Μήπως η ανάγκη για έπαινο σας έχει γίνει εξάρτηση;

της Κάθριν Ρέινολντς Λιούις

Πώς γνωρίζετε ότι είστε καλός στη δουλειά σας; Μήπως βασίζεστε στον έπαινο και στη συνεχή ανατροφοδότηση από τους ανώτερούς σας για να έχετε ένα βαρόμετρο της απόδοσής σας;

Αν ναι, τότε ίσως και να είστε ένας από αυτούς τους ενοχλητικούς που ζητούν συνεχώς επιβεβαίωση από το αφεντικό τους. «Είναι εξαντλητικό για τους άλλους», λέει η Πέγκυ Κλάους, σύμβουλος επαγγελματικών θεμάτων. «Δεν έχουν το χρόνο για να σας …επιβεβαιώνουν συνεχώς».

Όσοι εργαζόμενοι γεννήθηκαν κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα ανατράφηκαν σε ένα περιβάλλον γεμάτο επαίνους, όπου κάθε μέλος μιας ποδοσφαιρικής ομάδας έπρεπε να πάρει μετάλλιο και κάθε παιδί θεωρείτο ιδιαίτερο.

Μία έρευνα που πραγματοποίησαν το 2010 οι καθηγητές ψυχολογίας Ζαν Τουένγκ και Τζόσουα Φόστερ έδειξε ότι 30% των σημερινών κολεγιακών φοιτητών στις ΗΠΑ εμφανίζονται να είναι ναρκισσιστές βάσει των απαντήσεών τους στο «Ερωτηματολόγιο Ναρκισσιστικής Προσωπικότητας». Το ίδιο ποσοστό στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ήταν μόλις 19%.

Δεν είναι, ωστόσο, μόνο οι νέοι εργαζόμενοι που επιζητούν συνεχώς επαίνους. «Σε όλους αρέσει το παίνεμα», λέει η Κλάους. «Όμως τελικά είσαι εσύ που πρέπει να νοιώσεις καλά μέσα σου. Πρέπει εσύ να χτίσεις τα δικά σου αποθέματα αυτοεκτίμησης».

Διαβάστε: Αύξηση: Συμβουλές για τολμηρούς

Για τα άτομα που είναι κυριολεκτικά εξαρτημένα από την ανάγκη τους για έπαινο, οι ειδικοί προτείνουν μερικούς τρόπους για να ξεπεράσουν το πρόβλημά τους:

Επαινέστε τον εαυτό σας μόνοι σας.
«Αντί να περιμένετε κάποιον άλλον να σας χτυπήσει εγκωμιαστικά στην πλάτη, αρχίστε να κρατάτε αρχείο των δικών σας επιτευγμάτων», λέει η Κάθριν Ούλριχ, σύμβουλος καριέρας.

Αυτό το αρχείο μπορεί να περιλαμβάνει κάποιο email από έναν ικανοποιημένο πελάτη ή μια σύσταση συναδέλφου σας στο LinkedIn, ή -ακόμα καλύτερα- μία δική σας αναφορά για κάποιους στόχους που θέσατε στον εαυτό σας και πετύχατε. Μπορεί ακόμα να θέλετε να κρατάτε ένα ημερολόγιο των επιτευγμάτων σας, και όταν χρειάζεστε τόνωση στην αυτοπεποίθησή σας, να ρίχνετε μια ματιά εκεί για να φρεσκάρετε τη μνήμη σας.

Επισημάνετε το πρόβλημα.
Το πρώτο βήμα είναι να παραδεχτείτε ότι υπάρχει πρόβλημα. Το δεύτερο είναι να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι πρέπει να σταματήσει να επιδιώκει συνεχώς τον έπαινο.

Μπορείτε να κολλήσετε ένα σημείωμα στο γραφείο σας ή να γράψετε «ΣΤΟΠ» στην ατζέντα σας πλάι στην υπενθύμιση της εβδομαδιαίας συνάντησής σας με το αφεντικό σας. Σε κάθε περίπτωση, μην κρυφτείτε από το πρόβλημα.

Αντικαταστήστε τον έπαινο με την τακτική επικοινωνία.
Ίσως σας λείπει η δυνατότητα μιας τακτικότερης επικοινωνίας με τον επιβλέποντά σας. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να τη ζητήσετε.

«Αν έχετε μία τακτική ευκαιρία παράθεσης της προόδου σας πάνω στα projects στα οποία εργάζεστε, ίσως να μειωθεί η ανάγκη σας για έπαινο», λέει ο Μπρους Τάλγκαν, σύμβουλος καριέρας. Ο ίδιος έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι τακτικές συναντήσεις, μαζί με τη σαφή και μετρήσιμη στοχοθεσία, μπορούν να κάνουν θαύματα. «Είναι εντυπωσιακό πόσο αυτάρκης γίνεται ακόμα και ο πιο εξαρτημένος από τον έπαινο άνθρωπος».

Διαβάστε: Ο μύθος του multitasking

Χαρείτε με την επιτυχία κάποιου άλλου.
Ένας άλλος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος είναι να επαινέσετε εσείς κάποιο συνάδελφό σας ή ομάδα συναδέλφων σας.

«Μία τέτοια κίνηση έχει εξαιρετικά θετικές συνέπειες», επισημαίνει ο Τάλγκαν. Όχι μόνο βελτιώνεται έτσι η διάθεση και η αυτοεκτίμηση των συναδέλφων σας, αλλά μπορεί η κίνησή σας να τους ενθαρρύνει να παρατηρούν οι ίδιοι την απόδοσή σας και να εορτάσουν κι αυτοί μία δικιά σας επιτυχία στο μέλλον.

Κι αν τίποτε απ’ αυτά σας πείθει, σκεφθείτε απλά τις συνέπειες που η ανάγκη σας για έπαινο έχει στους άλλους. «Αντί να κάνετε τους άλλους να σας θέλουν, πετυχαίνετε το ακριβώς αντίθετο», λέει η Κλάους. «Κανένας δεν θέλει να σας έχει στην ομάδα του εφόσον ρουφάτε τόση ενέργεια από τους άλλους. Όλο αυτό σας κάνει να φαίνεστε πολύ ανώριμος, σαν παιδάκι».