Τελεσίγραφο έξι σκληρών σημείων από τους δανειστές
Τι ζητούν, τι δίνουν, γιατί αναφέρουν πως η αξιολόγηση δεν είναι υπό διαπραγμάτευση.
Σκληρή εξακολουθεί να είναι η στάση των δανειστών, ειδικά με την παραδοχή του ΥΠΟΙΚ ότι έχει κλείσει μόνο το 1/3 των προαπαιτούμενων.
Σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές, «το μήνυμα που πέρασε στον Ευκλείδη Τσακαλώτο την προηγούμενη εβδομάδα που βρισκόταν στις Βρυξέλλες ήταν ξεκάθαρο και δεν υπάρχει λόγος για περαιτέρω αποσαφηνίσεις. Τότε, στο περιθώριο του Eurogroup παρουσιάστηκε στον κ. Τσακαλώτο η κοινή θέση των θεσμών, που δεν ήταν άλλη από τη λήψη μέτρων άμεσα, με ισχύ μετά τη λήξη του προγράμματος στους τομείς του ασφαλιστικού και στη μείωση του αφορολόγητου».
«Αυτά που πρέπει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση για να κλείσει η αξιολόγηση δεν είναι υπό διαπραγμάτευση» λέει Ευρωπαίος αξιωματούχος στην Καθημερινή, τονίζοντας ότι η Αθήνα θα πρέπει να επιταχύνει τον ιδιαίτερα αργό ρυθμό υλοποίησής τους.
Γι’ αυτό, δεν είναι τυχαίες και οι χθεσινές δηλώσεις του εκπροσώπου του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, που είπε χαρακτηριστικά πως «οι επόμενες εκταμιεύσεις εξαρτώνται από την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος και τη συμμετοχή του ΔΝΤ».
Πάντως, οι θεσμοί δεν αποκλείεται να στείλουν στην Αθήνα επιστολή που να περιγράφει πιο αναλυτικά αυτό το πλαίσιο των προϋποθέσεων που θα επιτρέψει την επιστροφή των εκπροσώπων τους στην Αθήνα μετά τη συνεδρίαση του ΔΣ του ΔΝΤ στις 6 Φεβρουαρίου.
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες αυτοί θα είναι:
1. Δέσμευση της κυβέρνηση για πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% για πέντε χρόνια μετά τη λήξη του ισχύοντος μνημονίου το 2018 και επίσης πρωτογενή πλεονάσματα 3% για επιπλέον πέντε χρόνια.
2. Νομοθέτηση από τώρα χαμηλότερου αφορολόγητου, με ισχύ από την 1/1/2018 και με σταδιακή εφαρμογή. Υπολογίζεται ότι η απαίτηση των δανειστών θα είναι για περίπου 6.000 ευρώ όριο, όταν σήμερα είναι 8.650 ευρώ, ήτοι μέση επιβάρυνση περίπου 500 ευρώ ετησίως για κάθε φορολογούμενο.
3. Περιγραφή περικοπών από τις συντάξεις με σημείο έναρξης των όποιων μέτρων από το 2019, χωρίς όμως καμία συγκεκριμένη νομοθέτηση τώρα.
4. Στα εργασιακά, πλήρης προσαρμογή στις απαιτήσεις των δανειστών για την αύξηση του ορίου ομαδικών απολύσεων και χωρίς την πολιτική έγκριση, καμία παραχώρηση στις συλλογικές συμβάσεις, όπως θέλει η κυβέρνηση.
5. Πλήρης εφαρμογή και στην πιο ακραία εκδοχή τους, των δεσμεύσεων της κυβέρνηση στα ενεργειακά.
6. Περιγραφή και όχι περαιτέρω εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, ουσιαστικά δηλαδή επανάληψη των αποφάσεων του περασμένου Μαΐου. Η κυβέρνηση προσπαθεί για κάτι περισσότερο, όμως το Βερολίνο κυρίως δεν επιθυμεί τέτοιους είδους παραχωρήσεις προς την Αθήνα αυτή την εποχή. Η επανάληψη απλώς των μέτρων είναι αβέβαιο εάν επαρκεί στην ΕΚΤ για να συμπεριλάβει την Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Διαβάστε ακόμη:
