Οι σημαντικότερες Ελληνίδες φιλάνθρωποι
- 25/12/2014, 12:53
- SHARE
Το FortuneGreece παρουσιάζει τις πέντε γυναίκες οι οποίες προσφέρουν με το έργο τους ελπίδα σε πολλούς συνανθρώπους μας.
Το πόσο εξελιγμένη είναι μια κοινωνία φαίνεται από το πόσο φροντίζει τις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες της. Το Κράτος σίγουρα παίζει πρωτεύοντα ρόλο, αλλά η δράση της φιλανθρωπίας τις περισσότερες φορές το ξεπερνά. Τις τελευταίες δεκαετίες αρκετές ΜΚΟ και Σωματεία έχουν παράξει σημαντικό έργο στηρίζοντας ηθικά και υλικά συνανθρώπους μας που έχουν πραγματικά ανάγκη. Πίσω από αυτές τις οργανώσεις κρύβονται Έλληνες Ιδιώτες και κυρίως γυναίκες.
Στο πλαίσιο του αφιερώματος του Fortune στις ισχυρές γυναίκες που πρωταγωνιστούν από τις επιχειρήσεις μέχρι την πολιτική και την τέχνη, αλλά και ενόψει της κυκλοφορίας του νέου τεύχους το Σάββατο 27 Δεκεμβρίου με την εφημερίδα «Επένδυση», σας παρουσιάζουμε πέντε δυναμικές γυναίκες από το χώρο της φιλανθρωπίας.
Η λίστα καταρτίστηκε λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος και την ιστορικότητα του Σωματείου, όπως επίσης το προσωπικό έργο και την αναγνωσιμότητα από την κοινωνία, Ελληνίδων που πρωτοστατούν λαμβάνοντας τέτοιου είδους πρωτοβουλίες.
Μαριάννα Βαρδινογιάννη
Αρκεί κανείς να αναφέρει το όνομα Μαριάννα Βαρδινογιάννη και ο νους του πηγαίνει κατευθείαν στο πλούσιο φιλανθρωπικό της έργο μέσω του «Ιδρύματος Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη», και του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ» τα οποία και έχει ιδρύσει. Η κ. Βαρδινογιάννη είναι από το 1999 πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO σε θέματα που αφορούν τα δικαιώματα και την προστασία των παιδιών καθώς και την πολιτιστική κληρονομιά. Δραστηριοποιείται ως μέλος και συμμετέχει στα διοικητικά συμβούλια της Διεθνούς Κίνησης Γυναικών για την Ειρήνη, του Διεθνούς Κέντρου για τα χαμένα και κακοποιημένα παιδιά (ICMEC), του Ιδρύματος Mentor κατά των ναρκωτικών, Επιπρόσθετα, είναι ιδρυτικό μέλος του Ιδρύματος «Φως της Αφρικής», Μέλος του Προεδρικού Συμβουλίου των «Special Olympics Europe-Eurasia», ενώ έχει τιμηθεί για την προσφορά της στο κοινωνικό σύνολο από την Γαλλική Προεδρία ως Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής.
Κατερίνα Παναγοπούλου
Εδώ και δύο δεκαετίες έχει αφιερωθεί στην προώθηση και τη στήριξη του γυναικείου αθλητισμού στη χώρα μας, κερδίζοντας το 2012 το πρώτο ευρωπαϊκό βραβείο διεθνούς ολυμπιακής επιτροπής «Γυναίκα και Αθλητισμός». Η κ. Κατερίνα Παναγοπούλου, εκπροσωπεί τη χώρα μας στο Συμβούλιο της Ευρώπης για τον Αθλητισμό, την Ανοχή και το Ευ Αγωνίζεσθαι και είναι πρόεδρος του Πανελληνίου Αθλητικού Σωματείου Γυναικών «Καλλιπάτειρα». Αξίζει να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια της Προεδρίας της, στο Πανελλήνιο Αθλητικό Σωματείο Γυναικών «ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ» κατασκευάστηκαν και παραδόθηκαν γήπεδα 5Χ5, σε ευαίσθητες οικονομικά περιοχές της Ελλάδος, ενώ, μετά την υπογραφή Μνημονίου Συνεργασίας με το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής , η «ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ» και το Ι.Μ.Ε.Π.Ο. συγχρηματοδότησαν, άλλα 4 γήπεδα, με σκοπό, την κοινωνική ένταξη των παιδιών των νομίμων μεταναστών στην Ελλάδα. Παράλληλα, εισηγήθηκε την υλοποίηση του προγράμματος Καλλιπάτειρα Junior, το οποίο αφορά στην δημιουργία πρότυπων ομάδων Βόλεϊ και Μπάσκετ, με το όνομα «Καλλιπάτειρα Junior – Χατζηκυριάκειο», με αθλήτριες που ζουν στο Ίδρυμα, ενώ έκανε πραγματικότητα και το πρώτο κέντρο ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ και ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΝΕΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ «ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ» .
Μαριάννα Μόσχου
Έχει αφήσει την προσωπική της σφραγίδα στον κόσμο του επιχειρείν με ένα βιογραφικό που θα ζήλευαν πολλοί. Υπήρξε Ανώτατο Τραπεζικό Στέλεχος, µε ειδίκευση στις διεθνείς τραπεζικές συναλλαγές στον τοµέα της Ναυτιλίας, διετέλεσε επί σειρά ετών αναπληρώτρια Γενική Διευθύντρια στη Διεύθυνση Διεθνών Ναυτιλιακών Εργασιών της Citibank, υπεύθυνη για τις δραστηριότητες της Τράπεζας στην Ελλάδα, τη Νότια Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, ενώ από το 2002 δραστηριοποιείται ως σύμβουλος επιχειρήσεων. Ωστόσο, εδώ και μια τετραετία ασκεί τα καθήκοντα του Πρόεδρου του Δ.Σ. της ΜΚΟ ΕΛΕΠΑΠ, (Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και Αποκατάστασης Αναπήρων Παίδων). Η ΕΛΕΠΑΠ είναι το πρώτο φιλανθρωπικό, μη κερδοσκοπικό σωματείο στην Ελλάδα το οποίο παρέχει υπηρεσίες αποκατάστασης σε παιδιά από το 1937. Σήμερα διαθέτει 6 παραρτήματα σε όλη τη χώρα και μεριμνά για τη λειτουργική αποκατάσταση των παιδιών με κινητικές αναπηρίες και αναπτυξιακές δυσκολίες, μεταξύ των οποίων, εγκεφαλική παράλυση, Νευρομυικές παθήσεις, Σύνδρομα με συνοδά κινητικά προβλήματα, Εγκεφαλοπάθειες, Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, Κακώσεις νωτιαίου μυελού, Μυελομηνιγγοκήλη, Σκολίωση, και Κύφωση.
Βάνα Λαβίδα
Είναι το ανθρώπινο πρόσωπο της “MDA ΕΛΛΑΣ”, του σωματείου για τη φροντίδα των ατόμων με Νευρομυϊκές Παθήσεις, αφού βρίσκεται στο τιμόνι του από την ίδρυσή του. Πρόκειται για την κ. Βάνα Λαβίδα, η οποία εκτός από Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της “MDA ΕΛΛΑΣ”, αποτελεί ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου “Ελπίδα” στο οποίο και διετέλεσε Γενική Γραμματέας επί επτά συναπτά έτη. Η κοινωνική προσφορά της είναι σημαντική καθώς μέσω του MDA Ελλάς για περισσότερα από 10 χρόνια βοηθά τα άτομα που πάσχουν από νευρομυϊκές παθήσεις, να βελτιώσουν την ποιότητα της καθημερινότητάς τους , δίνοντας τους παράλληλα τη δυνατότητα να ενταχθούν ισότιμα στην κοινωνία μέσω της συμμετοχής τους στους τομείς της παιδείας, της υγείας, της εργασίας, του πολιτισμού και του αθλητισμού.
Αλεξάνδρα Μαρτίνου
Η Αλεξάνδρα Μαρτίνου (φωτογραφία αριστερά) είναι η αντιπρόεδρος της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί», ενός φορέα που ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 1996 και βοηθά περισσότερα από 10.000 παιδιά κάθε χρόνο. Πρόκειται για μια ένωση 10 μη-κερδοσκοπικών σωματείων και ιδρυμάτων, που εργάζονται για την ευημερία των παιδιών, προσφέροντας βοήθεια σε εκείνα τα παιδιά και τους νέους που αντιμετωπίζουν τον κοινωνικό αποκλεισμό, την ενδο-οικογενειακή βία, χρόνιες ασθένειες, διανοητικές ή σωματικές αναπηρίες και την ασθένεια ή το θάνατο κάποιου μέλους της οικογενείας τους. Η εν λόγω Ένωση πέρα από την ψυχολογική και ηθική στήριξη παρέχει και οικονομική υποστήριξη και ενημερώνει το κοινό για θέματα σχετικά με τα παιδιά. Η κ. Μαρτίνου είναι επίσης αντιπρόεδρος του Κέντρου Ειδικών Ατόμων «Η Χαρά» , το οποίο προσφέρει εφ’ όρου ζωής στέγη και εξειδικευμένη φροντίδα σε οικότροφους που εμφανίζουν πολύ χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, οι οποίοι έχουν ανάγκη από ιδιαίτερες συνθήκες διαβίωσης.