Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Καζούο Ισιγκούρο
Ο Βρετανός συγγραφέας του μυθιστορήματος «Τα απομεινάρια μιας μέρας» τιμήθηκε για φέτος με το βραβείο της Σουηδικής Ακαδημίας.
Λογοτέχνης των ψευδαισθήσεων και της μνήμης, ο Καζούο Ισιγκούρο, ο Βρετανός συγγραφέας του μυθιστορήματος «Τα απομεινάρια μιας μέρας», τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2017, ανακοίνωσε η Σουηδική Ακαδημία. Γεννημένος στην Ιαπωνία, ο Ισιγκούρο είχε κερδίσει το βραβείο Man Booker για το προαναφερόμενο μυθιστόρημά του που έγραψε το 1989 και το οποίο γυρίσθηκε σε ταινία που ήταν υποψήφια για Όσκαρ. Η Σουηδική Ακαδημία χαιρέτισε την ικανότητά του να αποκαλύπτει «την άβυσσο κάτω από την ψευδαίσθησή μας ότι συνδεόμαστε με τον κόσμο».
Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 9 εκατ. σουηδικών κορωνών (945.000 ευρώ) και η βράβευση του Ισιγκούρο σηματοδοτεί την επιστροφή σε μια πιο παραδοσιακή ερμηνεία της λογοτεχνίας, καθώς το Νόμπελ είχε δοθεί πέρυσι στον αμερικανό τραγουδιστή και τραγουδοποιό Μπομπ Ντίλαν.
Τα έργα του 62χρονου Ισιγκούρο, ο οποίος μετακόμισε στη Βρετανία όταν ήταν μικρό παιδί, θίγουν συχνά τα θέματα της μνήμης, του χρόνου και της αυταπάτης, ανέφερε η Ακαδημία.
«Αν ανακατέψουμε την Τζέιν Ώστιν και τον Κάφκα, παίρνουμε τον Καζούο Ισιγκούρο», δήλωσε η Σάρα Ντάνιους, η γραμματέας της Σουηδικής Ακαδημίας.
Ο Ισιγκούρο άρχισε να κερδίζει την προσοχή τη δεκαετία του 1980 για έργα όπως το «A Pale View of the Hills» και έγινε διάσημος παγκοσμίως με «Τα απομεινάρια μιας μέρας». Στην κινηματογραφική εκδοχή του βιβλίου, σε σκηνοθεσία του Τζέιμς Άιβορι, πρωταγωνιστούν ο Άντονι Χόπκινς και η Έμα Τόμσον.
Ως νικητής του πιο φημισμένου λογοτεχνικού βραβείου στον κόσμο, ο Ισιγκούρο καταλαμβάνει μια θέση δίπλα στον Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, στην Ντόρις Λέσινγκ και στον Έρνεστ Χέμινγουεϊ.
«Ήταν εντελώς απροσδόκητο. Το όνομά του αναφερόταν για καιρό, όμως φέτος δεν είχε αναφερθεί καθόλου», δήλωσε η σουηδή εκδότριά του στον δημόσιο σουηδικό ραδιοσταθμό SR.
Γεννημένος το 1954 στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας, ο Καζούο Ισιγκούρο έφθασε στη Βρετανία το 1960, όπου ο ωκεανογράφος πατέρας του πήγε για να εργαστεί. Το έργο του μαρτυρεί αυτή τη διπλή κουλτούρα.
Ιαπωνικό ζεν σε συνδυασμό με το βρετανικό φλέγμα, γυαλιά με μαύρο σκελετό και ασορτί πουλόβερ, αυτός ο διακριτικός συγγραφέας που ονειρευόταν να γίνει ποπ σταρ γράφοντας κομμάτια όπως του Μπομπ Ντύλαν ή του Λέοναρντ Κοέν, θεωρείται ένας από τους καλύτερους στυλίστες της γενιάς του, παρόλο που η μητρική του γλώσσα δεν είναι τα αγγλικά.
Το 1995 εξηγούσε πως επέστρεφε συχνά στη μια ή την άλλη ταυτότητά του. Τα πρώτα του έργα που εκτυλίσσονταν στην Ιαπωνία είχαν εξάλλου θεωρηθεί περισσότερο ιστορικές αναπαραστάσεις παρά παγκόσμια μυθιστορήματα.
Με «Τα απομεινάρια μιας μέρας» ήλπιζε να τελειώσει με την αντίληψη αυτή. «Πίστευα πως, αν έγραφα ένα βιβλίο η ιστορία του οποίου εκτυλίσσεται στη Βρετανία, όπως έκανα στα ‘Απομεινάρια μιας μέρας’, αυτό θα ξεθώριαζε σε μεγάλο βαθμό, όμως επειδή τα ‘Απομεινάρια μιας μέρας’ τοποθετούν τη Βρετανία σε μια ιδιαίτερη στιγμή της Ιστορίας, έπεσα στους ίδιους υφάλους», έλεγε εκφράζοντας τη λύπη του σε συνέντευξή του στην εφημερίδα International Herald Tribune.
