Πέντε τρόποι που η επίθεση στο Παρίσι θα “χτυπήσει” την ευρωπαϊκή οικονομία

Είναι πολύ νωρίς για να επιχειρήσει κανείς οτιδήποτε άλλο, πέραν της εικασίας. Ωστόσο, η κοινή λογική λέει ότι θα υπάρξουν συνέπειες για τις επιχειρήσεις και την ευρωπαϊκή οικονομία από τις επιθέσεις στο Παρίσι, οι οποίες φαίνεται να έχουν προσθέσει μια νέα διάσταση στην απειλή από το Ισλαμικό Κράτος.

Όπως αναφέρει το fortune, oι επιπτώσεις σε πρώτο επίπεδο αφορούν στον τουρισμό και στις καταναλωτικές δαπάνες (σκεφτείτε όλες αυτές τις Χριστουγεννιάτικες αγορές που αποτελούν εύκολους στόχους) και είναι οι πιο προφανείς, αλλά πιθανόν και οι πιο βραχύβιες. Οι επιπτώσεις, όμως, των επιθέσεων της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι αναμένεται να είναι πιο εκτεταμένες.

1.Πιθανή αύξηση της εποπτείας

Η ευρωπαϊκή συζήτηση για την εποπτεία και την παρακολούθηση είναι πιθανό να αλλάξει τροπή, καθώς οι πολίτες αναμένεται να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στην ασφάλεια και λιγότερο στο να κρύψουν τα μυστικά τους, τον τζόγο, την απιστία ή τη φοροδιαφυγή τους. Επιθέσεις όπως αυτές, είναι εξελιγμένες και συντονισμένες και απαιτούν σημαντικό εκ των προτέρων προγραμματισμό και επικοινωνία- θα ήταν σχεδόν απίστευτο αν ένα μεγάλο μέρος αυτής δεν συντονιζόταν ηλεκτρονικά.

Μόλις πριν δύο εβδομάδες, στο Ηνωμένο Βασίλειο εισήχθη νομοσχέδιο που επιτρέπει για πρώτη φορά ρητά στην αστυνομία τη διείσδυση σε υπολογιστές και τη συλλογή μεγάλου όγκου δεδομένων προσωπικών επικοινωνιών. Επίσης, υποχρεώνει νομικά τις εταιρίες τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής να βοηθούν τις επιχειρήσεις της αστυνομίας στην αποκρυπτογράφηση.

2.Η μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης «μπαίνει στον πάγο»

Τίποτα δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμα, αλλά κάποια στοιχεία δείχνουν ότι τουλάχιστον ένας από τους τρομοκράτες μπήκε στην Ευρώπη μέσω των ελληνικών συνόρων παρουσιάζοντας εαυτόν ως πρόσφυγα. Αυτό είναι ακριβώς ό,τι «φωνάζει» η ευρωπαϊκή δεξιά εδώ και καιρό. Η προθυμία των Ευρωπαίων να δεχτούν και να ενσωματώσουν μεγάλο αριθμό μεταναστών αναμένεται να «παγώσει». Κομματικοί σχηματισμοί όπως του Ούγγρου πρωθυπουργού Viktor Orban ή της Γαλλίδας ηγέτιδας του Εθνικού Μετώπου Marine Le Pen αισθάνονται δικαιωμένοι και θα κάνουν ακόμη πιο ριζοσπαστική την αντιμεταναστευτική ρητορική τους. Ευτυχώς μέχρι στιγμής Ομπάμα και Ολάντ αρνούνται να συνδέσουν τις τρομοκρατικές επιθέσεις με την υποδοχή των μεταναστών.

3. Το τέλος των ανοιχτών συνόρων στην Ευρώπη;

Η κατάργηση των συνόρων στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα στην ιστορία της. Με αφορμή την μεταναστευτική κρίση, όμως, τα ευρωπαϊκά κράτη εξετάζουν το ένα μετά το άλλο το κλείσιμο των συνόρων τους-αρχής γενομένης από τα Βαλκάνια. Αν η λεγόμενη «Συνθήκη Σένγκεν» καταρρεύσει, τότε οι συνέπειες θα είναι εκτεταμένες τόσο για το διασυνοριακό εμπόριο, όσο φυσικά και για τις επιχειρήσεις.

4. Η αρχή του τέλους για την Άνγκελα Μέρκελ;

Οι επιθέσεις του Παρισιού ήταν ένα διττό χτύπημα για τη Γερμανίδα καγκελάριο. Η Άνγκελα Μέρκελ υπήρξε μεταξύ των πιο ένθερμων υποστηρικτών της προστασίας της ιδιωτικότητας και πήρε ένα τεράστιο πολιτικό ρίσκο όταν άνοιξε τα γερμανικά σύνορα σε έναν μεγάλο αριθμό προσφύγων. Είναι, όμως, η πρώτη φορά στην πολιτική της ζωή που βλέπει τη δημοτικότητά της να καταβαραθρώνεται, το πολιτικό της κεφάλαιο να υποχωρεί και την καρέκλα της να «τρίζει».

Μπορεί η ενδεχόμενη αποχώρησή της να μην υπάρχει άμεση απειλή για την οικονομία της Γερμανίας, ωστόσο υπάρχουν σκέψεις πως αν αντικατασταθεί από κάποιον που δεν μοιράζεται τις ίδιες απόψεις με εκείνη για το μέλλον της Ευρωζώνης (όπως ο Σόιμπλε) θα προκύψουν σημαντικές εξελίξεις.

5. Ειρήνη στη Συρία

Δεν είναι όλα μαύρα κι άραχνα. Ο κίνδυνος επιθέσεων επισκίασε την έκβαση των συνομιλιών στη Βιέννη, όπου οι μεγάλες δυνάμεις συμφώνησαν σε ένα χρονοδιάγραμμα για τη μετάβαση σε μια νέα κυβέρνηση στη Συρία. Η συμφωνία σε έναν κοινό πολιτικό στόχο είναι η βασική προϋπόθεση για την αποτελεσματική και συντονισμένη στρατιωτική δράση εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Η ειρήνη στη Συρία θα τερμάτιζε τον μεγαλύτερο γεωπολιτικό κίνδυνο στον κόσμο σήμερα. Θα μπορούσε, επίσης, να βελτιώσει τις πιθανότητες διευθέτησης της έντασης μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας , που αποτελεί τροχοπέδη για τις οικονομίες των δύο πλευρών.

Πηγή: Fortune.com