Τι κοινό έχουν οι ταχύτερα αναπτυσσόμενες αναδυόμενες οικονομίες του κόσμου;
Οι κοινοί παράγοντες που ωθούν την ταχεία ανάπτυξη στους «πρωταθλητές» των αναπτυσσόμενων οικονομιών.
της Grace Donelly
Μέχρι το 2030, οι αναδυόμενες αγορές θα αντιπροσωπεύουν το 62% της συνολικής αύξησης της παγκόσμιας κατανάλωσης, που ισοδυναμεί με δαπάνη ύψους 15,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ωστόσο, ορισμένες χώρες αναπτύσσονται πιο γρήγορα από άλλες.
Η Anu Madgavkar, συνεργάτιδα του McKinsey Global Institute, του τμήματος επιχειρηματικών και οικονομικών ερευνών της εταιρείας συμβούλων McKinsey, αξιολόγησε σχεδόν 70 χώρες για να εντοπίσει τους «πρωταθλητές» στις αναδυόμενες αγορές.
Η ομάδα της διαπίστωσε ότι επτά κράτη – η Κίνα, η Νότια Κορέα, η Σιγκαπούρη, το Χονγκ Κονγκ, η Μαλαισία, η Ινδονησία και η Ταϊλάνδη – είχαν αύξηση του πραγματικού κατά κεφαλήν ΑΕΠ τουλάχιστον κατά 3,5% κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών.
Εντωμεταξύ, άλλες 11 χώρες τα πήγαν αρκετά καλά, επιτυγχάνοντας αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ τουλάχιστον κατά 5% για μια περίοδο 20 ετών. Στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται η Ινδία, το Βιετνάμ, το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν, η Αιθιοπία, το Λάος, η Βιρμανία, το Τουρκμενιστάν, η Καμπότζη, η Λευκορωσία και το Αζερμπαϊτζάν.
«Αυτές οι 18 χώρες πραγματικά ξεχώρισαν από τις υπόλοιπες», ανέφερε η Madgavkar στο συνέδριο Global Forum του Fortune στο Τορόντο την περασμένη εβδομάδα.
Διάφοροι κοινοί παράγοντες εξηγούν την ταχεία ανάπτυξη στις χώρες αυτές, ανέφερε η ίδια.
Πρώτον, ιδιαίτερα σημαντική είναι η δυνατότητα των πολιτών να αποταμιεύουν και να επενδύουν σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Επιπλέον, αξιοσημείωτα είναι τα κέρδη παραγωγικότητας που προήλθαν από βελτιωμένες πρακτικές διοίκησης και πιο προηγμένη τεχνολογία, σε συνδυασμό με τη δημιουργία θεσμών που ήταν σε θέση να υποστηρίξουν καλύτερα την ανάπτυξη και τον ανταγωνισμό σε σημαντικούς τομείς όπως οι υποδομές, σύμφωνα με τη Madgavkar.
Η ίδια επεσήμανε ότι υπάρχουν κάποια πράγματα που διαφοροποίησαν τις 18 χώρες που κατονομάζονται στην έκθεση από τις υπόλοιπες. Συγκεκριμένα, είχαν κυβερνήσεις που βοήθησαν την ανάπτυξη σε αυτές τις αναδυόμενες αγορές και οικοδόμησαν συναίνεση γύρω από ένα εθνικό οικονομικό όραμα.
«Δεν είναι όλοι οι ‘πρωταθλητές’ ίδιοι ως προς αυτή την πτυχή», είπε η Madgavkar. «Όμως, παντού ορίστηκε μια συγκεκριμένη ατζέντα, και στη συνέχεια υπήρξαν επεξεργασίες για να βρεθούν τρόποι προσέλκυσης της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας».
Δείτε ακόμη: Ποιοι θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι ενός εμπορικού πολέμου ΗΠΑ – Κίνας;
