Το παζάρι για τη συμφωνία
- 27/03/2017, 09:04
- SHARE
Που συμφωνούν και που διαφωνούν οικονομικό επιτελείο και δανειστές. Τι συμφωνήθηκε για το αφορολόγητο και από τι θα εξαρτηθεί η συμφωνία για το εργασιακό
Του Τάσου Δασόπουλου
Με εξαίρεση το εργασιακό μικρά – ή σχετικά μικρά – είναι τα θέματα που χωρίζουν το οικονομικό επιτελείο και τους δανειστές από την επίτευξη τεχνικής συμφωνίας μέχρι και το άτυπο Eurogroup της Βαλέτας.
Ακόμη και ο σκληρός του ΔΝΤ ο Πώλ Τόμσεν παραδέχθηκε την κατ αρχήν συμφωνία της Ελλάδας στο φορολογικό και το ασφαλιστικό μιλώντας σε κολέγιο της Οξφόρδης. «Με την Ελλάδα συζητάμε το φορολογικό το ασφαλιστικό την δημιουργία δημοσιονομικού περιθωρίου για μέτρα που θα ενισχύσουν την ανάπτυξη της χώρας. Το κλίμα σε αυτά τα θέματα έχει αλλάξει θεαματικά τις τελευταίες ημέρες» είπε.
Στα δύο αυτά θέματα οικονομικό επιτελείο και θεσμοί μετά τις συναντήσεις που είχαν από την περασμένη Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή τα ξημερώματα βρίσκονται ένα βήμα πριν την συμφωνία.
Σε ότι αφορά το αφορολόγητο συμφωνήθηκε η μείωση στα 5900 ευρώ σε μέσα επίπεδα λαμβάνοντας μέριμνα για λίγο μεγαλύτερο για οικογένειες με παιδιά. Με πρόταση της ελληνικής πλευράς η οποία έχει γίνει αποδεκτή τα εισοδήματα από τα 5901 έως και τα 8636 ευρώ (από εκεί και πέρα θα συνεχιστεί να ισχύει ο συντελεστής του 22%) θα φορολογούνται με συντελεστή 20%. Η μείωση του αφορολόγητου θα πρέπει να οδηγήσει μια καθαρή δημοσιονομική απόδοση της τάξης του 1% του ΑΕΠ από το 2019 και τα επόμενα χρόνια.
Στο ασφαλιστικό απέναντι στην αντίσταση του συνόλου των δανειστών η ελληνική αποστολή φαίνεται ότι υποχώρησε επίσης οι μειώσεις να γίνουν σε μια δόση από το 2020. Εκείνο που δεν καθορίστηκε είναι το ύψος της περικοπές αφού η ελληνική πλευρά διαπραγματεύεται ακόμη το ύψος του πακέτου των μέτρων για την διετία αφού υπάρχουν ακόμη ελπίδες το ύψος να είναι – λίγο – μικρότερο από 2% του ΑΕΠ (1,8 – 1,9% του ΑΕΠ). Η ελληνική πλευρά ελπίζει ότι θα πείσει ότι μέρος του εικονικού κενού που καλείται να καλύψει θα έρθει από επιπλέον έσοδα που θα φέρει η ανάπτυξη της οικονομίας το 2020.
Τα αντισταθμιστικά μέτρα απασχόλησαν αναλογικά τις λιγότερες ώρες των συναντήσεων στις Βρυξέλλες . Πάντως σε όσες συζητήσεις έγιναν οι δανειστές επέμεναν στην μείωση των φορολογικών συντελεστών και μόνο (ξεχνώντας τα μέτρα αύξησης κοινωνικών δαπανών) επικεντρώνοντας σε επιχειρήσεις και μεσαία και υψηλά εισοδήματα που είχαν και την μεγαλύτερη επιβάρυνση από τον περασμένο χρόνο. Ειδικά για την μείωση του ΕΝΦΙΑ και τους δικαιούχους μιας τέτοιας μείωσης η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα και οι θεσμοί συνεχίζουν να διαφωνούν με τους δανειστές να επιμένουν ότι την μείωση δικαιούνται μόνο αυτοί που πληρώνουν σήμερα συμπληρωματικό φόρο. Δηλαδή αυτοί που έχουν ακίνητη περιουσία με αντικειμενική αξία πάνω από 200.000 ευρώ.
Πάντως καμία από τις δύο πλευρές όμως δεν επιβεβαιώνει ότι το θέμα αυτό θα καθυστερήσει την συμφωνία.
Στο θέμα της αγοράς ενέργειας υπήρξε επίσης σημαντική σύγκλιση αφού η ελληνική πλευρά δέχθηκε να συζητήσει την πώληση μονάδων της ΔΕΗ σε ιδιώτες. Ζήτησε όμως αυτό να γίνει σταδιακά και όχι μέσα στο χρόνο όπως ζητούν οι θεσμοί ενώ διαπραγματεύεται για το αν και πώς θα νομοθετήσει τις πωλήσεις μαζί με τα μέτρα που θα κληθεί να ψηφίσει η Ελλάδα αμέσως μετά την συμφωνία.
Πολιτικό θέμα το εργασιακό
Στο θέμα του εργασιακού το πράγμα αλλάζει. Εκεί τα δύο μέρη συνεχίζει να χωρίζεται άβυσσος. Στην ομιλία του στην Οξφόρδη ο κ. Τόμσεν αναφερόμενος στο θέμα είπε με έμφαση «Δεν θα αφήσουμε με κανένα τρόπο να αναστραφούν οι καλές μεταρρυθμίσεις των προηγούμενων ετών στην αγορά εργασίας».
Μια μέρα μετά την διάλεξη του στο αγγλικό πανεπιστήμιο όταν βρέθηκε ξανά στο τραπέζι των συνομιλιών ο κ. Τόμσεν και η υφισταμένη του κ. Ντέλια Βελκουλέσκου συνέχιζε να ζητά όλο το πακέτο για τα εργασιακά : απέρριπτε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις ζητούσε απελευθέρωση των απολύσεων χωρίς «περιττές εγκρίσεις» από κανένα υπουργό επαναφορά του Lock out και αλλαγή της καθεστώτος για την κήρυξη απεργίας . Για άλλη μια φορά οι Ευρωπαίοι δανειστές δεν είχαν καμμία παρέμβαση.
Η συμφωνία για το εργασιακό θα εξαρτηθεί από τις πολιτικές αποφάσεις που θα πρέπει να λάβει η Αθήνα και θεωρείται ότι μπορεί να είναι και το θέμα που θα οδηγήσει σε περαιτέρω καθυστέρηση της διαπραγμάτευσης.