Η «άλλη παγκοσμιοποίηση» που ονειρεύεται η Κριστίν Λαγκάρντ

«Θα πρέπει να επαναφεύρουμε μια άλλη παγκοσμιοποίηση και μια νέα πολυμερή διακυβέρνηση», εκτιμά η επικεφαλής του Δ.Ν.Τ. Κριστίν Λαγκάρντ σε συνέντευξή της στη γαλλική εφημερίδα Les Echos.

Η Κριστίν Λαγκάρντ δηλώνει ανήσυχη για τις πολιτικές εξελίξεις παγκοσμίως, τονίζοντας ότι για πρώτη φορά μετά το 2017 ο αριθμός των δημοκρατικών καθεστώτων βρίσκεται σε οπισθοχώρηση. «Η άνοδος του λαϊκισμού και των αυταρχικών καθεστώτων είναι ανησυχητική», σημειώνει, εκτιμώντας μάλιστα οτι ανησυχεί περισσότερο για τα πολιτικά παρά για τα οικονομικά ζητήματα.

Όπως λέει, τα οικονομικά ζητήματα, δεν είναι επείγοντα, παρά την επαγρύπνηση που πρέπει να επιδεικνύεται και τις δομικές ανησυχίες, όπως το μεγάλο επίπεδο χρέους. Αντίθετα, οι πολιτικές εξελίξεις μπορεί να έχουν σημαντικότερες επιπτώσεις στην οικονομία. Αντιστροφή στην ιστορία των τελευταίων δεκαετιών αποτελεί η στροφή σε πιο αυταρχικά καθεστώτα καθώς και η καθίζηση των μεσαίων τάξεων και η επιδείνωση των ανισοτήτων, με τα τελευταία φαινόμενα να αφορούν κυρίως τις ΗΠΑ και την Κίνα, αλλά -φαινόμενο καινούργιο- και την Γερμανία, τονίζει.

Η επικεφαλής του Δ.Ν.Τ υπογραμμίζει ότι στις ΗΠΑ, παρά το σθένος της συζήτησης για την μετανάστευση, επικρατεί το ζήτημα του επιπέδου ζωής, περισσότερο από την Ευρώπη, όπου το μεταναστευτικό ζήτημα είναι πιο κυρίαρχο. Η μεταστροφή μιας ισοδυναμίας στη σχέση συνεργασίας ΗΠΑ-Κίνα, που έχει μετατραπεί σε ανταγωνιστική θα καθορίσει κατά πάσα πιθανότητα την γεωπολιτική ισορροπία στην οποία θα γύρει ο μελλοντικός κόσμος.

Η Κριστίν Λαγκάρντ σημειώνει οτι μετά το 2008 υπήρξε μια οξεία αντίληψη για το τι έπρεπε να γίνει: ρύθμιση κάποιων οικονομικών τομέων, ανάκαμψη των οικονομιών, άρνηση του προστατευτισμού, διατήρηση και ανάπτυξη της συνεργασίας. Σήμερα υπάρχει αντιστροφή στο κλίμα. Η χρηματοοικονομική ρύθμιση οπισθοδρομεί με τη δικαιολογία της απλοποίησης. Η χαλάρωση επανέρχεται. Μολονότι ο τραπεζικός τομέας είναι πιο θωρακισμένος, πλέον οι κίνδυνοι έχουν περάσει στην περιφέρεια του συστήματος. Επίσης το διεθνές χρέος αυξάνεται, (αύξηση 60% την τελευταία δεκαετία). 40% των κρατών με χαμηλά εισοδήματα βρίσκονται σε ανησυχητική κατάσταση σε επίπεδα χρέους. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν μόνο τέσσερις τρόποι να ελαφρύνεις το χρέος: o πληθωρισμός, η ανάπτυξη που επιτρέπει τη μείωση των ελλειμμάτων, η δημοσιονομική προσαρμογή και… η αναδιάρθρωση, αναφέρει χαρακτηριστικά.

Όπως λέει η κ. Λαγκάρντ, για το ΔΝΤ η απάντηση είναι μεγαλύτερο άνοιγμα, στις υπηρεσίες για παράδειγμα, αλλά η παγκοσμιοποίηση θα πρέπει να προχωρήσει με μεγαλύτερο σεβασμό στους κανόνες του παιχνιδιού, το περιβάλλον και με ιδιαίτερη προσοχή στην ενσωμάτωση των πληθυσμών. Σε κάποια ζητήματα ο Αμερικανός Πρόεδρος Τραμπ έχει δίκιο. Ο ελεύθερος ανταγωνισμός θα πρέπει να είναι «δίκαιος» σε όλους τους τομείς και είμαι ικανοποιημένη που οι κινεζικές αρχές φάνηκαν πρόσφατα να καταλαβαίνουν την ανάγκη να αντιμετωπίσουν το θέμα. Η μέθοδος Trump σχετικά με την Κίνα, αν υποστηριχθεί από μια στρατηγική win-win, μπορεί να ωθήσει αλλαγές, αλλά δεν θα είναι εύκολο.

«Ναι, επιθυμώ ένα πιο δίκαιο εμπόριο για τους ψηφιακούς γίγαντες όσο και για κάποιες επιχειρήσεις του κινεζικού κράτους. Η φορολόγηση των κερδών δεν είναι το μόνο διακύβευμα, υπάρχει επίσης όλη η πρακτική της δόμησης των ολιγοπωλίων στην διαχείριση των δεδομένων. Πρέπει να βρεθούν λύσεις για όλα αυτά τα ζητήματα. Η θέση του ΔΝΤ για την αμερικανική οικονομία είναι ότι η δημοσιονομική χαλάρωση θα εξαντλήσει την επίδρασή της με το χρόνο και ότι ένα μέγεθος επενδύσεων έχουν ήδη προβλεφθεί και πραγματοποιηθεί. Οι προβλέψεις μας υπολογίζουν επιστροφή της αμερικανικής οικονομίας στο δυνητικό της δυναμικό, δηλαδή γύρω στο 2,2%».

Όσον αφορά την Ευρωζώνη, «προβλέπω βελτίωση στους δείκτες ανεργίας», αναφέρει. Είναι ενθαρρυντικό. Επιπλέον πρέπει επιτακτικά να ολοκληρώσουμε την οικοδόμηση του ευρώ και να ολοκληρώσουμε την τραπεζική ένωση. Θα πρέπει επίσης να συμπληρώσουμε μια μεγάλη αγορά κεφαλαίων, ανοιχτή για όλα τα κράτη-μέλη της ζώνης. Απαιτεί πολιτική θέληση και a minima εναρμόνιση των κανόνων για τις χρεωκοπίες. Πρέπει επίσης να αναπτυχθούν δημοσιονομικές πολιτικές. Η ιταλική κατάσταση περιπλέκει το τελευταίο αυτό ζήτημα. Δεν πιστεύω σε ένα σενάριο έκρηξης της ευρωζώνης. Οι Ιταλοί χρειάζονται την ευρωζώνη. Η πραγματικότητα και η άσκηση εξουσίας αμβλύνουν τις γωνίες. Είναι λυπηρό να θεωρούμε ότι μια πολιτική διαμόρφωση οφείλει την επιβίωσή της στην θέληση των χρηματαγορών.

Η Άνγκελα Μέρκελ στο πλευρό του Νικολά Σαρκοζί στη διάρκεια της κρίσης έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να κρατηθούν οι ευρωπαϊκές οικονομίες, δηλώνει επίσης. Ενώ θετικός είναι ο απολογισμός της Λαγκάρντ για τις μεταρρυθμίσεις Μακρόν αλλά θεωρεί ότι χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια στη συγκράτηση των δημοσίων δαπανών. Η Ευρώπη χρειάζεται επίσης μεγαλύτερη διαφάνεια και ανταλλαγή πληροφοριών σε ζητήματα οικονομικών των επιχειρήσεων.

Η Κριστίν Λαγκάρντ τονίζει ότι επιθυμεί να ολοκληρώσει τη θητεία της στο ΔΝΤ, σημειώνοντας ότι πρέπει να βρούμε τρόπους να επανεισάγουμε τις ταυτότητες, τις κουλτούρες και τις γλώσσες σε μια πιο ανοιχτή παγκόσμια οικονομία. Η επιστροφή στα παλιά εμπορικά σύνορα θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη, καταλήγει η επικεφαλής του ΔΝΤ.