Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Μακρόν;
Η ηγέτιδα της ακροδεξιάς Μαρί Λεπέν θα εξασφάλιζε το 27% των ψήφων στον πρώτο γύρο των Γαλλικών εκλογών. Ο ανεξάρτητος κεντρώος υποψήφιος Εμανουέλ Μακρόν το 24% και ο υποψήφιος της κεντροδεξιάς Φρανσουά Φιγιόν το 19%. Στον δεύτερο γύρο, ο Μακρόν θα υπερίσχυε της Λεπέν με ποσοστό 60% έναντι 40%, αν οι εκλογές λάμβαναν χώρα την προσεχή Κυριακή, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Opinionway που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα.
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Μακρόν; Ενδεχομένως ναι. Και τούτο, διότι ενώ ο Φρανσουά Φιγιόν, ξεκίνησε μια κούρσα με μια αλματώδη ανοδική πορεία και έφτασε στο σημείο να θεωρείται φαβορί, το σκάνδαλο διαφθοράς που αφορά τη σύζυγό του (γνωστό στα social media και ως #penelopegate) τον αποκαθήλωσε το ίδιο απότομα από τη θέση του πιθανού νικητή.
Η εξέλιξη αυτή, μόλις δυο μήνες από την κάλπη, είχε δυο πολλαπλασιαστικές συνέπειες: Η πρώτη ήταν, μια μερίδα των ψηφοφόρων του δεξιού συντηρητικού πρώην πρωθυπουργού που υπόσχεται να «νοικοκυρέψει» τα γαλλικά δημοσιονομικά και δεν παραιτείται, να στραφεί προς την ακροδεξιά Μαρί Λεπέν.
Η δεύτερη ήταν, μια ακόμα μεγαλύτερη μερίδα των ψηφοφόρων του Φιγιόν, να μετακινηθεί προς το κέντρο και να δει στο πρόσωπο του ανεξάρτητου Μακρόν, τον νέο πρόεδρο της Γαλλίας.
Ποιος είναι ο Μακρόν
Γεννήθηκε το 1977 στην Αμιένη από μεγαλοαστική οικογένεια γιατρών. Άριστος μαθητής, σπούδασε γλώσσες, κοινωνικές επιστήμες και πολιτική φιλοσοφία. Τον ενδιέφερε ο Μακιαβέλι, αλλά τελικώς εμβάθυνε στον Χέγκελ. Το 1990-2001 διετέλεσε βοηθός του Πολ Ρικέρ, ενός από τους σημαντικότερους Γάλλους φιλοσόφους του 20ού αιώνα, ειρηνιστή και μέλους του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Αποφοίτησε πέμπτος στη χρονιά του από την ΕΝΑ (Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης), από όπου έχει περάσει η πλειονότητα της γαλλικής επιχειρηματικής και πολιτικής αφρόκρεμας.
Ο Μακρόν είναι αρκετά πιο φιλελεύθερος από τον Φρανσουά Ολάντ, αλλά και κάπως πιο «συντηρητικός» από τον Αλάν Ζιπέ. Υπέρμαχος της κοινωνικής δικαιοσύνης και οπορτουνιστής, θεωρείται από πολλούς ότι «ο πραγματισμός του είναι ένα κράμα ελαστικότητας και ασφάλειας (flexicurity)» σημειώνει σε ανάλυσή του ο Αρνό Λεπαρμαντιέ, αρθρογράφος της Le Monde.
Ο 39χρονος, ανεξάρτητος πολιτικός, υπόσχεται να προβεί σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για το κοινωνικό κράτος, αλλά θα το κάνει με αρωγό τις σοσιαλδημοκρατικές αρχές στη πιο…ώριμη εκδοχή τους. Δεν πρόκειται να εφαρμόσει επαναστατικές αριστερές πρακτικές αλλά αν καταφέρει να κερδίσει, θα έχει την ευκαιρία να οικοδομήσει μια «ηθική» κεντροαριστερά με διάρκεια, καθώς δεν θα δέχεται τις πιέσεις ανάλογες με αυτές που έχει υποστεί ο Ολάντ.
Ο Μακρόν έχει ήδη αποδείξει ότι θα παίξει τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και οικονομίας.
Το έκανε, όταν κατά τη διάρκεια της τοποθέτησής του ως επικεφαλής στο υπουργείο Οικονομίας, Βιομηχανίας και Ψηφιακής Πολιτικής της Γαλλίας στη δεύτερη κυβέρνηση του Μανουέλ Βαλς, προώθησε μεταρρυθμίσεις υπέρ των επιχειρήσεων και φιλικές ταυτόχρονα προς τις τράπεζες. Ως κύριος σύμβουλος του Ολάντ σε θέματα οικονομικά και χρηματοπιστωτικά, αλλά και σε ζητήματα διεθνούς οικονομικής πολιτικής, αποτέλεσε για πολλούς τον “μαέστρο” των πολιτικών επιλογών του νυν προέδρου. Κατοχύρωσε μάλιστα το σύμφωνο υπευθυνότητας, το οποίο συνήφθη μεταξύ κυβέρνησης, εργοδοτών και εργαζομένων και το αποσκοπούσε στη δημοσιονομική πειθαρχία και την τόνωση της απασχόλησης και της ανάπτυξης. Ακόμη, ήταν ένα από τα βασικά στελέχη στην εξαγορά μέρους της Alstom από την General Electric, ενώ διαχειρίστηκε επιτυχώς και άλλα θέματα της γαλλικής βιομηχανίας.
Δημοκράτης και φιλελεύθερος στα οικονομικά και κοινωνικά θέματα, κρατά μια στάση αναμονής σε ότι αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά βλέπει τη χώρα του ως βασικό μέλος της.
Την ίδια ώρα, όσο στη Γερμανία ο Μάρτιν Σούλτς ανακτά έδαφος, ανοίγεται η προοπτική μιας ευρύτερης ρήξης των ευρωπαϊκών χωρών με τις αυστηρές πρακτικές, όπως αυτή της λιτότητας, και την αντικατάστασή τους από περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη.
Θα γίνει ο Μακρόν, ο νέος, σοσιαλιστής και πολλά υποσχόμενος, όλα όσα δεν κατάφεραν (για διαφορετικούς βέβαια λόγους) να γίνουν ο Ματέο Ρέντσι και ο Αλέξης Τσίπρας; Οψόμεθα.
