Ο Philip Kotler και οι τηλεοπτικές άδειες

Ακούγοντας πρόσφατα μια ομιλία του Philip Kotler, ο οποίος, επί δικαίω, θεωρείται ο θεμελιωτής του Marketing, κράτησα μεταξύ άλλων, την βεβαιότητά του ότι η τηλεοπτική διαφήμιση θα συρρικνωθεί σημαντικά τα προσεχή έτη.

Σύμφωνα με την ηπιότερη πρόβλεψή του, σε σχετικά σύντομο διάστημα, το 50% της συνολικής διαφημιστικής δαπάνης θα απορροφάται από το Διαδίκτυο, ήτοι από τις μηχανές αναζήτησης, τα Social Media και ούτω καθεξής.

Μια έρευνα στην παρούσα κατανομή της διαφημιστικής δαπάνης ανά μέσο, επιβεβαιώνει την συνεχή αύξηση της διαδικτυακής διαφήμισης, την σχετικά ταχύτατη υποχώρηση της δαπάνης στα έντυπα (Εφημερίδες και Περιοδικά) και την σταθερή πορεία του ραδιοφώνου.

Εν ολίγοις, η οικονομική προοπτική μιας επένδυσης στο χώρο της τηλεόρασης φαντάζει απογοητευτική. Παρόλα αυτά, βρέθηκαν στη διάρκεια της πρόσφατης ιλαροτραγικής διαδικασίας πώλησης επιχειρηματίες έτοιμοι να δαπανήσουν εξωπραγματικά ποσά για απόκτηση μιας εκ των αδειών εθνικής εμβέλειας.

Άρα, όπως πολύ σωστά αντιλαμβάνεστε, προφανώς η επιδίωξη κατοχής μιας άδειας, δεν βασίζεται σε οικονομικά κίνητρα, αλλά πιθανότατα, σε προσδωκόμενη άσκηση επιρροής στα πολιτικά και κοινωνικά τεκταινόμενα.

Αλήθεια όμως, ποιος παρακολουθεί πλέον τηλεόραση και πολύ περισσότερο, ποιος δεν αντιμετωπίζει με αυξημένο σκεπτικισμό τα όσα μεταδίδονται; Ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός ερευνών, αποτυπώνουν τον έντονο προβληματισμό των πολιτών, όσον αφορά τη φερεγγυότητα των τηλεοπτικών σταθμών, εν αντιθέσει με το Διαδίκτυο.

Μήπως θα έπρεπε οι παραπάνω επενδύσεις, για οποιονδήποτε λόγο πραγματοποιούνται, να στοχεύουν στο χώρο του Διαδικτύου;

Αμφιβάλλει κανείς ότι αποτελεί πλέον, τον αδιαμφισβήτητο «βασιλιά» των ΜΜΕ;