Σσσσσς… Οι Γερμανοί κοιμούνται!
Και η Άνγκελα Μέρκελ έχει φροντίσει να να μην ταράξει τον ύπνο τους.
Οι ψηφοφόροι ήθελαν μια μελίχεια, ήρεμη, χωρίς εξάρσεις προεκλογική εκστρατεία και η καγκελάριος τους έκανε την χάρη. «Υπάρχουν πολλοί λόγοι που η Μέρκελ θα κερδίσει μια τρίτη θητεία», σχολιάζει το περιοδικό Spiegel, «αλλά ο βασικός είναι ότι έχει κατανοήσει πλήρως τι θέλει το εκλογικό σώμα».
Και αυτό που φαίνεται να θέλει πάνω από όλα, ο ψηφοφόρος της, είναι η ησυχία του, η σταθερότητα, η διαβεβαίωση ότι και αύριο ο κόσμος του θα έχει συνέχεια, χωρίς αναταράξεις. Στην Άνγκελα Μέρκελ, οι Γερμανοί βλέπουν την κατανόηση που δείχνει μια «Mutti», μια «μητερούλα», στα παιδιά της.
Προσπαθώντας να μην τους «ξυπνήσει», η καγκελάριος δεν ύψωσε, παρά ελάχιστες φορές την φωνή της και δείχνοντας ότι καταλαβαίνει πλήρως την «αγωνία» τους, συμπεριέλαβε το «πρόβλημα» στο εκλογικό της μανιφέστο: «Ένας στους δύο Γερμανούς βασανίζεται από τον θόρυβο», αναφέρει στην προεκλογική της ατζέντα, υποσχόμενη το κόμμα της να επιδιώξει να βρει λύσεις.
Η εκστρατεία της Μέρκελ ήταν αριστοτεχνικά σχεδιασμένη, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της πλειοψηφίας του λαού της. Εκεί που ο αντίπαλος της Πέερ Στάινμπρουκ προσπάθησε, με τραχύ τρόπο τις περισσότερες φορές, να ξεσηκώσει και να κερδίσει τον κόσμο, η Μέρκελ στάθηκε «υπεράνω», υποσχόμενη απλώς ότι θα συνεχίσει να κρατά το τιμόνι της χώρας με το ίδιο ψύχραιμο, σταθερό χέρι.
Στην πραγματικότητα, σχολιάζει το Spiegel, επιμελώς, δεν ανέφερε σχεδόν καθόλου το όνομα του αντιπάλου της στις προεκλογικές συγκεντρώσεις και είναι δύσκολο να βρει κανείς μια πολιτική κούρσα τόσο κενή προσωπικών επιθέσεων και «λασπολογίας» όσο η δική της.
Οι προεκλογικές αφίσες των Χριστιανοδημοκρατών διακήρυσσσαν απλώς «Μέρκελ: η Επιτυχημένη Καγκελάριος» ή «Επιτυχημένοι Μαζί», ενώ τις τελευταίες εβδομάδες άρχισε να χρησιμοποιεί και το αγαπημένο σκλόγκαν του πρώτου μεταπολεμικού καγκελάριου της της Γερμανίας, Κόνραντ Αντενάουερ: «Όχι Πειράματα».
Πολλοί αποδίδουν την πολιτική προσωπικότητα της και το χαμηλών τόνων στυλ της, στο γεγονός ότι αφενός είναι γυναίκα κι αφετέρου προέρχεται από την πρώην Ανατολική Γερμανία. Έτσι όμως, δείχνουν να παραγνωρίζουν την εκπληκτική της πολιτική οξυδέρκεια., που απαντά στο ερώτημα: πώς μια γυναίκα Προτεστάντης κατάφερε να αναρριχηθεί στην κορυφή ενός κόμματος, στο οποίο κυριαρχούσαν άνδρες Καθολικοί από τη Δυτική Γερμανία, και από εκεί να κυριαρχήσει στην παγκόσμια πολιτική σκηνή.
Ο τρόπος με τον οποίο έσπρωξε τον πανίσχυρο μέντορα της, Χέλμουτ Κολ από την εξουσία είναι ενδεικτικός. Το 1999, όταν ο τότε καγκελάριος είχε εμπλακεί σε σκάνδαλο χρηματοδότησης, η Μέρκελ έκοψε με το μαχαίρι τις σχέσεις μαζί του, δίνοντας στη δημοσιότητα ανοικτή επιστολή. Ηταν μια κίνηηση -γράφει το γερμανικό περιοδικό- που σφράγισε το τέλος του Κολ και της επέτρεψε να σκαρφαλώσει πολύ γρήγορα την πυραμίδα της ιεραρχίας του κόμματος, παρακάμπτοντας τους βετεράνους του CDU.
Το αποτέλεσμα, μετά από 12 χρόνια στην προεδρία του κόμματος και σχεδόν 8 χρόνια στο τιμόνι της χώρας, είναι μια καγκελάριος που έχει μάθει τα μαθήματα της, που προτιμά να μην παίρνει «εν θερμώ» αποφάσεις, που είναι δύσκολο να την αποκωδικοποιήσει κανείς, που κατανοεί την επιθυμία του εκλογικού σώματος για «ηρεμία».
Διαβάστε ακόμη: FT: Γιατί το γερμανικό «κατεστημένο» ψηφίζει Μέρκελ
Και κατανοεί και τις αδυναμίες των αντιπάλων της. Στην διάρκεια της θητείας της, μετακίνησε το κόμμα της προς τα αριστερά, κλέβοντας ζωτικό χώρο και από τους Σοσιαλδημοκράτες και από τους Πράσινους. Μετά το τσουνάμι του 2011 στην Ιαπωνία και την πυρηνική τραγωδία στη Φουκουσίμα, η καγκελάριος, είδε την ευκαιρία κι έκανε γρήγορα στροφή 180 μοιρών. Καταδίκασε την πυρηνική ενέργεια και «αγκάλιασε» τις εναλλακτικές λύσεις, στερώντας έτσι από τους ανερχόμενους τότε στις δημοσκοπήσεις Πράσινους, την βασική τους εκλογική πλατφόρμα.
Το ίδιο είχε κάνει και στους Σοσιαλδημοκράτες, από την αρχή. Αφού επωφελήθηκε από τη συντηρητική μεταρρυθμιστική «Ατζέντα 2010», που πρώθησε με τεράστιο κόστος για το κόμμα του ο Σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, η Μέρκελ κατάφερε άλλο ένα πλήγμα στους ήδη αποδυναμωμένους αντιπάλους της, υιοθετώντας κεντροαριστερές θέσεις: αύξησε σημαντικά τα οικογενειακά επιδόματα, ενθάρρυνε την κατοχύρωση κατώτατων μισθών (βέβαια μόνο ανά κλάδο), υποσχέθηκε να τιθασεύσει την ραγδαία αύξηση των ενοικίων και τάχθηκε υπέρ λύσεων για να βελτιωθεί η ισότητα μεταξύ των δυο φύλων στον εργασιακό χώρο.
Επιπλέον η καγκελάριος, στα μάτια των Γερμανών, αποδείχθηκε ικανή στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης στην ευρωζώνη, Οι συμπολίτες της θα της είναι αιώνια ευγνώμονες -σημειώνει το Spiegel– που αν και έκανε τη ζωή δύσκολη για πολλούς στη νότια Ευρώπη, η οικονομία της χώρα τους παρέμεινε δυνατή.
Δεν αποτελεί, λοιπόν έκπληξη η αναμενόμενη πρωτιά της σήμερα στις κάλπες. Αν και με τους νυν εταίρους της Φιλελεύθερους να παλεύουν ψήφο-ψήφο για να μπουν στο Κοινοβούλιο, η ειρωνία των σημερινών εκλογών είναι ότι η Μέρκελ δεν θα μπορεί να εξασφαλίσει την ηρεμία των Γερμανών και στο άμεσο μέλλον, καθώς και στην Ευρώπη και στο εσωτερικό της χώρας τα προβλήματα συσσωρεύονται.
Η ευρωκρίση δεν έχει ακόμα τελειώσει, το θέμα της τραπεζικής ενωσης είναι στον αέρα, εκκρεμεί ένα ακόμη πακέτο στήριξης για την Ελλάδα, πιθανώς και για την Πορτογαλία, η Ιταλία ζει σε ένα πολιτικό κενό, στην Ισπανία η βουλιαγμένη στα σκάνδαλα η κυβέρνηση Ραχόι βρίσκεται αντιμετωπη με την ανεργία και την ύεφση… Και στην ίδια την Γερμανία, το κόστος της ενέργειας έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, οι υποδομές σιγά-σιγά καταρρέουν λόγω της άρνησης διάθεσης κονδυλίων και οι επιχειρηματίες πιέζουν για λύσεις σε μια σειρά από αδιέξοδα που τους οδηγούν στο κόκκινο.
Προς το παρόν οι Γερμανοί έχουν πιστέψει ότι η «μαμά» τους, με κάποιο τρόπο, θα τα φροντίσει όλα. Όποιος κι αν είναι ο εταίρος της στην κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα, ποιο δρόμο θα ακολουθήσει η Μέρκελ. «Θα διαμορφώσω τον κόσμο μου… όπως εγώ τον θέλω!» είχε δηλώσει η ίδια πρόσφατα, μπροστά σε ένα έκπληκτο Κοινοβούλιο.
