Αλήθεια, τι κάνει ο Voyager 1 της NASA εδώ και 40 χρόνια;
Με την εκτόξευση των Voyager 1 και Voyager 2, «ξεκλείδωσαν» τα μυστικά του ηλιακού συστήματος.
του Άρικ Πόσνερ*
Τι κοινό έχουν τα έτη 2153 και 2329; Οι πλανήτες Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας θα βρίσκονται στην ίδια πλευρά του ήλιου, κάτι που ανακάλυψε ο μηχανικός αεροδιαστημικής Gary Flandro το 1965.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει κάθε 176 χρόνια, και η NASA αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τη συγκεκριμένη συγκυρία πριν από 40 χρόνια με την εκτόξευση των Voyager 1 και Voyager 2, για να «ξεκλειδώσει» τα μυστικά του ηλιακού συστήματος.
Όταν εκτοξεύτηκαν, εγώ ήμουν μόλις οχτώ χρονών και οι εικόνες που έστελναν κατά καιρούς – του Δία και του Κρόνου και των παγωμένων δορυφόρων τους – ήταν κρεμασμένες στους τοίχους του δωματίου μου. Και ο Voyager 2 μάς έκανε να νοιώσουμε ακόμα μεγαλύτερο ενθουσιασμό, προσεγγίζοντας τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα και στέλνοντας κοντινές φωτογραφίες αυτών των μακρινών πλανητών.
Οι φωτογραφίες που προήλθαν από τους Voyager με έκαναν να σκεφτώ για το πού θα μπορούσαν να πάνε δυνητικά οι ανθρώπινοι εξερευνητές. Σε νεαρή ηλικία, ένιωσα την ανάγκη να συμβάλλω στον σκοπό αυτό ως επιστήμονας. Το 1982, οι γονείς μου μού αγόρασαν ένα τηλεσκόπιο, ανταποκρινόμενοι στην επιθυμία μου. Αυτό ήταν και το μεγάλο τους λάθος, καθώς από τότε ήταν αναγκασμένοι να με ακούν να μιλάω συνεχώς για αστεροειδείς, κομήτες και εκλείψεις.
Οι Voyager 1 και 2 έχουν συγκεντρώσει πρωτοφανή δεδομένα: μαγνητικά πεδία, κοσμικές ακτίνες, επίπεδα ενέργειας, πλάσμα που εκπέμπει ο ήλιος, ηλιακός άνεμος. Και συνεχίζουν να συλλέγουν δεδομένα, και η NASA βρίσκεται σε καθημερινή επαφή μαζί τους.
Οι περισσότεροι επιστήμονες ενθαρρύνουν την ανοιχτή συζήτηση των ανταγωνιστικών ερμηνειών με στόχο πάντα την καλύτερη κατανόηση των πραγμάτων, καθώς αυτή η κουλτούρα ανταλλαγής ιδεών τροφοδοτεί την πρόοδο της ανθρωπότητας.
Για μένα, ο αντίκτυπος των Voyager είχε έναν έντονα προσωπικό χαρακτήρα. Εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου, η διαστημική αναζήτηση είχε μια σπάνια ενοποιητική επίδραση και προσέφερε μια κοινή πηγή έμπνευσης στους νέους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Αλλά ακόμα και σήμερα, η ενοποιητική επιρροή της εξερεύνησης – στη μελέτη του διαστήματος και σε άλλα επιστημονικά πεδία – είναι πιο αναγκαία παρά ποτέ. Εξίσου σημαντική είναι η δύναμη τέτοιων πρωτοβουλιών που εμπνέουν στην ανθρωπότητα την ανάγκη περαιτέρω εξερεύνησης, για να υπάρξουν νέες ανακαλύψεις σχετικά με το σύμπαν μας και για να εξοπλιστούν οι επόμενες γενιές με την περιέργεια να υπερβούν τα τρέχοντα σύνορά μας.
* Ο Άρικ Πόσνερ είναι ερευνητικός επιστήμονας που εργάζεται στους τομείς της ηλιακής, διαστημικής και πλανητικής φυσικής και απασχολείται στη NASA ως Επιστήμονας του Προγράμματος Voyager.
