«Πικρό ψωμί» για την Κατσέλης

Τίτλοι τέλους έπεσαν και επισήμως για την αρτοβιομηχανία Κατσέλης την περασμένη Παρασκευή, καθώς έγινε αποδεκτή από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών η αίτηση πτώχευσης που είχε υποβάλλει η εταιρεία. Πολλοί αποδίδουν την κατάρρευση της επιχείρησης στις λανθασμένες επιχειρηματικές επιλογές της οικογένειας Δαυίδ, ενώ άλλοι θεωρούν υπεύθυνες τις τράπεζες οι οποίες έκλεισαν τις στρόφιγγες χρηματοδότησης. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πλέον 500 εργαζόμενοι έμειναν χωρίς δουλειά και μια από τις σημαντικότερες επιχειρήσεις της χώρας έβαλε λουκέτο προσθέτοντας μεγαλύτερη ανασφάλεια στην επιχειρηματική κοινότητα.

Οι 500 εργαζόμενοι έχουν ήδη απολυθεί και αποζημιωθεί από τον Ιούλιο, ενώ στο προσεχές διάστημα αναμένεται ο πλειστηριασμός των εργοστασίων που διαθέτει ο όμιλος Nutriart σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Διαβάστε ακόμη: Βγήκε η απόφαση πτώχευσης της Nutriart–Κατσέλης

Το ιστορικό της κατάρρευσης της εταιρείας 
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή καθώς το λουκέτο δεν προέκυψε εν μια νυκτί. Τα πρώτα σημάδια είχαν αρχίσει να φαίνονται πριν από περίπου τρία χρόνια όταν η οικογένεια Δαυίδ άρχισε να κλείνει μονάδες στη χώρα μας απολύοντας εκατοντάδες εργαζόμενους της Coca Cola 3E. Το δεύτερο κρούσμα σημειώθηκε στη Frigoglass, το οποίο συνοδεύτηκε από υποχρεωτικές απομακρύνσεις από τη μονάδα της Πάτρας και πριν από λίγους μήνες έσκασε η υπόθεση της Nutriart – Κατσέλης.

Υπενθυμίζεται ότι το 2008 η οικογένεια Δαυίδ ακολουθώντας την πρακτική των συγχωνεύσεων και των συμπράξεων που επιτάσσει η οικονομική κρίση, είχε προχωρήσει σε συνένωση μέσω εξαγοράς των σχημάτων Κατσέλης – Αλλατίνη – ΕΛΒΙΠΕΤ ισχυροποιώντας την παρουσία των εν λόγω εταιρειών στην ελληνική αγορά.

Coca-Cola 3Ε: Σε εξωτερικούς συνεργάτες η διανομή στη Θεσσαλονίκη

Ωστόσο, η Κατσέλης τα τελευταία χρόνια κατέγραφε διαρκώς απώλειες στον ισολογισμό της. Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας ήταν διαρκώς μειωμένος τα τελευταία τρία έτη: από 79,25 εκατ. ευρώ το 2010, σε 38,32 εκατ. ευρώ το 2011, και σε 20,23 εκατ. ευρώ το 2012, ενώ το μέσο μηνιαίο λειτουργικό της έλλειμμα άγγιζε τα 1,2 εκατομμύρια ευρώ. Οι τράπεζες από την πλευρά τους δεν χρηματοδότησαν τελικώς τις δραστηριότητες του ομίλου με αποτέλεσμα η Κατσέλης να χάνει κάθε χρόνο μερίδιο αγοράς και να μην μπορεί να αποπληρώσει πιστωτικά ιδρύματα και προμηθευτές. Είναι ενδεικτικό ότι τον τελευταίο χρόνο είχε επέλθει συρρίκνωση της παραγωγής, απόρροια της οποίας ήταν η έλλειψη ανεφοδιασμού των καταστημάτων με προϊόντα της εταιρείας.

Η πρώτη προσπάθεια αναδιάρθρωσης των δανείων κράτησε εννέα μήνες ενώ η δεύτερη, διήρκησε ένα χρόνο. Παράλληλα, όταν πριν από δύο μήνες η εταιρεία Κίκιζας ζήτησε να εξαγοράσει έναντι 4,8 εκατ. ευρώ τη μονάδα της Αλλατίνη στη βόρεια Ελλάδα, καμία τράπεζα δεν έδωσε την έγκρισή της.

Οι Σημαντικότεροι σταθμοί στην ιστορία της Κατσέλης
1978 : Ίδρυση της εταιρίας από τους αδελφούς Νικόλαο και Γεώργιο Κατσέλη.

1990 : Εισαγωγή στο Χρηματιστήριο Αθηνών.

1995 : Επενδύσεις ύψους 2,2 εκατ. ευρώ για τη νέα γραμμή παραγωγής φρέσκου ψωμιού, δυναμικότητας 6.000 τεμαχίων την ώρα.

2000 : Είσοδος του ομίλου ΔΑΥΙΔ – ΛΕΒΕΝΤΗ στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρίας.

2000 : Συνεργασία με τον όμιλο ΔΑΥΙΔ – ΛΕΒΕΝΤΗ στην παραγωγή και διάθεση άρτου και αρτοσκευασμάτων στη Νιγηρία

2005 : Έναρξη λειτουργίας της νέας γραμμής toast δυναμικότητας 4.500 φορμών την ώρα.

Το ερώτημα που τίθεται είναι ότι αν μια από τις ισχυρότερες οικονομικά οικογένειες της χώρας προβαίνει στο κλείσιμο μιας επιχείρησης που εμφανίζει τζίρο 20 εκατ. Ευρώ τι θα γίνει στην περίπτωση μικρότερου μεγέθους ελληνικών επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα ρευστότητας; Σε τι επίπεδα θα δούμε να ανέρχεται το ποσοστό της ανεργίας;

Σ’ όλο αυτό θα πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι μια ακόμη εισηγμένη εγκατέλειψε το Χρηματιστήριο Αθηνών με τις επιπτώσεις αυτής της κίνησης να αγγίζουν και τους μετόχους της εταιρείας.