Γιατί η Γερμανία και το ΔΝΤ κρατούν το κλειδί της συμφωνίας
Θα αποδεχτεί η Αθήνα το ρόλο του θεατή στη σύγκρουση Ευρώπης – Ταμείου για το ελληνικό πρόγραμμα;
Με την επιστροφή της τρόικας στην Αθήνα ξεκινά η επιχείρηση προσέγγισης όχι της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών, αλλά των ευρωπαϊκών θεσμών με το ΔΝΤ. Η ελληνική πλευρά θα περιοριστεί στο ρόλο του θεατή, που θα κληθεί στο τέλος να πάρει τη μεγάλη απόφαση: εάν θα δεχθεί ή όχι τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα συμφωνήσουν μεταξύ τους οι δανειστές και εάν, φυσικά, θα πάρει τα μέτρα τα οποία θα κριθούν απαραίτητα για να επιτευχθούν οι συγκεκριμένοι στόχοι.
Με δεδομένο ότι η Αθήνα δεν πήρε κάτι σημαντικό ως προς το χρέος, αλλά και με την παραδοχή ότι τα πλεονάσματα της τάξεως του 3,5% του ΑΕΠ ήρθαν για να μείνουν για αρκετά χρόνια μετά το 2018, στο επόμενο διάστημα ξεκινά το «μεγάλο παζάρι».
Το ΔΝΤ ξεκαθάρισε ότι υπάρχει δημοσιονομικό κενό της τάξεως των 800 εκατ. ευρώ και για το 2018, την ώρα που η κυβέρνηση υποστήριζε πως το θέμα έχει κλείσει. Ωστόσο, η ύπαρξη κενού για το 2018 και η ανάγκη λήψης μέτρων που θα το καλύψουν αποτυπώνεται και στο ανακοινωθέν του Eurogroup της Δευτέρας.
Από εκεί και πέρα το Ταμείο φάνηκε έτοιμο -παρά τη διαφωνία του- να πει «ναι» σε πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ, τα οποία θεωρεί «μη ρεαλιστικά» υπό τον όρο ότι η Ελλάδα θα πάρει τα ανάλογα μέτρα για να καλύψει τη διαφορά. Τα μέτρα είναι πάνω από 4 δισ. ευρώ και θα πρέπει να αναζητηθούν στη μείωση έως και 30% στις υφιστάμενες κύριες συντάξεις, με μείωση του αφορολόγητου στις 5.000 ευρώ και με κατάργηση των φοροαπαλλαγών.
Η Γερμανία εμφανίζεται αποφασισμένη να πιέσει μέχρι τέλους το Ταμείο για να μπει στο πρόγραμμα με νέο δάνειο, έστω και μικρό, προκειμένου να μπορέσει να μετριάσει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό της και να πετύχει την υπερψήφιση της εκταμίευσης της επόμενης δόσης προς την Ελλάδα από το κοινοβούλιό της. Για το λόγο αυτό φαίνεται πως το ΔΝΤ θα πάρει την απαραίτητη «δέσμευση» των Ευρωπαίων ότι θα παρεμβαίνουν κάθε φορά που οι δαπάνες εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ.
Το «μπαλάκι» από εκεί και πέρα περνά στην ελληνική κυβέρνηση και στο εάν θα ψηφίσει το βαρύ λογαριασμό των μέτρων για το 2019 και το 2020 προκαταβολικά ή θα υλοποιήσει την απειλή της για πρόωρες εκλογές, όπως αυτή εκφράστηκε από κυβερνητικές πηγές τις τελευταίες ημέρες.
Διαβάστε επίσης: «Καρφί» Σόιμπλε για Αθήνα: Σταματήστε να λέτε ότι για όλα φταίνε οι ξένοι
