Πόλεμος κατά της ακροδεξιάς

Με μια αμφιβόλου αποτελέσματος προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, οι ηγεσίες των γερμανικών ομόσπονδων κρατιδίων θέλουν να ολοκληρώσουν την προσπάθεια που άφησε στη μέση η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πριν μια δεκαετία. Το Βερολίνο απέτυχε παταγωδώς να θέσει εκτός νόμου το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα (NPD) που οι επικριτές του λένε ότι έχει μεγάλη συνάφεια με τους Ναζί του Χίτλερ.

Η πρώτη αυτή απόπειρα έγινε το 2003 και η κυβέρνηση υπέστη ντροπιαστική ήττα στο δικαστήριο, όταν έγινε γνωστό ότι οι περισσότεροι από τους μάρτυρες της ήταν πληρωμένοι πληροφοριοδότες. Φοβούμενη τώρα μια παρόμοια τροπή, έχει επιλέξει να μην υποστηρίξει επίσημα την νέα αίτηση προς το Συνταγματικό Δικαστήριο κατά του NPD, το οποίο σύμφωνα με το επίσημο πόρισμα των δικών της υπηρεσιών πληροφοριών, είναι ένα κόμμα «ρατσιστικό, αντισιμιτικό και ρεβιζιονιστικό».

Τα κρατίδια στην αίτηση τους, ως αποδεικτικό υλικό, παραθέτουν φράσεις από τα φυλλάδια του NPD στα οποία αρνούνται την γερμανική υπηκοότητα σε κάθε μη Γερμανό. «Είτε είσαι Γερμανός εκ γενετής, είτε δεν είσαι Γερμανός», αναφέρει η διακήρυξη των ακροδεξιών. «Ένας Αφρικανός ή ένας Ασιάτης…δεν μπορούν ποτέ να γίνουν Γερμανοί, διότι το να αποκτήσουν ένα κομμάτι χαρτί δεν αλλάζει τον βιολογικό, γενετικό τους χάρτη. Άνθρωποι από άλλες φυλές θα παραμείνουν ξένο σώμα όσα χρόνια κι αν μείνουν στην Γερμανία».

Διαβάστε ακόμη: Τα ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανία συντάσσονται κατά του NPD

Το NPD, που ιδρύθηκε το 1964 και στις τελευταίες εθνικές εκλογές απέσπασε μόνο το 1,3%, δεν έχει έδρες στην ομοσπονδιακή Βουλή, αλλά έχει καταφέρει να ξεπεράσει το όριο του 5% στις εκλογές των κρατιδίων και εκπροσωπείται σε δυο τοπικά κοινοβούλια. Με την αίτηση τους οι 16 ηγεσίες των κρατιδίων, βασίζοντας τα επιχειρήματά τους στις «εξευτελιστικές ρατσιστικές πεποιθήσεις» του NPD, στοχεύουν στο να εμποδίσουν και τη χρηματοδότηση του με χρήματα των φορολογούμενων, όπως γίνεται με όλα τα πολιτικά κόμματα. Μόνο το 2012 το NPD εισέπραξε από το κράτος 1,4 εκατομμύρια ευρώ.

Πιο ακραίο από τα λαϊκιστικά αντι-μεταναστευτικά κόμματα της Γαλλίας, της Βρετανίας και της Ολλανδίας, το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα πρεσβεύει πλήρη απασχόληση για τους Γερμανούς, αυξημένη εθνική κυριαρχία στην άμυνα και την εξωτερική πολιτική και να δοθεί ένα τέλος στην μετανάστευση. «Θα ήταν πολύ καλύτερα, από πολιτική άποψη, εάν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση συνυπέγραφε το αίτημα προς το Συνταγματικό Δικαστήριο» εκτιμά ο Κάρστεν Κοσμίντερ, πολιτικός επιστήμων στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, “ωστόσο από νομική άποψη, δεν κάνει μεγάλη διαφορά. Κανείς δεν γνωρίζει εάν η έκβαση αυτή την φορά θα είναι θετική. Η σαφής συγγένεια του NPD με τους Ναζί μπορεί εύκολα να αποδειχθεί. Αλλά το δύσκολο ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί είναι εάν το κόμμα προσπαθεί ενεργά να υπονομεύσει τις βασικές αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, που προστατεύονται στην Γερμανία».

Διαβάστε επίσης: Στα σκαριά το «αντιναζιστικό Shazam»

Οι πολέμιοι αυτής της δικαστικής προσφυγής- μεταξύ αυτών και στελέχη του κόμματος της Μέρκελ– υποστηρίζουν ότι μια τέτοια δίκη θα χαρίσει στους ακροδεξιούς δωρεάν δημοσιότητα, ενώ μπορεί να σπρώξει τους οπαδούς του στο περιθώριο, με αποτέλεσμα να είναι πιο δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς τις δραστηριότητες τους.

Ήδη το NPD- που τάσσεται κατά της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας- έχει αρχίσει να εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία. Κινητοποιεί συχνά τους οπαδούς του σε διαδηλώσεις κατά των μεταναστών και των ξένων, πρόσφατα οργάνωσε συγκέντρωση κατά των πολιτικών προσφύγων και κατά την διάρκεια των εκλογών του Σεπτεμβρίου άρχισε να μοιράζει προφυλακτικά για «ξένους και επιλεγμένους Γερμανούς».

Παρά την βεβαιότητα των υπουργών εσωτερικών των κρατιδίων ότι αυτή την φορά ο στόχος θα επιτευχθεί, η ομοσπονδιακή υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν δείχνει και τόσο σίγουρη, όπως και μεγάλη μερίδα αναλυτών. Το βασικό τους επιχείρημα είναι ότι η αίτηση των 244 σελίδων δεν προσφέρει καινούργια στοιχεία σε σχέση με το αντίστοιχο έγγραφο του 2003.

Τότε, η κυβέρνηση του Σοσιαλδημοκράτη Γκέρχαρντ Σρέντερ είχε καταγράψει μια  παταγώδη αποτυχία, χάνοντας την υπόθεση για διαδικαστικά σφάλματα, πριν ακόμα προλάβει το Δικαστήριο να αποφανθεί εάν το NPD παραβιάζει το Σύνταγμα της χώρας ή όχι. Το πρόβλημα ήταν ότι η όλη προσπάθεια είχε στηριχθεί στις μαρτυρίες πληροφοριοδοτών της αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών, που είχαν παρεισφρήσει στον κομματικό μηχανισμό των νεοναζί, μέχρι τα ανώτατα κλιμάκια.

Οι πληροφοριοδότες αυτοί πληρώνονταν από το κράτος για να παραδίδουν απόρρητες πληροφορίες για τις δραστηριότητες των ακροδεξιών, επηρέαζαν όμως ταυτόχρονα και τις αποφάσεις της ηγεσίας τους. Ετσι, το δικαστήριο τότε αποφάνθηκε ότι από τη στιγμή που το κράτος είχε ενεργό ρόλο στην διαμόρφωση της στρατηγικής του NPD, δεν ήταν δυνατόν να τεθεί το κόμμα εκτός νόμου. Αυτή την φορά, τα κρατίδια υποστηρίζουν ότι όλες οι πληροφορίες που περιέχει το δικαστικό τους αίτημα δεν προέρχονται από “εσωτερικές πηγές” του NPD.

Υπάρχει όμως και άλλο ένα πρόβλημα. Ακόμα και οι ακτιβιστές παραδέχονται ότι ένα βασικό στοιχείο που λείπει από αυτή την πρωτοβουλία είναι η πίεση από την κοινωνία να απαγορευτεί η πολιτική δραστηριότητα του NPD. Παρότι μια σημαντική πλειοψηφία της κοινής γνώμης συμφωνεί ότι το ακροδεξιό κόμμα υποστηρίζει τον εξτρεμισμό και παραβιάζει συνταγματικές αρχές, δεν τάσσονται όλοι υπέρ της καθολικής απαγόρευσης του. Ακόμα και βουλευτές των Πρασίνων και του Αριστερού Κόμματος δεν δείχνουν να στηρίζουν την κίνηση των κρατιδίων. Πολιτικοί αναλυτές λένε στην Deutsche Welle ότι η απαγόρευση δεν είναι η σωστή στρατηγική και ότι η αντιμετώπιση της ακροδεξιάς ιδεολογίας είναι πιο αποτελεσματική με τη στενή συνεργασία, της αστυνομίας, των υπηρεσιών πληροφοριών, των ομάδων ακτιβιστών και των ειδικών ερευνητών.

Η κίνηση των τοπικών κυβερνήσεων κατά του NPD συνέπεσε με την απόφαση των ομοσπονδιακών αρχών να ανοίξει πάλι 746 υποθέσεις δολοφονιών με 849 θύματα, που παραμένουν άλυτες από το 1990 και μετά, πιστεύοντας ότι σε αυτές εμπλέκονται ακροδεξιοί.