Δέκα «μεγάλες» στιγμές από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο
- 22/08/2016, 18:26
- SHARE
Οι πρωτιές, οι αποχαιρετισμοί, οι ζητοκραυγές και οι αυθεντικές στιγμές αθλητικού πνεύματος που ξεχώρισαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ριο 2016.
Όταν περισσότεροι από 11.000 αθλητές από 206 χώρες του κόσμου, συναντώνται, μόνο μεγάλα πράγματα μπορούν να συμβούν. Μέσα από μια «θάλασσα» από ατομικά ρεκόρ , απίστευτες πρωτιές και πραγματικά εντυπωσιακές στιγμές, εμείς βρήκαμε και σας παρουσιάζουμε τις δέκα από αυτές που ξεχώρισαν.
Οι γηπεδούχοι
Ποδόσφαιρο. Νεϋμάρ. Μαρακανά. Χρυσό. Δεν μένει κάτι άλλο να ειπωθεί.
Αλλά δεν ήταν μόνο το πρώτο χρυσό μετάλλιο το ποδόσφαιρο, ένα άθλημα- σήμα κατατεθέν της χώρας που έκανε τους Βραζιλιάνους να ξετρελαθούν. Άλλα και σε άλλα αθλήματα, λιγότερο αναμενόμενα, όπως το τζούντο και το beach volley, έδωσαν στους καριόκας λόγους για να ανεμίσουν την πρασινοκίτρινη σημαία με υπερηφάνεια. Αυτό που είχε πραγματική αξία, είναι πως αθλητές από υποβαθμισμένες γειτονιές, τα κατάφεραν κάτι που έδειξε ότι το να ξεχωρίζεις δεν είναι θέμα χρημάτων ή προνόμιο για λίγους αλλά θέμα ψυχικών αποθεμάτων και πνεύματος.
Ήρθαν και τα σάρωσαν όλα
Η προσδοκία είναι ένα βαρύ φορτίο που εντείνεται ειδικά στους ολυμπιακούς αγώνες. Πολλά περιμέναμε από τους ταλαντούχους αθλητές αλλά αυτό που κατάφεραν οι Simone Biles και η Κatie Ledecky, ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Και οι δυο, κυριαρχούν στα αγωνίσματά τους τα τελευταία χρόνια οπότε ήταν φυσικό οι ΗΠΑ να περιμένουν χρυσά από εκείνες. Το γεγονός όμως ότι η Biles σε έξι διαγωνιστικές μέρες ήταν άψογη (έκανε ένα μόλις λαθάκι) και ότι η Ledecky όχι μόνο επικράτησε σε όλους τους freestyle κολυμβητικούς αγώνες αλλά κατέρριψε και δυο παγκόσμια ρεκόρ, είναι πραγματικά μοναδικό και αξιοσημείωτο.
Family goals
Τα αδέρφια είναι από τη φύση τους ανταγωνιστικά μεταξύ τους και όταν αυτός ο ανταγωνισμός περνάει στους ολυμπιακούς αγώνες, το θέμα φτάνει σε άλλα επίπεδα. Ανεξάρτητα από το αν κατάφεραν να κατακτήσουν μια θέση στο βάθρο, το γεγονός και μόνο ότι οι αδερφές Campbell από την Αυστραλία κατείχαν δυο από τις οκτώ θέσεις του τελικού στην κολύμβηση, είναι από μόνο του εντυπωσιακό. Επίσης, τα αδέρφια Brownlee από τη Μεγάλη Βρετανία που κατέκτησαν το χρυσό και ασημένιο μετάλλιο στο τρίαθλο έδωσαν ένα ατόφιο μάθημα «ολυμπιακού» πνεύματος, αφού στην γραμμή του τερματισμού κράτησαν ο ένας το χέρι του άλλου.
Δεν είναι θέμα πατρίδας
Εκτοπισμένοι αλλά όχι αποθαρρυμένοι, δέκα αθλητές- πρόσφυγες, έλαβαν τα πιο ενθουσιώδη χειροκροτήματα κατά τη διάρκεια της Τελετής Έναρξης φέροντας την σημαία των Ολυμπιακών Αγώνων ως η πρώτη Ολυμπιακή Ομάδα Μεταναστών. Αναγκασμένοι να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, δεν το έβαλαν κάτω, αλλά αντιθέτως συμμετείχαν στους Αγώνες, δείχνοντας ότι ο αθλητισμός δεν έχει σχέση ούτε με την πολιτική ούτε με τα σύνορα αλλά πρόκειται για αγνό και υγιή ανταγωνισμό.
Οι αποχαιρετισμοί
Μύθοι του αθλητισμού, όπως ο Michael Phelps και ο Usain Bolt έκλεισαν την χρυσή τους καριέρα σε αυτούς τους Αγώνες. Οι δυο αυτοί θρύλοι, που κατέκτησαν τα χρυσά και που με τις επιδόσεις τους, άλλαξαν την πορεία των αθλημάτων άφησαν μια τεράστια παρακαταθήκη για τους επόμενους. Κάποιοι λένε ότι η κολύμβηση και ο στίβος, δεν θα είναι το ίδιο χωρίς αυτούς όμως… (πατήστε το βελάκι για το επόμενο).
Οι πρωτοεμφανιζόμενοι και οι πρωτιές
Ακόμα και αν αθλητές σαν τους Bolt και Phelps δείχνουν ανίκητοι, τίποτα δεν είναι σαν την πρώτη φορά που κερδίζει κάποιος το χρυσό. Το να κατακτά κάποιος λοιπόν το πρώτο του χρυσό είναι μεγάλο πράγμα, το να καταφέρνει όμως να κερδίσει το πρώτο χρυσό στην ιστορία της χώρας του είναι στ’ αλήθεια σπουδαίο. Οι Joseph Schooling από την Σιγκαπούρη και Monica Puig από το Πουέρτο Ρίκο ξεπέρασαν τους εαυτούς τους αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο θα βλέπουν από εδώ και πέρα την κολύμβηση και το τέννις αντίστοιχα στις χώρες τους.
Οι καλοί Σαμαρίτες
Οι δρομείς Nikki Hamblin από την Νέα Ζηλανδία και Abbey d ’Agostino από τη Νέα Υόρκη, δεν κέρδισαν μετάλλια στα 5000 μέτρα, αλλά άφησαν το Ρίο έχοντας καταφέρει κάτι ακόμα πολυτιμότερο. Όταν η Hamblin έπεσε, η d’ Agostino που ακολουθούσε, δεν την προσπέρασε, αλλά τη σήκωσε και την παρότρυνε να συνεχίσουν. Όμως μετά η d’Agostino ήταν εκείνη που τραυματίστηκε στο γόνατο και η Hamblin σταμάτησε και περίμενε μέχρι να έρθουν οι τραυματιοφορείς. Και αυτό είναι ένα αληθινό παράδειγμα του τι εστί αθλητισμός.
Τα θερμά πλήθη
Το βραζιλιάνικο κοινό είναι από τα πιο θερμά που έχουν γνωρίσει μέχρι σήμερα οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ανεξάρτητα από το αγώνισμα ή το αποτέλεσμα, οι Βραζιλιάνοι, ενθάρρυναν τους αθλητές τους με πάθος, θαυμασμό και ζητωκραυγές που «γκρέμιζαν» τα στάδια
Εθνική υπερηφάνεια
Μια κουκίδα στο χάρτη που έχει βγάλει όμως σπουδαίους αθλητές, η Ελλάδα, σε ακόμη μια Ολυμπιάδα έδωσε ένα δυναμικό παρόν. Χριστίνα Στεφανίδη, Άννα Κορακάκη και Λευτερής Πετρούνιας, Σπύρος Γιαννιώτης και το δίδυμο Μαντή – Καγιαλή μας έκαναν για ακόμα μια φορά να αναριγήσουμε από υπερηφάνεια
Όλα τα καράτια σε ένα κάδρο
Η Κατερίνα Στεφανίδη και ο Γιουσέιν Μπόλτ στον γύρο του θριάμβου, χρυσοί μεταλλιούχοι και πανευτυχείς, συναντήθηκαν και φωτογραφήθηκαν χαρίζοντας ένα στιγμιότυπο που θα μείνει στην Ιστορία.
Εις το επανειδήν
Η τελετή λήξης του μεγαλύτερου αθλητικού γεγονότος παγκοσμίως, αποχαιρέτησε αθλητές και κοινό αλλά έδωσε ραντεβού για την επόμενη Ολυμπιάδα στο Τόκιο αφήνοντας αυτό το γλυκό νοσταλγικό αίσθημα: Όταν κάτι τελειώνει, κάτι νέο αρχίζει!