Σινεμά προσεχώς

Μετά τον θάνατο της συζύγου του, ένας ηλικιωμένος άνδρας, ο Zev (Κρίστοφερ Πλάμερ), αποφασίζει να φύγει από το γηροκομείο και να αναζητήσει τον υπεύθυνο στρατιωτικό για την εκτέλεση της οικογένειας του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, πριν από 70 ολόκληρα χρόνια. Στόχος του είναι να τον σκοτώσει. Γνωρίζει το όνομα αυτού που αναζητά αλλά για να είναι σίγουρος θα πρέπει να ελέγξει από κοντά τέσσερις διαφορετικούς ανθρώπους που έχουν το ίδιο όνομα.

Η εκπληκτική, άγνωστη ιστορία του κινήματος του τρεξίματος κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε δεκαετιών. Το ντοκιμαντέρ του Πιερ Μορά εξετάζει τις ιδεαλιστικές απαρχές του τζόκινγκ στις αρχές της δεκαετίας του ’60, τον αγώνα για το δικαίωμα στο να τρέχουν οι άνθρωποι – ειδικά οι γυναίκες – ενάντια στον συντηρητισμό των επίσημων αθλητικών σωματείων, και την έκρηξη της επιθυμίας των ανθρώπων να συμμετάσχουν σε αγώνες δρόμου και μαραθώνιους. Από τους δρόμους της Νέας Υόρκης μέχρι τα μονοπάτια ανάμεσα στα δέντρα των Ελβετικών Άλπεων, άνδρες και γυναίκες, πρωταθλητές ή οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, γίνονται πρωταγωνιστές της ανείπωτης, μέχρι σήμερα, ιστορίας του τρεξίματος. Εμπνευστική, πολιτική, δυναμική, πανανθρώπινη… Δεν είναι μία ταινία για την άσκηση ή για τους ανθρώπους που γυμνάζονται. Είναι το μανιφέστο για το δικαίωμα του καθένα μας να τρέχει ελεύθερος.

Ο Ντέιβιντ είναι νοσηλευτής που φροντίζει ασθενείς στο τελικό στάδιο της νόσου τους. Αποδοτικός και αφοσιωμένος στο επάγγελμά του, αναπτύσσει ισχυρούς δεσμούς με κάθε ασθενή που φροντίζει. Ωστόσο, εκτός του χώρου εργασίας του, ο Ντέιβιντ είναι αναποτελεσματικός, αμήχανος, εσωστρεφής. Είναι φανερό πως χρειάζεται καθέναν από τους ασθενείς του όσο τον χρειάζονται κι αυτοί.

Το 1913 στην Ινδία, ένας 25χρονος ιδιωτικός υπάλληλος με τρομακτική ευφυΐα, που όμως απέτυχε να ολοκληρώσει τις σπουδές του εξαιτίας της σχεδόν εμμονικής, μοναχικής μελέτης του πάνω στην επιστήμη των Μαθηματικών, αποφασίζει να εμπιστευτεί το πάθος του και να στείλει ένα γράμμα στον Τζι Εϊτς Χάρντι, έναν επιφανή καθηγητή μαθηματικών του Trinity College του πανεπιστημίου Κέιμπριτζ. Το όνομά του ήταν Σρινιβάσα Ραμανουτζάν και έμελλε να γίνει ο αυτοδίδακτος «πρίγκιπας της μαθηματικής διαίσθησης».

Το ντοκιμαντέρ ταξιδεύει από τη Σουηδία, όπου ένας μεταφραστής 102 ετών, βρίσκει τη δύναμη να μάθει ελληνικά και να μεταφράσει το τεράστιο αυτό έργο έως την Αμερική, την Κρήτη, την Αθήνα, αλλά και την Τήνο, προσπαθώντας να ρίξει φως τόσο στις πτυχές του άγνωστου αυτού έργου, όσο και στην προσωπικότητα και τη σκέψη του συγγραφέα.

Η «Οδύσσεια» του Καζαντζάκη είναι η οδύσσεια των ανθρώπων σε μια πορεία χωρίς Ιθάκη, επικίνδυνη και αβέβαιη, γι’ αυτό και μεγαλειώδης. Ένας ύμνος στο μεγαλείο τού ανθρώπου. Στο εύθραυστο αυτό μεγαλείο, καθώς δεν υπάρχει σημείο στην ανθρώπινη ευτυχία, που να μην κρύβει κάποια λύπη.

Ποιος τράπεζες πίεσαν για τη δημιουργία του ευρώ; Ποιος διέταξε την ανατροπή δυο εκλεγμένων πρωθυπουργών και πως οδηγηθήκαμε στο κλείσιμο των τραπεζών. Μπορεί να μεταρυθμιστεί ένα σύστημα που δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί τις τις ισχυρότερες οικονομίες της Ευρώπης;

Ο Γιώργης Μαρκάκης, 86 χρονών, οφθαλμίατρος και ιδρυτής του μουσείου ΛΥΧΝΟΣΤΑΤΗΣ στη Χερσόνησο Κρήτης, μας ξεναγεί στην κιβωτό των αναμνήσεών του, σε όσα «τρύγησε με τα μάτια του και τα ΄χει κλείσει εντός του». Θυμάται, τον παππού Μηλιωτογιάννη, «τον πρώτο και μεγαλύτερο ίσως δάσκαλο της ζωής του» και την αυλή του πατρικού στη Σητεία, εκεί όπου γνώρισε «τη στενή σχέση ζωής και θανάτου, του θρήνου και του πανηγυριού». Μιλά για το φως, το μάτι, αλλά και το δάκρυ που «είναι αγίασμα της ψυχής» και μας ξεναγεί στον τόπο της δημιουργικής του πνοής, το Μουσείο ΛΥΧΝΟΣΤΑΤΗΣ, εκεί όπου η λαογραφία «μιλάει στην καρδιά και στη συνείδηση των ανθρώπων». Σπαράγματα εμπειριών και αναμνήσεων, που καταλήγουν στην άποψή του για την ευτυχία: «το κάθε πράγμα στον κόσμο ετούτο αξίζει τόσο, όσο το αγάπησες».