Πόσο θα ζήσει η εταιρεία σας; Η επιστήμη απαντά
Μια νέα έρευνα αποκαλύπτει κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον: οι εισηγμένες εταιρείες γενικά πεθαίνουν ομοιόμορφα, ανεξάρτητα από τον κλάδο ή την ηλικία τους.
Πρόκειται για ένα μεγάλο ερώτημα, το οποίο απασχολεί κάθε επιχειρηματία και κάθε οικονομολόγο: Για πόσο χρόνο επιβιώνουν γενικά οι εταιρείες;
Μια ομάδα επιστημόνων φαίνεται να έχει την απάντηση, τουλάχιστον εν μέρει, καταλήγοντας σε ένα παράδοξο συμπέρασμα: οι εισηγμένες εταιρείες πεθαίνουν – μέσω εξαγορών, συγχωνεύσεων, χρεοκοπίας ή άλλων λόγων – με τον ίδιο ρυθμό, ανεξάρτητα από το πόσο καθιερωμένες είναι, ή το τι ακριβώς κάνουν.
Ο μαγικός αριθμός, σύμφωνα με μια νέα μελέτη επιστημόνων στο Ινστιτούτο Santa Fe στο Νιου Μέξικο, είναι περίπου 10 χρόνια.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Royal Science Interface, εκπονήθηκε από την – τότε προπτυχιακή – ερευνήτρια Μαντλίν Νταπ, υπό την καθοδήγηση του ερευνητή Μάρκους Χάμιλτον και των καθηγητών Λούις Μπετανκούρ και Γκόφρεϊ Γουεστ.
«Της δώσαμε τη βασική ιδέα και αυτή έκανε όλη τη δύσκολη δουλειά» δήλωσε ο Χάμιλτον στην Science Daily.
Όπως επισήμανε, «υπάρχει ελάχιστη ποσοτική ανάλυση» σε σχέση με αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν εταιρική θνησιμότητα, και η υπάρχουσα θεωρία και τα στοιχεία δίνουν αντιφατικές απαντήσεις. Κάποιοι ερευνητές θεωρούν ότι οι νεότερες εταιρείες έχουν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν σε σχέση με τις παλαιότερες, ενώ άλλοι πιστεύουν το αντίθετο.
«Θέλαμε να δούμε αν υπήρχε κάποιο είδος συνήθους συμπεριφοράς, ή αν όλα ήταν τυχαία».
Η Νταπ, που κάνει πλέον το μεταπτυχιακό της στο Πανεπιστήμιο της British Columbia, ανέλυσε τη βάση δεδομένων Compustat της Standard & Poor’s που περιλαμβάνει όλες τις εισηγμένες εταιρείες από το 1950 και δώθε, χρησιμοποιώντας μια στατιστική μέθοδο που ονομάζεται ανάλυση επιβίωσης. Αυτό που η ίδια και οι επιβλέποντές της βρήκαν είναι ότι ο ρυθμός θνησιμότητας μιας εταιρείας δεν επηρεάζεται από την απόδοσή της στο παρελθόν, ή από τα προϊόντα της.
«Δεν παίζει ρόλο αν πουλάτε μπανάνες, αεροπλάνα ή οτιδήποτε» είπε ο Χάμιλτον.
Ο λόγος που συμβαίνει αυτό δεν μελετήθηκε από τους ερευνητές αλλά οι ερευνητές υποθέτουν ότι τα συστήματα του βιολογικού κόσμου και ο ανταγωνισμός για πόρους ίσως έχουν την απάντηση.
