίνονται στις σπουδές τους, όταν οι γνώσεις τους και οι δεξιότητές τους είναι σε πολύ πιο προχωρημένο επίπεδο.

Πολλές εταιρείες συγχωνεύονται και απολύουν κόσμο. Άλλοι πάλι αισθάνονται «εγκλωβισμένοι» στη θέση τους και προσπαθούν να καταλάβουν πότε και πώς μπορούν να κάνουν μια κίνηση. Κάποιοι πάλι φεύγουν και πηγαίνουν στο εξωτερικό, δεν σημαίνει αυτό όμως ότι όλοι θα βρουν ευκαιρίες και εκεί. Οι γονείς μου έχουν δει τη σύνταξή τους να μειώνεται κατά το ένα τρίτο. Το ποσό που πρέπει να πληρώσει κάποιος σε φόρους στην Ελλάδα είναι απολύτως γελοίο. Νομίζω ότι είναι μια κατάσταση που έκανε τους ανθρώπους στην πατρίδα μου λίγο πιο απελπισμένους: ο καθένας κοιτάζει τον εαυτό του και άνθρωποι που μπορεί να ζητήσεις μία βοήθεια δεν έχουν χρήματα να σε στηρίξουν. Δεν θα έπρεπε να το πω αυτό, το ξέρω είναι τρομερό».