Νικητής η συμμετοχή: Τι μαρτυρούν τα νούμερα για τις εκλογές στην Κεντροαριστερά

Η δυναμική των εκλογών για την ηγεσία του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς «μίλησε» εκ του αποτελέσματος- και δεν εννοούμε τα ποσοστά που σημείωσαν οι δυο υποψήφιοι, που περνούν στον β΄ γύρο της ερχόμενης Κυριακής.

Το ότι η Φώφη Γεννηματά υπερίσχυσε με σημαντική διαφορά, συγκεντρώνοντας ποσοστό 42,5% έναντι 25,14% του δεύτερου Νίκου Ανδρουλάκη, μας οδηγεί σε δύο γρήγορα συμπεράσματα. Αφενός ότι στην κ. Γεννηματά «πιστώθηκε» η πρωτοβουλία για την ενότητα και την ανασυγκρότηση του ευρύτερου χώρου του Κέντρου και αφετέρου ότι αυτός που τελικά θα ηγηθεί, θα έχει καταβολές από το ΠΑΣΟΚ.

Ο Γιώργος Καμίνης, μπορεί να ήρθε τρίτος, με ποσοστό 13,5%, αλλά σίγουρα δεν θεωρείται χαμένος, διότι αυτή η εκλογική διαδικασία θα μπορούσε να αποτελέσει για εκείνον μια πολύ καλή «προθέρμανση» για τη μετάβαση από την περιφερειακή στην κεντρική διοίκηση, ενώ αντιθέτως, ο Σταύρος Θεοδωράκης, τέταρτος στις χθεσινές εκλογές με 9,8%, έρχεται αντιμέτωπος με τα δύσκολα. Ο πρόεδρος του Ποταμιού, δεν έχει μόνο να διαχειριστεί την ήττα του, αλλά και τις έντονες πιέσεις από στελέχη του κόμματος του,  αφού από νωρίς το πρωί τέθηκε θέμα ηγεσίας με 59 στελέχη της παράταξής του να ζητούν την αυτόνομη πορεία του Ποταμιού, τη διοργάνωση συνεδρίου και να καταγγέλλουν ότι η υποψηφιότητα Θεοδωράκη ήταν καθαρά προσωπική επιλογή.

Το δάσος και όχι το δέντρο

Ωστόσο, τα στοιχεία στα οποία αξίζει να εστιάσουμε αφορούν στην, πέραν των προσδοκιών, συμμετοχή στη διαδικασία, αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας όλων των υποψηφίων. Το γεγονός ότι 210.264 άνθρωποι από την Ελλάδα και το εξωτερικό, αποφάσισαν να επισκεφθούν τα 874 τμήματα, να στηθούν στην ουρά και να ψηφίσουν είναι από μόνο του επιτυχία. Σκεφτείτε ότι, στην αντίστοιχη εκλογή του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας, του κόμματος του 28% στις τελευταίες εκλογές, ψήφισαν περίπου 400.000 συμπολίτες μας. Δεν είναι λοιπόν επιτυχία, όταν το ΠΑΣΟΚ του 6,28% και  το Ποτάμι του 4,08% κατάφεραν να στείλουν στην κάλπη περισσότερους από 200.000 πολίτες, την ίδια στιγμή μάλιστα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ προεξοφλούσε μια «αναιμική» διαδικασία και οι δημοσκοπήσεις συνομολογούσαν ότι το «φράγμα» των 120.000 δύσκολα θα σπάσει;

Βέβαια, ο αντίλογος στα παραπάνω θα μπορούσε να είναι ότι η εκλογή της 11ης Νοεμβρίου του 2007 έκλεισε με 738.078 ψήφους από φίλους και μέλη του κόμματος, αλλά η αναχρονιστική ερμηνεία των αριθμών δεν βοηθά καθόλου στην προκειμένη περίπτωση, καθώς  η γενικότερη απομάκρυνση του κόσμου από τα κοινά, η παθητικοποίηση των Ελλήνων και η τιμωριτική στάση δια της αποχής είναι φαινόμενα των καιρών.

Ένα ακόμα στοιχείο που χρίζει δέουσας προσοχής είναι οι ηλικίες των ψηφοφόρων. Το 65% όσων συμμετείχαν την Κυριακή στην ανάδειξη του αρχηγού του νέου φορέα ήταν 55 ετών και άνω. Πιο συγκεκριμένα, το 26% είναι ηλικίας 55 έως 64 ετών και το 39%, 65 ετών και άνω. Αντιθέτως, οι νέοι, 17 έως 34 ετών συνοψίζονται μόλις στο 11% των ψηφοφόρων και οι 35 έως 54 ετών καταλαμβάνουν το 25% των ψήφων. Αυτό σημαίνει ότι κινητοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό η βάση του παλιού ΠΑΣΟΚ, του «Αντρέα» και του Σημίτη και ότι επέστρεψαν οι «αποστατούντες» και απογοητευμένοι (κυρίως συνταξιούχοι) από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ίσες αποστάσεις και ψυχραιμία

Σίγουρα στην αυξημένη συμμετοχή οδήγησε και η στρατηγική των ίσων αποστάσεων από ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία, σχεδόν από τους περισσότερους υποψήφιους για την κεντροαριστερά. Όλοι οι υποψήφιοι, επένδυσαν πέραν του μηνύματος της ενότητας και στην λογική της δημιουργίας ενός φορέα που δεν θα γέρνει ούτε προς τη μια, ούτε προς την άλλη κατεύθυνση, αλλά που θα επανασυσταθεί για να καλύψει το κενό μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και θα έχει ενεργό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας.

Ακόμη, βλέποντας κανείς τη μέχρι σήμερα πορεία της διαδικασίας, μπορεί να πει ότι δεν χρειάστηκαν ούτε ένταση και λαϊκισμός, ούτε βολές και λασπολογία για να πάει ο κόσμος στην κάλπη και αυτό θα μπορούσε να είναι ένα μάθημα για τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις και για άλλους πολιτικούς χώρους.

Αδιαμφισβήτητα, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η Νέα Δημοκρατία οφείλουν να «διαβάσουν» πολύ προσεκτικά τα αποτελέσματα της χθεσινής ημέρα και να κρίνουν το πώς διαμορφώνεται το σκηνικό, καθώς επηρεάζει το «άνοιγμα προς το Κέντρο» και των δυο.

Η ερχόμενη Κυριακή, οπότε και θα γνωρίζουμε τον αρχηγό του νέου φορέα δεν αργεί, και τότε, μετά τις φιέστες και τους πανηγυρισμούς, ο νέος φορέας θα πρέπει να διεκδικήσει μια θέση στο πολιτικό σκηνικό που μπορεί να φαντάζει κενή, αλλά είναι ακανθώδης και κρίσιμη.