Σινεμά προσεχώς

Βρισκόμαστε στο 1952. Η Εβίτα Περόν μόλις πέθανε. Μία από τις πιο αμφιλεγόμενες πολιτικές μορφές της σύγχρονης ιστορίας, πέθανε στην ίδια ηλικία με τον Χριστό και ταριχεύτηκε με μια νέα και καινοτόμα τεχνική για να γίνει η «Ωραία Κοιμωμένη». Εν τω μεταξύ, στην Αργεντινή, τα πραξικοπήματα διαδέχονται το ένα το άλλο και κάποιοι δικτάτορες θέλουν να βγάλουν το μύθο της Εβίτας από τη μνήμη του κόσμου. Ετσι το άψυχο σώμα της, μετά την ταρίχευση του, κλάπηκε από τη στρατιωτική χούντα και κρύφτηκε από το Βατικανό, με αποτέλεσμα το όνομα της να προκαλεί λαϊκές εξεγέρσεις τα χρόνια που ακολούθησαν. Η ταινία ξεκινάει από την ημέρα που πέθανε και τελειώνει τη βραδιά που θάφτηκε, 25 χρόνια μετά.

1995, κάπου στα Βαλκάνια. Ο Μαμπρού και ο Μπι είναι δύο άντρες που δουλεύουν σε μία ΜΚΟ. Ο Μαμπρού σε μία εβδομάδα πρόκειται επιτέλους να παντρευτεί την σύντροφο του. Όμως πολλά μπορούν να συμβούν μέσα σε μία εβδομάδα. Πρώτα από όλα μια διοικητική υπάλληλος θα τους επισκεφθεί προκειμένου να κρίνει αν επιτελούν αξιόλογο έργο στην περιοχή. Μόνο που αυτή η γυναίκα έχει ερωτικό παρελθόν με τον Μαμπρού πράγμα που θα δυσκολέψει τα πράγματα. ‘Έπειτα οι δύο άντρες θα πρέπει να απομακρύνουν ένα πτώμα μέσα από ένα πηγάδι προτού αυτό μολύνει το νερό, μια αποστολή φαινομενικά απλή που θα εξελιχθεί σε άθλο. Τέλος ο Μαμπρού θα πάρει υπό την προστασία του ένα μικρό παιδί που ψάχνει να βρει τους γονείς του, σε μια περιοχή σπαρμένη με νάρκες.

Ο Ραφαέλ Παντίγια, γνωστός και ως «Chocolat», γεννήθηκε στην Κούβα το 1860 και βρέθηκε τελικά στη Γαλλία. Ήταν ο πρώτος μαύρος καλλιτέχνης που εμφανίστηκε σε γαλλική σκηνή, ένα τέλειο προϊόν της εποχή του και ο αγαπημένος της Μονμάρτης, που ενέπνευσε τον Τουλούζ Λοτρέκ και εμφανίστηκε στις πρώτες ταινίες των αδερφών Λιμιέρ. Αυτή είναι η απίστευτη ιστορία του, μία εξαιρετική ταινία για την δύναμη της φιλίας και την ιδιαίτερη φύση της σόουμπιζ, αλλά και την προκατάληψη και τις διακρίσεις.

Η ταινία προσεγγίζει με μια ποιητική και πειραματική διάθεση την πορεία των ερωτικών σχέσεων από την αγάπη στη φθορά και το τέλος τους. Όπως σημειώνει ο δημιουργός «μέσα από την ταινία προβάλλεται η ανάγκη του ανθρώπου να υπάρξει με κάποιον άλλον, ο χωρισμός, τα υπαρξιακά του ερωτήματα.» Δεν υπάρχει διάλογος. Ο Νίκος Κορνήλιος μετά την προβολή της ταινίας ανέφερε ότι: «Δεν υπήρχε σενάριο. Η ταινία κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια πέντε ετών. Αρχικά, ήταν σαν τα κομμάτια ενός ψηφιδωτού. Είδαμε το υλικό και βρήκαμε κάποιους κοινούς τόπους μέσα σε αυτό. Το κείμενο γράφτηκε, καθώς γινόταν το μοντάζ. Ωστόσο, η ιδέα υπήρχε και είχαν προηγηθεί συζητήσεις με τους ηθοποιούς. Σήμερα είδα την ολοκληρωμένη εικόνα του ψηφιδωτού.»

Η ανάσταση ενός ρημαγμένου Βασιλείου με όπλο το φιλότιμο! Στο ευλογημένο Βασίλειο του Συνετού του Α΄ έρχεται η κατάρρευση! Ο οκνηρός Βασιλιάς κοιμάται, ο πονηρός Αρχικαγκελλάριος «αλωνίζει», ο θρασύδειλος Δικαστής θα φτάσει μέχρι τα άκρα, ο λαός ένοχα αδρανεί! Το κακό φαίνεται να κυριαρχεί, το καλό όμως προχωρεί μυστικά και αθόρυβα! Ετσι, ενώ οι διαπλεκόμενοι κινούνται στα σκοτεινά συσσωρεύοντας άπληστα πλούτη στο θησαυροφυλάκιό τους, κάποιος άλλος καιροφυλακτεί και συσσωρεύει όχι για τον εαυτό του! Οι κακοί δεν θα του το συγχωρήσουν ποτέ! Εν τῳ μεταξύ ο γείτονας θείος Βασιλιάς επιβουλεύεται, προσβάλλει και επιτίθεται… Το πικραμένο Βασιλόπουλο αίρεται στο ύψος των στιγμών· με την ευαισθησία του, με την προσήλωση στην αλήθεια και το Δίκαιο, με πίστη στον Θεό, και με την ανεκτίμητη βοήθεια και συμπαράσταση της αδελφής του Ειρηνούλας, θα κατορθώσει να ξυπνήσει το φιλότιμο του λαού!