Δεν είναι μόνο το χρέος: Η «σκληρή» ατζέντα του ΔΝΤ που δεν θέλει να ακούει η κυβέρνηση
Η επιχείρηση προσέλκυσης του Ταμείου, η αναβλητικότητα των εταίρων και ο κίνδυνος για αξιολόγηση που θα πάρει μήνες.
Όλοι οι υψηλόβαθμοι παράγοντες στην Ευρώπη αναζητούν λύση προκειμένου να πείσουν το ΔΝΤ να συμμετάσχει πλήρως στο ελληνικό πρόγραμμα, με νέο δάνειο προς την Αθήνα, ωστόσο, πίσω από τις επίσημες δηλώσεις, οι ίδιοι παράγοντες γνωρίζουν πολύ καλά πως κανείς δεν είναι διατεθειμένος να κάνει κάποια μεγάλη παραχώρηση στο θέμα του χρέους για να προσελκύσει το Ταμείο.
Οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ γνωρίζουν καλά πως οι Γερμανοί δεν πρόκειται να συζητήσουν κανένα σοβαρό μέτρο ελάφρυνσης του χρέους πριν από τις γερμανικές εκλογές το φθινόπωρο του 2017. Για το λόγο αυτό, «βομβαρδίζουν» με εκθέσεις και επίσημες δηλώσεις ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, καθώς και ότι το Ταμείο δεν πρόκειται να παραβιάσει το καταστατικό του.
Πηγές με άμεση γνώση των συζητήσεων σε Βρυξέλλες, Ουάσιγκτον, Φρανκφούρτη και Βερολίνο υποστηρίζουν πως στους όρους που θέτει το ΔΝΤ δεν περιλαμβάνεται μόνο το χρέος, αλλά και μια σειρά σκληρών μεταρρυθμίσεων που αφορούν στις συντάξεις, τα εργασιακά, το αφορολόγητο και που η κυβέρνηση αρνείται κατηγορηματικά να προχωρήσει.
Οι Ευρωπαίοι, λοιπόν, είναι πολύ πιθανό να βρεθούν σύντομα ενώπιον του διλήμματος να «σέρνεται» επί μήνες η αξιολόγηση, δημιουργώντας μια νέα εστία αβεβαιότητας ή μιας πρόχειρης ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, που θα μεταθέτει για άλλη μια φορά τη συμμετοχή του ΔΝΤ στην επόμενη αξιολόγηση.
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια το πώς θα κινηθούν αυτή τη φορά, ωστόσο, η μέχρι σήμερα εμπειρία δείχνει ότι οι Ευρωπαίοι συνηθίζουν να αναβάλουν τις δύσκολες αποφάσεις για αργότερα, έως του χρονικού σημείου που κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, χαμένη είναι για άλλη μια φορά η Ελλάδα, καθώς εάν η δεύτερη αξιολόγηση δεν κλείσει έως τις αρχές του επόμενου έτους, το Δημόσιο θα βρεθεί και πάλι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, στραγγίζοντας κάθε ίχνος ρευστότητας από την πραγματική οικονομία, ενώ θα υποχρεωθεί και πάλι να υπογράψει μία επαχθή συμφωνία «με το πιστόλι στον κρόταφο».
