Πέντε αποφάσεις της νέας χρονιάς για… τους συναδέλφους σας

Της Κάθριν Ρέινολντς Λιούις

Τώρα που πλησιάζουμε τα μέσα Ιανουαρίου, θα έχετε ήδη πάρει δυο-τρεις αποφάσεις για τη νέα χρονιά, και μάλλον δεν θα έχετε παρεκκλίνει απ’ αυτές. Αλλά δεν θα ήταν τέλεια αν κάνατε το ίδιο και για τους άλλους που δουλεύουν στο γραφείο σας;

Ας πούμε:

Δώσε μου χρήσιμη ανατροφοδότηση
Φυσικά, θα ήταν καλύτερο να σας δώσει ο ανώτερός σας αύξηση, ή μερικά εξωτικά ταξίδια. Αλλά οι περισσότεροι από μας θα ήμασταν ικανοποιημένοι απλά και μόνο λαμβάνοντας από τα αφεντικά μας πρακτική, συγκεκριμένη ανατροφοδότηση σχετικά με την εργασία μας. Την προτιμούμε από τους μη ρεαλιστικούς στόχους, τη σαρωτική κριτική ή – ακόμα χειρότερα – την έλλειψη αναγνώρισης της σκληρής δουλειάς μας. Ξοδεύουμε τις πιο παραγωγικές ώρες της ημέρας στη δουλειά, αναζητώντας νόημα και στόχο. Το 2014, σε παρακαλώ να μην αφήσεις αυτές τις προσπάθειες να πέσουν στο κενό.

Διαβάστε ακόμη: Social Media: Κανόνες καλής συμπεριφοράς

Συμπεριφέρσου με ευγένεια στην κουζίνα
Μήπως μοιράζεστε την κουζίνα στο γραφείο σας; Τότε μπορεί να έχετε δει τα χαρτόνια με το όνομα του κάθε εργαζόμενου γραμμένο πάνω τους, γεμάτα με τρόφιμα και κουζινικά κλειδωμένα με λουκέτα. Αυτό το δραστικό βήμα μάλλον θα οφείλεται στις τραυματικές εμπειρίες των συναδέλφων σας, οι οποίοι αναγκάστηκαν κάποια στιγμή να «επιδοτήσουν» τον καφέ ή το μεσημεριανό γεύμα κάποιου άγνωστου κλέφτη.

Πλύνε τα πιάτα σου
Μην αφήνεις χνάρια από ψίχουλα πίσω σου. Σεβάσου αυτόν τον κοινό χώρο. Σε παρακαλώ, πάψε να αφήνεις βρώμικο και γεμάτο σάλτσες το φούρνο μικροκυμάτων, αφότου το χρησιμοποιείς για να ζεστάνεις το φαΐ σου. Και πέτα επιτέλους όλα αυτά τα τυριά και τις μαγιονέζες που έχουν αρχίσει να μουχλιάζουν στο ψυγείο!

Πάψε να είσαι παθητικός – επιθετικός
Συχνά σκέφτομαι ότι αντί να χρεώνουμε τους ανθρώπους ένα πενηνταράκι κάθε φορά που βρίζουν, θα έπρεπε να τους χρεώνουμε ένα δολάριο όταν μουρμουράνε ή κάνουν άλλες παθητικές-επιθετικές κινήσεις στο γραφείο. Αυτό περιλαμβάνει το βοηθό που σέρνει επιδεικτικά τα πόδια του ενώ πάει να εκτελέσει μία επείγουσα εργασία, τα μέλη της ομάδας που αγνοούν τα email μου, και το συνάδελφο που σχολιάζει χαμηλόφωνα κατά τη διάρκεια των συναντήσεων.

Και επιτέλους, πάψε συνάδελφε να μου στέλνεις ένα email και μετά να έρχεσαι στο γραφείο μου για να με δεις να το διαβάζω – ή για να το κουβεντιάσουμε προτού καν προλάβω να το ανοίξω!

Διαβάστε ακόμη: Τι κάνει ένα χώρο εργασίας «ωραίο»;

Σεβάσου τον κοινό μας χώρο
Η ανοιχτή ακρόαση του τηλεφώνου είναι μια θαυμάσια εφεύρεση που αφορά ένα μόνο σκοπό: να ακούσουμε κάποιον στο τηλέφωνο όταν είμαστε πολλοί μαζεμένοι σε μια αίθουσα. Ο συνάδελφός σου στο γραφείο στο τέλος του διαδρόμου δεν χρειάζεται να ακούει την αγριοφωνάρα του συνομιλητή σου στο τηλέφωνο, ειδικά αν δεν υπάρχει ηχομόνωση μεταξύ των γραφείων.

Επίσης, όταν πηγαίνεις στο γραφείο κάποιου για κουβεντούλα, φρόντισε να προσέξεις τη γλώσσα του σώματός του που μπορεί να προδίδει ότι είναι απασχολημένος ή ότι δεν θα ήθελε να διακοπεί. Και αυτό περιλαμβάνει την περίπτωση να μιλάει στο τηλέφωνο. Επίσης, σταμάτα να βολοδέρνεις στα γραφεία των άλλων, εκφράζοντας παράπονα για το πόσο απασχολημένος είσαι!

Τέλος, κράτα τις προσωπικές σου συνήθειες – και τους συναφείς ήχους – για τον εαυτό σου, και προσπάθησε να τις περιορίσεις στο σπίτι σου ή στην τουαλέτα. Κανείς δεν θέλει να ακούει τον ήχο όταν κόβεις τα νύχια σου ή όταν μασουλάς το φαί σου.

Διαβάστε ακόμη: Αφιέρωμα: Best Workplaces στην Ελλάδα  

Μην περνάς τα βάρη σε μένα
Αν σου έστειλα ένα έγγραφο, αυτό σημαίνει ότι πλέον είναι δικό σου πρόβλημα. Οι περισσότερες πλατφόρμες ηλεκτρονικού ταχυδρομείου έχουν πλέον λειτουργίες αναζήτησης, άρα δεν υπάρχει λόγος να μου τηλεφωνείς ζητώντας να σου ξαναστείλω κάτι. Και αντί να μου ζητάς να σου υπενθυμίσω κάτι δύο μέρες πριν, γιατί δεν το βάζεις απλώς στο ημερολόγιό σου;

Όταν έχουμε ένα πρόβλημα, ας εστιάσουμε στις λύσεις. Δεν υπάρχει λόγος να μας εξηγήσεις γιατί δεν ολοκλήρωσες το έργο, ή ότι οι άλλοι θα πρέπει να αναλάβουν ένα μέρος του φταιξίματος. «Δεν υπάρχουν δικαιολογίες», κι αυτό δεν είναι απλώς σλόγκαν αλλά πραγματικότητα.