Τι ακριβώς ζητάει το ΔΝΤ για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα
Βιωσιμότητα του χρέους και ικανή χρηματοδότηση είναι οι δύο βασικοί παράγοντες για να πει «ναι» το Ταμείο.
Να δείξει εξ αρχής τις προθέσεις του για το νέο ελληνικό πρόγραμμα αποφάσισε το ΔΝΤ και μάλιστα με τον πλέον εμφατικό τρόπο.
Η αρχή έγινε με την έκθεση του Ταμείου για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους λίγο πριν το ελληνικό δημοψήφισμα, ξεκαθαρίζοντας ότι εάν δεν υπάρξει πλήρης και σαφής δέσμευση από τους Ευρωπαίους για την αναδιάρθρωση του χρέους τότε δεν θα υπάρξει καμία χρηματοδότηση από την Ουάσινγκτον.
Σε αντίθεση με τη στάση που κράτησε το 2010 και το 2012, το ΔΝΤ δείχνει πλέον ότι δεν υπάρχουν άλλα αποθέματα υπομονής για την αναβλητικότητα της Ευρώπης, γι’ αυτό και το ΔΣ του φρόντισε μέσω επίσημων τοποθετήσεων αλλά και διαρροών να φανερώσει τις προθέσεις του.
Έπειτα από την έκθεση του χρέους τις μέρες λίγο πριν το δημοψήφισμα το ΔΝΤ, δια μέσου της Κριστίν Λαγκάρντ, προχώρησε στις απαραίτητες διευκρινίσεις οι οποίες δεν είχαν ληφθεί υπόψη μετά την τελευταία συμφωνία του Νοεμβρίου του 2012 για το χρέος, η οποία δεν τηρήθηκε ποτέ. Υπενθυμίζεται ότι σε εκείνο το Eurogroup οι Ευρωπαίοι είχαν δεσμευτεί να επανεξεταστεί το ζήτημα του ελληνικού χρέους μόλις επιτευχθούν πρωτογενή πλεονάσματα.
Λίγο πριν η νέα απεσταλμένη του Ταμείου, Ντέλια Βελκουλέσκου, ξεκινούσε για την Αθήνα, το ΔΝΤ διέρρευσε μέσω των FT μια εμπιστευτική έκθεση, τονίζοντας ότι δεν θα μπει στο ελληνικό πρόγραμμα εάν δεν λυθεί το θέμα του χρέους και αυτό των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα. Την ώρα που η κα Βελκουλέσκου πατούσε κυριολεκτικά το πόδι της στην Ελλάδα, μια ακόμη ανώνυμη δήλωση στελέχους του Ταμείου υπογράμμιζε ότι τα χρήματα που χρειάζονται για να συμπληρωθεί το πακέτο για την Αθήνα δεν πρόκειται να δοθούν αν δεν ξεκαθαρίσει με την ένα ή τον άλλο τρόπο η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Όσο για τη συμμετοχή της κας Βελκουλέσκου στις συζητήσεις στην Αθήνα, αυτές θα έχουν τον χαρακτήρα της προληπτικής έγνοιας ότι το πακέτο της δημοσιονομικής προσαρμογής θα είναι συμβατό με την υπόθεση της ρύθμισης του χρέους.
Μετά από όλα αυτά, γίνεται πλέον σαφές ότι τα μηνύματα που στέλνει το ΔΝΤ έχουν δύο κατευθύνσεις: Την Αθήνα αλλά και το Βερολίνο.
