Βίζερ: Δύσκολα θα έχουμε συμφωνία με την Ελλάδα για προληπτική γραμμή στήριξης
- 02/03/2018, 11:52
- SHARE
«Η Ελλάδα θέλει ένα οριστικό τέλος» ανέφερε από το Φόρουμ των Δελφών – Πώς φτάσαμε κοντά σε Grexit δύο φορές.
Ο τέως πρόεδρος του Euroworking Group Τόμας Βίζερ, μιλώντας στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, αναφέρθηκε ανάμεσα σε άλλα στις διαπραγματεύσεις για την επόμενη μέρα, μετά το τέλος του τρίτου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής.
Όπως αποκάλυψε, δύσκολα θα επιτευχθεί συμφωνία για προληπτική γραμμή στήριξης μετά το τέλος του ελληνικού προγράμματος στα μέσα Αυγούστου.
Ο ίδιος εκτιμά πως η προληπτική γραμμή είναι ένα δίχτυ ασφαλείας και όχι νέο πρόγραμμα αλλά οι κυβερνήσεις της βόρειας Ευρώπης, όπως και η ελληνική κυβέρνηση θέλουν οριστικό τέλος.
Ο κ. Βίζερ ήταν ιδιαίτερα αιχμηρός για τα πεπραγμένα του α’ εξαμήνου της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούλιο του 2015 η ελληνική κυβέρνηση προκαλούσε το Grexit. Χαρακτήρισε συντηρητική» την πρόσφατη εκτίμησή του ότι το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ η ελληνική ζημία υπέστη ζημίες περί τα 200 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ο κ. Βίζερ, παραδέχτηκε ότι το 2010 «η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε ότι «χρειαζόμασταν να έχουμε και το ΔΝΤ στο σχήμα», εξηγώντας ότι ο βασικός λόγος ήταν πως δεν υπήρχε τότε τεχνογνωσία στην Ευρωζώνη για τέτοιου είδους προγράμματα βοηθείας όπως απαιτούσε το πρώτο μνημόνιο της Ελλάδας.
Ο κ. Βίζερ περιέγραψε δύο περιστάσεις που η Ελλάδα βρέθηκε κοντά στο Grexit, τόσο το 2012 αλλά, κυρίως, το καλοκαίρι του 2015.
Σημείωσε μάλιστα ότι η τακτική μελών της ελληνικής κυβέρνησης από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούλιο του 2015, ήταν να «προκαλούν» το Grexit και αποκάλυψε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα παρενέβαινε ενεργά στην υπόθεση της Ελλάδος.
«Ο τέως Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζακ Λιου τηλεφωνούσε μέχρι και πέντε φορές την εβδομάδα στον τότε πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ» αποκάλυψε ο Τόμας Βίζερ.
Ακόμη υποστήριξε ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους από το 2010, οπότε ξεκίνησαν τα προγράμματα στήριξης της Ελλάδας, θα είχε βοηθήσει. Ωστόσο, όπως εξήγησε ο επικεφαλής του Euroworking Group από το Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, οι συνθήκες δεν το επέτρεπαν με την οικονομική αναστάτωση που επικρατούσε στην Ευρώπη και με άλλες χώρες σε προγράμματα διάσωσης.
«Λυπάμαι που το 2010 δεν κάναμε απομείωση του ελληνικού χρέους»
Ο Τόμας Βίζερ μίλησε για το πρώτο μνημόνιο, εκφράζοντας τη λύπη του για το γεγονός ότι εν έτει 2010 δεν έγινε απομείωση του χρέους της Ελλάδας.
Ερωτηθείς αν θεωρεί ότι η μη αναδιάθρωση του ελληνικού χρέους από την αρχή του προγράμματος ήταν λανθασμένη επιλογή, ο κ. Βίζερ απάντησε: «Αν μετανιώνει κάποιος για κάτι, αυτό είναι σίγουρα που δεν μπορέσαμε να καλύψουμε την ανάγκη για αναδιάρθρωση του χρέους εξαρχής. Ωστόσο, δεν είχαμε τα εργαλεία. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν τόλμησε κάποιος να κάνει αυτό το βήμα. Λυπάμαι που δεν κάναμε το 2010 απομείωση χρέους».
Στο ερώτημα αν η συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στο ελληνικό πρόγραμμα ήταν ορθή επιλογή, ο πρώην πρόεδρος του Euroworking Group απάντησε ότι «ήταν απαραίτητος ένας σύμβουλος που θα παρακολουθούσε το πρόγραμμα. Αυτός ήταν ο ρόλος του ΔΝΤ».
Κατά τον κ. Βίζερ, η κρίση στην Ελλάδα συνδέεται κυρίως με το ΑΕΠ της χώρας, το οποίο έχει ήδη μειωθεί κατά 25%. «Συνεπώς, η ανάπτυξη για την Ελλάδα θα ξεκινήσει από το χαμηλότερο επίπεδο που θα μπορούσε», δήλωσε.
Τέλος, στην ερώτηση αν θεωρεί ότι η ΕΕ τηρεί απέναντι στη σημερινή κυβέρνηση διαφορετική στάση από εκείνη που είχε επιλέξει για παλαιότερες κυβερνήσεις (π.χ. η νέα κυβέρνηση δεν καλείται να κάνει απολύσεις στον δημόσιο τομέα όπως οι προηγούμενες), ο κ. Βίζερ σημείωσε ότι δεν πιστεύει ότι τηρείται άλλη στάση. Πρόσθεσε ότι πολλές μεταρρυθμίσεις που παλιά κρίθηκαν αναγκαίες ήταν αναμφίβολα πιεστικές και δύσκολες, αλλά αντίστοιχα, και το διάστημα 2015-2017 ζητήθηκαν δύσκολες μεταρρυθμίσεις από την ελληνική κυβέρνηση. Η διαφορά είναι, σημείωσε, ότι στις αρχές (της κρίσης) τα επώδυνα μέτρα έπρεπε να ληφθούν άμεσα. Αν αυτό δεν είχε γίνει, πρόσθεσε, η Ελλάδα θα ήταν σήμερα βαρέως χρεωμένη και θα αδυνατούσε να ανακάμψει.