Σύγκρουση στη δουλειά: Γιατί η αντιπαράθεση είναι απαραίτητη
Μια κουλτούρα ευγένειας και συγκατάβασης με κάθε κόστος μπορεί να σκοτώσει τη συνεργασία. Ιδού πώς να ενθαρρύνετε τη διαφωνία.
της Αν Φίσερ
Στη δουλειά σας, μπορεί κι εσείς να έχετε βρεθεί σ’ εκείνη την περίεργη κατάσταση όπου, π.χ. είστε επικεφαλής της ανάπτυξης ενός νέου προϊόντος και οι δύο ομάδες που πρέπει να συνεργαστούν υπό τη διεύθυνσή σας δεν τα πάνε καλά. Κάποια μέλη έρχονται μέχρι το γραφείο σας, για να σχολιάσουν «την άλλη πλευρά». Όταν η κυρίαρχη κουλτούρα της εταιρείας επιβάλλει την ευγένεια και την τυπικότητα, αυτό μπορεί να αποτελεί πρόβλημα.
Όπως επισημαίνει και ο Υβ Μοριέ, συχνά οι συνάδελφοι διατηρούν ένα προσωπείο ευγένειας επειδή αυτό είναι πιο ευχάριστο. Όμως, μπορεί η ανοιχτή αντιπαράθεση να είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεται ένα πρότζεκτ για να πάει μπροστά.
«Όταν οι άνθρωποι διαφωνούν και έρχονται σε αντιπαράθεση, αυτό ίσως και να μην είναι κατ’ ανάγκη κακό, σε σχέση με την τυπικότητα. Στην πραγματικότητα, η πραγματική συνεργασία εξαρτάται από διαφωνίες, εντάσεις και ανταλλάγματα».
Συγγραφέας του νέου βιβλίου Six Simple Rules και συνεργάτης της Boston Consulting Group, ο Μοριέ έχει συνεργαστεί με πάμπολλες εταιρείες όπου η υπερβολική αρμονία υπέκρυπτε μεγάλα προβλήματα, τα οποία άρχισαν να λύνονται μόνο όταν οι άνθρωποι άρχισαν να ουρλιάζουν ο ένας στον άλλο.
Ο Μοριέ συστήνει τρία βήματα ώστε οι εργαζόμενοί σας να αρχίσουν να συζητούν μεταξύ τους τα παράπονά τους και να βρίσκουν λύσεις.
Πάψτε να αναγάγετε την αντιπαράθεση σε ταμπού
Αυτό ίσως χρειαστεί χρόνο, εφόσον η κυρίαρχη κουλτούρα μέχρι τώρα τείνει να αποφεύγει τη σύγκρουση. Όμως, οι άλλοι πρέπει να αντιληφθούν ότι το εννοείτε, και ότι πλέον δεν θα ανεχτείτε σχόλια πίσω από κλειστές πόρτες. «Φέρτε τις δύο πλευρές μαζί και ρωτήστε τις γιατί δεν έχει βρεθεί λύση στις διαφωνίες μεταξύ τους», προτείνει. «Συνήθως κάθε πλευρά θα ρίξει το φταίξιμο στην άλλη – η άλλη ομάδα είναι δύσκαμπτη, τεμπέλα, πεισματάρα, κλπ.» Δεν πειράζει. «Είναι σημαντικό να βγει ο θυμός στο τραπέζι, ώστε ο καθένας να μπορεί να τον δει».
Μετατρέψτε τα ζητήματα από υποκειμενικά σε αντικειμενικά
Ο βασικός κανόνας είναι ότι απαγορεύονται οι προσωπικές επιθέσεις. Κατά τα λοιπά, πρέπει να κυριαρχεί η ειλικρίνεια. «Αυτό είναι ένα επιχειρηματικό πρόβλημα. Πώς μπορούμε να “τρέξουμε” το πρότζεκτ καλύτερα; Ποια είναι τα συγκεκριμένα προβλήματα που συναντάμε στο δρόμο μας;» λέει ενδεικτικά ο Μοριέ. «Απαιτήστε απ’ όλους να μείνουν στα δεδομένα. Ποια είναι η ιδανική διορία για τον καθένα; Μπορεί να επιτευχθεί;»
Βουτήξτε στις λεπτομέρειες
«Ρωτήστε την κάθε πλευρά γιατί ένα συγκεκριμένο σημείο τριβής είναι σημαντικό γι’ αυτούς – για παράδειγμα, γιατί θέλουν η άλλη πλευρά να προλάβει μια συγκεκριμένη διορία», επισημαίνει ο Μοριέ. Μια διαφωνία συνήθως θα επιλυθεί πολύ ταχύτερα και με λιγότερη απέχθεια αν ο καθένας καταλάβει τη σημασία της.
Αυτά τα τρία βήματα μάλλον επαρκούν για να συμμορφωθούν όλοι και να δουλέψουν προς την ίδια κατεύθυνση. «Μόλις η κατάσταση παρουσιαστεί ως εταιρική πρόκληση και τα άτομα κατανοήσουν τα πραγματικά ζητήματα, τότε συνήθως βρίσκουν και τις λύσεις».
Διαβάστε ακόμη:
