Οι διαδηλώσεις που άλλαξαν τον κόσμο

Την 1η Μαΐου γιορτάζεται η ημέρα των εργατών. Εκείνη τη μέρα το 1886, τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν, διεκδικώντας 8ωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στην πλατεία Haymarket. Τελικά, ο απολογισμός ήταν θλιβερός, αφού συνελήφθησαν οκτώ διαδηλωτές που δικάστηκαν, τέσσερις από αυτούς καταδικάστηκαν σε θάνατο και άλλος ένας αφαίρεσε μόνος του τη ζωή του στη φυλακή. Η διεθνής προβολή αυτής της δίκης δημιούργησε τα θεμέλια της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως εργατικής γιορτής.

Είναι η πιο σημαντική κίνηση για την ανεξαρτησία της Ινδίας από την Βρετανία. Οι Ινδοί δεν είχαν το δικαίωμα να εξάγουν το αλάτι τους, αλλά ήταν υποχρεωμένοι να το αγοράζουν επεξεργασμένο από την Αγγλία σε πολύ υψηλότερη τιμή. Τον Μάρτιο του 1930 ο Μαχάτμα Γκάντι ξεκίνησε μια πορεία 24 ημερών από το Ahmedabad στο Dandi, μαζεύοντας κόσμο στη διαδρομή. Όλοι μαζί βούτηξαν στη θάλασσα για να βγάλουν αλάτι. Περισσότεροι από 80.000 άνθρωποι κατέληξαν στη φυλακή για αυτή τους την πράξη. 

Εδώ ακούστηκε ο θρυλικός «I Have a Dream» λόγος του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Πρόκειται για την ειρηνική συγκέντρωση περισσότερων από 200.000 ανθρώπων στην Ουάσινγκτον στις 28 Αυγούστου του 1963. Στόχος τους ήταν να συναντήσουν τον πρόεδρο Τζον Φ. Κένεντι και να διεκδικήσουν ίσα δικαιώματα για τους έγχρωμους πολίτες και για όλες τις μειονότητες. Η πορεία αυτή έμεινε γνωστή ως το γεγονός που οδήγησε στην ψήφιση του Civil Rights Act του 1964, που αναγνώριζε ίσα δικαιώματα σε όλους.

Οι φασαρίες που ακολούθησαν την εισβολή της αστυνομίας στο Stonewall Inn στις 28 Ιουνίου 1969 στη Νέα Υόρκη επηρέασαν πολύ την κοινή γνώμη σχετικά με τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων. Όταν το bar που ανήκε στη μαφία και όπου διασκέδαζαν gay άνδρες και γυναίκες έκλεισε, έγινε η αρχή για μια μεγάλη συζήτηση περί διακρίσεων.

Η Κορασόν Ακίνο, που αποκαλούσε τον εαυτό της «απλή νοικοκυρά», ήταν εξόριστη στη Βοστόνη. Όταν επέστρεψε στις Φιλιππίνες, προσπάθησε να ρίξει το δικτάτορα Μάρκος από την εξουσία. Μετά από μήνες διαμαρτυριών και διενέργεια εκλογών με αποτέλεσμα που τον ευνοούσε και πάλι, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους της Μανίλα και ανάγκασαν τον ηγέτη να φύγει. Έτσι η Ακίνο ηγήθηκε μιας νέας, δημοκρατικής χώρας.

Ένας πολίτης στέκεται μπροστά από παρατεταγμένα τανκς. Στην Κίνα, στην πλατεία Tiananmen το 1989 τα γεγονότα απαθανατίστηκαν από τις κάμερες και ήταν σκληρά. Τα τανκς και ο στρατός είχαν εντολή να πυροβολήσουν και ο ακριβής αριθμός των νεκρών δεν έγινε ποτέ γνωστός. Η θυσία αυτών των ανθρώπων έκανε όλο τον κόσμο να αντιμετωπίσει την Κίνα και τη διακυβέρνησή της με άλλο μάτι.

Η «Μωβ Βροχή» δεν είναι διάσημη μόνο για το χρώμα της μπογιάς με την οποία γέμισαν οι δρόμοι του Κέιπ Τάουν, αλλά και για το ότι ήταν μία από τις κυριότερες αιτίες που οδήγησαν στο να σταματήσει το απαρτχάιντ στην Αφρική. Τέσσερις μέρες πριν από τις εκλογές η αστυνομία άνοιξε τις κάνουλες και έρανε όσους διαδήλωναν με μωβ μπογιά για να τους «μαρκάρει» και να ξεχωρίζουν για τις πεποιθήσεις τους. Το σχέδιο των αρχών όμως απέτυχε, γιατί οι διαδηλωτές κατάφεραν να αποσπάσουν μία από τις κάνουλες και να γεμίσουν με τη μπογιά τα δημόσια κτίρια και τα γραφεία του National Party, του κόμματος που βρισκόταν τότε στην εξουσία.

Δεκέμβριος 2008. Πορείες διαμαρτυρίας, καταστροφές κτιρίων, γεγονότα που συντάραξαν την Αθήνα αλλά και όλη την Ελλάδα. Έλαβαν χώρα, αμέσως μετά από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, που διεπράχθη κατά τη διάρκεια επεισοδίων στα Εξάρχεια. Ονομάστηκαν αλλιώς και δεύτερα Δεκεμβριανά, ενώ η έκταση που πήραν ήταν τόσο μεγάλη, που κάποιοι έκαναν λόγο για εξέγερση. Ο πραγματικός χαρακτήρας των γεγονότων έγινε αντικείμενο πολιτικής και κοινωνικής τριβής και διχογνωμιών σχετικά με τη φύση και τα αίτιά τους.

Μετά από 30 χρόνια στην εξουσία ο Χόσνι Μουμπάρακ βρέθηκε αντιμέτωπος με την πρώτη σοβαρή αντίδραση του αιγυπτιακού λαού. Για την ακρίβεια περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι μαζεύτηκαν στην πλατεία Tahrir για να εκφράσουν τον θυμό τους για την κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα τους. Για τις επόμενες δύο εβδομάδες οι δυνάμεις του Μουμπάρακ τους επιτίθεντο με πέτρες, δακρυγόνα και ό,τι άλλο είχαν στη διάθεσή τους. Στις 11 Φεβρουαρίου του 2011 ο πρώην πρόεδρος ανετράπη.

Η πλατεία Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη, έγινε το σκηνικό όπου διαδραματίστηκαν οι μεγαλειώδεις τουρκικές διαδηλώσεις του 2013. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν από τις 28 Μαΐου, όταν οι πολίτες (υπό την ηγεσία των οικολόγων) αντέδρασαν στη δημιουργία εμπορικού κέντρου στο πάρκο Γκεζί. Οι κινητοποιήσεις εξελίχθηκαν σε ταραχές σε όλη τη χώρα, όταν μια ομάδα που κατέβαλε το πάρκο δέχθηκε επίθεση από την αστυνομία. Η αντίδρασή αυτή μεταμορφώθηκε σε κίνημα εναντίον της καθεστωτικής καταπίεσης.