Η μοναδική γυναίκα της Premier League είναι Ελληνίδα!

Ντέπυ Κουρελού

Εργάζεται στο πιο απαιτητικό πρωτάθλημα της Ευρώπης, στην ομάδα της Σουόνζι, και είναι η μοναδική γυναίκα στη Μεγάλη Βρετανία που απασχολείται στο τμήμα του Performance Analysis. Η Μαριέλα Νησωτάκη, στα 27 της, πληρώνεται για να βλέπει ποδόσφαιρο. Και, μεταξύ άλλων, παίρνει θέση στο δίλημμα Messi ή Ronaldo;

Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, η σχέση μεταξύ γυναικών και ποδοσφαίρου αποτελεί ένα πεδίο που χρήζει επιστημονικής έρευνας. Οι γυναίκες φαίνεται να δυσκολεύονται ιδιαίτερα στο να κατανοήσουν τους κανόνες του ποδοσφαίρου, το οποίο θεωρούν σπορ ανούσιο και βαρετό. Η Μαριέλα Νησωτάκη αποτελεί αστερίσκο στην παραπάνω έρευνα από τα έξι της χρόνια. «Θυμάμαι να παρακολουθώ ποδόσφαιρο από πολύ μικρή. Δεν δυσκολεύτηκα να μάθω συστήματα ή τι είναι οφσάιντ, για το οποίο διαμαρτύρονται συχνά οι περισσότερες κοπέλες. Έχω και ένα μεγαλύτερο αδελφό που παρακολουθούσε φανατικά ποδόσφαιρο και επειδή τα κάναμε σχεδόν όλα μαζί, μου φάνηκε φυσικό. Δεν το ανέλυσα ποτέ».

Η εξήγηση μπορεί να οφείλεται στα γονίδια, καθώς ο πατέρας της υπήρξε πρωταθλητής και βαλκανιονίκης του τζούντο, το οποίο, όμως, γρήγορα εγκατέλειψε αφού μόλις σε ηλικία 18 ετών απέκτησε το πρώτο από τα τέσσερα παιδιά του. Η Μαριέλα είναι η δεύτερη στη σειρά. «Σαν παιδιά κάναμε διάφορα σπορ: από κουνγκ φου και πατινάζ μέχρι τένις. Όταν, όμως, άρχισα το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο, κατάλαβα αμέσως πως με αυτά ήθελα να ασχοληθώ για το υπόλοιπο της ζωής μου».

Η Γυμναστική Ακαδημία (ΤΕΦΑΑ) ήταν μονόδρομος για τη Μαριέλα. «Πήρα, φυσικά, ειδικότητα στο ποδόσφαιρο, δούλεψα κάποια χρόνια ως προπονήτρια ποδοσφαίρου και μπάσκετ στο παιδικό τμήμα Κρυονερίου και στη συνέχεια στο Arsenal Soccer Schools και κατόπιν έκανα μεταπτυχιακό στο Κάρντιφ, Sports Performance Analysis». Sports τι; «Ανάλυση ποδοσφαιρικής απόδοσης. Συχνά υπάρχει μια σύγχυση σχετικά με το τι κάνω. Εμείς δεν μετράμε το πόσο έτρεξε ένας ποδοσφαιριστής, αυτά τα κάνουν οι sports scientists, εμείς ασχολούμαστε με τεχνικά και ζητήματα τακτικής, που αφορούν περισσότερο τους προπονητές».

Όπου «εμείς» το τμήμα ανάλυσης της Σουόνζι, της ουαλικής ποδοσφαιρικής ομάδας, που αγωνίζεται στη λαμπερή Premier League και πέρσι τερμάτισε στη 12η θέση του πρωταθλήματος. Tο πώς βρέθηκε εκεί είναι για τα ελληνικά δεδομένα μια κινηματογραφική ιστορία, για τον υπόλοιπο πλανήτη το αξιοκρατικό σύστημα μεθοδικής δουλειάς.
«Πριν τελειώσω το μεταπτυχιακό, δημιούργησα προφίλ στο Linkedin, στο οποίο ανάφερα τις σπουδές, τα πτυχία, την προϋπηρεσία και τα ενδιαφέροντά μου. Κοντά στα Χριστούγεννα επικοινώνησαν μαζί μου από την ομάδα της Σουόνζι για να με ενημερώσουν πως σύντομα θα χρειαστούν ανθρώπους στο τμήμα της ανάλυσης και πως αν με ενδιαφέρει, θα μπορούσα να στείλω το βιογραφικό μου».

Η Μαριέλα συνέχισε τη ζωή της κρατώντας την πληροφορία στο πίσω μέρος του εγκεφάλου της. «Πέρασε λίγος καιρός, έκανα αίτηση και σε μια εταιρεία του Λονδίνου που ονομάζεται Football Radar και κάνει αναλύσεις αναδεικνύοντας τη δυναμικότητα ομάδων και παικτών, όταν ταυτόχρονα άνοιξαν και οι θέσεις στη Σουόνζι».Στην ουαλική ομάδα βρέθηκε απέναντι σε περισσότερα από 160 άτομα που είχαν κάνει επίσης αίτηση. Από την πρώτη συνέντευξη πέρασε το 1/10, μόλις 16 άτομα, και στο δεύτερο στάδιο προκρίθηκαν τέσσερα άτομα για δυο θέσεις, ανάμεσά τους και η Μαριέλα. «Εκεί συνάντησα εκ νέου τον επικεφαλής του τμήματος Ανάλυσης, αλλά και τον άμεσο συνεργάτη του τότε προπονητή Garry Monk, Pep Clotet». Ήταν μια ιδιαίτερη μέρα για τη Μαριέλα. Ήταν στους πρώτους επιλαχόντες της Σουόνζι, την ίδια στιγμή που η Football Radarτην ενημέρωνε πως… προσλαμβάνεται. Είχε μια σίγουρη δουλειά και είχε ταυτόχρονα πιθανότητες για τη δουλειά των ονείρων της. «Είναι ωραίο να σπουδάζεις κάτι που εσύ διαλέγεις και τελικά να βρίσκεις δουλειά ακριβώς πάνω στο αντικείμενο που ονειρεύτηκες».

Πρόσφατα έμαθε από τους συναδέλφους της πως σε ολόκληρη τη Λίγκα δεν υπάρχει άλλη γυναίκα στο τμήμα της ανάλυσης. «Υπάρχουν στο ιατρικό team και στις ακαδημίες, όχι, όμως, στην ανάλυση. Δεν αισθάνομαι πως έχω διαφορετική αντιμετώπιση επειδή είμαι γυναίκα. Όταν ήμουν προπονήτρια ίσως. Κυρίως, οι γονείς ήταν δύσπιστοι απέναντί μου, αλλά μάλλον λόγω ηλικίας και όχι λόγω φύλου. Όλα, όμως, εξαρτώνται από πώς θα το χειριστείς εσύ και αν μπορείς να κάνεις τη διαφορετικότητά σου ατού».

Η Μαριέλα βάζει ψηλά τον πήχη των φιλοδοξιών της. «Με ενδιαφέρει το scouting, δηλαδή οι μετεγγραφές. Νομίζω είναι το μέλλον, και με τη νέα αγωνιστική θα επικεντρωθώ εκεί, αυτό θέλει δηλαδή και η ομάδα από εμένα. Έχει περισσότερο ρίσκο να εισηγείσαι την απόκτηση ενός παίκτη, αλλά είναι πολύ πιο συναρπαστικό».

Η Μαριέλα βρίσκεται σε ένα τμήμα που είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία του προφίλ κάθε αντίπαλου ποδοσφαιριστή. «Βλέπουμε βίντεο και δημιουργούμε τα στατιστικά του. Έχουμε δημιουργήσει μια δική μας εφαρμογή που κάνει τη δουλειά μας ευκολότερη. Αυτό σε εσάς μπορεί να μοιάζει σαν μια δύσκολη δουλειά, όμως είναι το εύκολο μέρος αυτών που μας ζητάνε. Το δύσκολο είναι να ερμηνεύσεις αυτά τα νούμερα, να τα μεταφράσεις. Υπάρχουν επιπλέον παράμετροι που δύσκολα αξιολογούνται, όπως η προσωπικότητα του ποδοσφαιριστή, αν, π.χ., όταν χάνει την μπάλα, δείχνει αγωνιστικότητα να την κερδίσει και πάλι; Εκνευρίζεται εύκολα; Σε αυτό μας βοηθάνε και οι ψυχολόγοι της ομάδας».

Ακούγεται μια δουλειά με πολλές ευθύνες. «Πίεση υπάρχει και ευθύνες. Όμως στο τέλος είναι ο προπονητής που αποφασίζει και κρίνεται, γι’ αυτό και απολύεται πρώτος» λέει γελώντας η Μαριέλα.

Το Σουόνζι είναι μια μικρή παραλιακή πόλη της Ουαλίας, όπου τις περισσότερες μέρες βρέχει και όλοι υποστηρίζουν φανατικά την ομάδα. «Στη Σουόνζι και γενικά στη χώρα το ποδόσφαιρο είναι έξοδος. Την ημέρα που παίζει η ομάδα τους θα ασχοληθούν μόνο με αυτό. Θα βάλουν τις φανέλες και τα κασκόλ της ομάδας τους, θα πάνε πρώτα στην παμπ, μετά γήπεδο και μετά πάλι στην παμπ να αναλύσουν το παιχνίδι. Όλη η μέρα είναι ποδόσφαιρο».

Για εκείνη το ποδόσφαιρο πλέον έγινε δουλειά. Και τώρα τι είναι διασκέδαση; «Φέτος, βρήκα ομάδα να παίξω μπάσκετ γιατί μου έλειψε η άσκηση και είμαι πολύ χαρούμενη. Παράλληλα, διαβάζω για το μάστερ μου. Κατά τα άλλα, έχω μία multi ethnic παρέα από τα παιδιά που βρίσκονται στο πανεπιστήμιο. Ισπανούς, Έλληνες, ανθρώπους της ηλικίας μου, κυρίως. Με τους Βρετανούς νομίζω δεν κολλάμε πολύ εμείς οι Έλληνες, λόγω κουλτούρας και λόγω αλκοόλ. Εμείς πίνουμε για να διασκεδάσουμε, εκείνοι μεθάνε για να διασκεδάσουν. Πολλοί φίλοι μου και η οικογένειά μου με επισκέπτονται, ειδικά τώρα που έχω δικό μου σπίτι. Και ναι, οι γονείς μου είναι πολύ περήφανοι για εμένα. Πάντα με στήριζαν να κάνω αυτό που θέλω». Υποθέτω πως το Brexit ήταν το ζήτημα των ημερών. «Δεν ήμουν εκεί την ημέρα του δημοψηφίσματος, αλλά, να σου πω την αλήθεια, με τους ανθρώπους που εγώ ερχόμουν σε επαφή το Brexit δεν ήταν θέμα συζήτησης».

Υποψιάζομαι τον καταιγισμό ερωτήσεων που δέχεται σχετικά με το ποδόσφαιρο. Ερωτήσεις που ούτε εγώ θα αποφύγω. Ποιος είναι, λοιπόν, καλύτερος; Ο Messi ή ο Ronaldo; Η Μαριέλα δίνει ξεκάθαρη απάντηση στο μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό δίλημμα της τελευταίας 7ετίας. «Για εμένα δεν τίθεται μέτρο σύγκρισης. Και με βάση τους αριθμούς. Σε όλες τις μετρήσεις πρώτοι βγαίνουν ο Messi και ο Neymar. Είναι ωραίο που οι αριθμοί πιστοποιούν αυτό που βλέπεις με γυμνό μάτι. Ο Ronaldo είναι αθλητής. Μπορεί να του ζητήσεις να τρέξει 100 μ. και πάλι να είναι καλός. Ο Messi, όμως, είναι ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα».

Θα μπορούσαμε να τη δούμε και στο team της Εθνικής ομάδας ρωτάω, αφού προηγουμένως μου έχει σχεδόν αποκλείσει το ενδεχόμενο να δουλέψει για ελληνικό ποδοσφαιρικό σύλλογο; «Και βέβαια θα πήγαινα. Αλλά μην παρασύρεσαι. Δεν έχει πολλούς συναισθηματισμούς ο τομέας μου. Χαίρεσαι ή λυπάσαι μόνο στο γήπεδο, όχι μπροστά στον υπολογιστή ή στην τηλεόραση όπου δουλεύω εγώ». Είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή η επαγγελματική της ωριμότητα σε τόσο νεαρή ηλικία. «Τώρα είναι η ευκαιρία μου. Όπως κι οι ποδοσφαιριστές, πρέπει να μείνω συγκεντρωμένη στους στόχους μου».

Πηγή: peoplegreece.com