Αναπόφευκτο είναι το «πωλητήριο» της ΔΕΗ
Τι προβλέπει το προσχέδιο μνημονίου για ΔΕΗ και ενέργεια – Τι ζητάει η ελληνική πλευρά.
Οι εταίροι πιέζουν για πώληση του 40% των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών εργοστασίων της ΔΕΗ και μάλιστα με ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα, που περιλαμβάνει έναρξη της διαδικασίας τον Ιούλιο και ολοκλήρωσή της εντός του πρώτου εξαμήνου του 2018. Δηλαδή εκκίνηση της διαδικασίας το φθινόπωρο με “market test” που θα καταδείξει το ενδιαφέρον της αγοράς για την απόκτηση μονάδων, καθορισμό του «καλαθιού» των προς πώληση μονάδων ως το τέλος του χρόνου και ολοκλήρωση του διαγωνισμού μέσα στο 2018.
Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, επιχειρεί μέσω των διαπραγματεύσεων να περιορίσει κατά το δυνατόν το προς πώληση χαρτοφυλάκιο της ΔΕΗ και να το μεταθέσει για αργότερα, προκειμένου να διασφαλίσει τη δυνατότητα μιας καλύτερης πολιτικής και επικοινωνιακής διαχείρισης, αφού μέχρι πρότινος κρατούσε ψηλά τη σημαία της «δημόσιας και ισχυρής ΔΕΗ».
Οι θεσμοί θεωρούν ότι η μέθοδος των δημοπρασιών λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ που επελέγη ως εργαλείο για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας (μέθοδος την οποία οι ίδιοι οι εταίροι προσυπέγραψαν στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης) είναι ατελέσφορη, δεν πρόκειται να οδηγήσει στον στόχο που είναι η μείωση του μεριδίου αγοράς της ΔΕΗ στο 50% ως το 2020 (από 90 % περίπου που είναι τώρα) και για το λόγο αυτό πρέπει να εφαρμοστούν δομικά μέτρα όπως η πώληση μονάδων.
Η ελληνική πλευρά πιέζει προκειμένου να εξαιρεθούν από το «πωλητήριο» τα υδροηλεκτρικά, όπως επίσης και να υποχρεωθούν οι ιδιώτες που θα αγοράσουν λιγνιτικά εργοστάσια, να διαθέτουν μέρος της ενέργειας που θα παράγουν σε διοικητικά καθορισμένες τιμές μέσω δημοπρασιών ΝΟΜΕ, όπως συμβαίνει σήμερα με τη ΔΕΗ.
Κρίσιμο στοιχείο της διαπραγμάτευσης αποτελεί η σύνθεση του «καλαθιού» των μονάδων της ΔΕΗ που – εφόσον συμφωνηθεί κάτι τέτοιο – θα διατεθούν προς πώληση. Όχι μόνο αν θα περιλαμβάνονται ή όχι υδροηλεκτρικά, αλλά και το ποιες λιγνιτικές μονάδες θα επιλεγούν, δεδομένου ότι τα παλαιότερα και πιο ρυπογόνα εργοστάσια της ΔΕΗ βαίνουν προς απόσυρση λόγω εφαρμογής της περιβαλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ, ή χρειάζονται σημαντικές επενδύσεις απορρύπανσης για να συνεχίσουν να λειτουργούν.
Υπενθυμίζεται ότι το μοντέλο της πώλησης μονάδων της ΔΕΗ ως μέσο για απελευθέρωση της αγοράς είχε συμφωνηθεί μεταξύ των εταίρων και της προηγούμενης κυβέρνησης αλλά καταργήθηκε από την σημερινή και αντικαταστάθηκε από τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ.
Στο μεταξύ, σε σημερινό άρθρο ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, κάνει λόγο για «επίθεση, που στο στόχαστρό της έχει την περιουσία της ΔΕΗ με σκοπό αυτή να περάσει σε εξευτελιστικές τιμές σε συγκεκριμένα ευρωπαϊκά και εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα» και διατυπώνει την καταγγελία πως «στελέχη των διαπραγματευτικών κλιμακίων από τη μεριά των δανειστών παίζουν, απ’ ότι λέγεται, ακριβώς αυτό τον ρόλο, της προώθησης συγκεκριμένων συμφερόντων.
Ο κ. Σκουρλέτης θέτει τα ερωτήματα «Γιατί σήμερα οι θεσμοί αγνοούν ό,τι είχε προηγουμένως, μέχρι και την πρώτη αξιολόγηση συμφωνηθεί; Γιατί θέτουν ζητήματα έξω από τα όρια της συμφωνίας επαναφέροντας σενάρια για πώληση του 40% των μονάδων της ΔΕΗ;», επισημαίνοντας ότι «σε αυτή την επίθεση συμπράττουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ».
Τονίζει δε ότι δεν είναι οπαδός παρωχημένων αντιλήψεων, που δεν αντιλαμβάνεται τις αλλαγές που έχουν συμβεί στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας, της οποίας είμαστε αναπόσπαστο μέλος, ούτε υπερασπίζεται μονοπωλιακές καταστάσεις και ξεπερασμένα μοντέλα περασμένων δεκαετιών, «ούτε όμως θεωρώ πως η κυβέρνησή μας δεν θα πρέπει να αντιταχθεί στον επιχειρούμενο κανιβαλισμό της ΔΕΗ».
