Ο πραγματικός λόγος που ο Πούτιν αποχωρεί από τη Συρία

Η Ρωσία άρχισε σήμερα να αποσύρει τον στρατιωτικό της εξοπλισμό από τη Συρία, ανακοίνωσε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας μερικές ώρες μετά την ανακοίνωση χθες βράδυ του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν για την αποχώρηση του μεγαλύτερου μέρους των ρωσικών στρατιωτικών στρατευμάτων από τη χώρα αυτή.

«Οι τεχνικοί άρχισαν να προετοιμάζουν τα αεροσκάφη για πτήσεις μεγάλων αποστάσεων προς τις βάσεις τους στην Ομοσπονδία της Ρωσίας», διευκρίνισε το υπουργείο στην ανακοίνωση, προσθέτοντας ότι το στρατιωτικό προσωπικό φορτώνει τον εξοπλισμό στα αεροσκάφη.

«Η αποστολή που ανατέθηκε στο υπουργείο Άμυνας και στις ένοπλες δυνάμεις ολοκληρώθηκε και, κατά συνέπεια, δίνω εντολή στο υπουργείο Άμυνας να ξεκινήσει από αύριο την απόσυρση του μεγαλύτερου τμήματος των στρατιωτικών μας δυνάμεων από την Αραβική Συριακή Δημοκρατία», δήλωσε νωρίτερα ο Πούτιν, όπως μεταδόθηκε από τη ρωσική τηλεόραση.

Τουλάχιστον, για να επιτραπεί η παρακολούθηση της εκεχειρίας, η ρωσική πλευρά διατηρεί επί του συριακού εδάφους μια βάση πραγματοποίησης πτήσεων, σύμφωνα με ανακοίνωση του Κρεμλίνου

Γιατί όμως αποχωρεί τώρα ο Πούτιν από τη Συρία. Σύμφωνα με το Stratfor, o επίσημος λόγος για τη ρωσική επέμβαση στη Συρία ήταν η αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους και άλλων οργανώσεων στις οποίες έχουν ενταχθεί και Ρώσοι πολίτες, ή πολίτες από πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.

Όπως σημειώνει η ανάλυση αν και η Ρωσία «κατέληξε να επικεντρώνεται στους αντάρτες που μάχονται κατά του καθεστώτος αντί για τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους, δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι συνεισέφερε πραγματικά στη σημαντική ζημιά που έχουν υποστεί οι Ισλαμιστές εξτρεμιστές μέσα στους τελευταίους μήνες».

Όπως συμπληρώνεται, η Ρωσία ήθελε να επιδείξει στον κόσμο, και κυρίως στις ΗΠΑ- ξορκίζοντας τα «φαντάσματα» προηγούμενων ανεπιτυχών επεμβάσεων (όπως η σοβιετική στο Αφγανιστάν) ότι μπορεί να «σταθεί» επιτυχώς στρατιωτικά και πολιτικά πέρα από τα σύνορά της.

Επίσης στους μήνες που μεσολάβησαν, η Ρωσία και το Ιράν σταθεροποίησαν και ενίσχυσαν τη συριακή κυβέρνηση και τις πιστές σε αυτήν δυνάμεις, ενώ παράλληλα η ρωσική πλευρά είχε την ευκαιρία να επιδείξει τη στρατιωτική της ισχύ και την ανάκαμψη από την παρακμή της μετασοβιετικής περιόδου.

Σύμφωνα με τη Stratfor, δεδομένης της επιλογής της χρονικής στιγμής, η κίνηση του Πούτιν φαίνεται να αποτελεί προσπάθεια να επηρεαστεί/ διαμορφωθεί ο νέος γύρος ειρηνευτικών συνομιλιών, που άρχισαν στις 14 Μαρτίου στη Γενεύη και έχουν χαρακτηριστεί προσπάθεια της τελευταίας στιγμής για επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας, με αντιπροσωπείες της συριακής κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης να έχουν συναντήσεις με στελέχη του ΟΗΕ. Η συριακή κυβέρνηση υπέβαλε μια πολιτική πρόταση στα Ηνωμένα Έθνη τη Δευτέρα, ενώ η αντιπολίτευση ζήτησε από τη Ρωσία να χρησιμοποιήσει την επιρροή της πάνω στο καθεστώς κατά τις διαπραγματεύσεις. Η Μόσχα, περιορίζοντας τις επιχειρήσεις της, είτε παρουσιάζεται ως «διαιτητής», είτε ήδη έχει κλείσει μια συμφωνία που θα αποκαλυφθεί σύντομα. Όπως και να έχει, το Κρεμλίνο προσπαθεί να καταστήσει το μέλλον του συριακού εμφυλίου εξαρτώμενο από τη διαμεσολάβησή της, βρίσκοντας νέο «μοχλό πίεσης» κάπου αλλού.