Ο «Δράκος» στο νησί της φωτιάς και του πάγου

Μπορεί να πρόκειται για μια μικρή, μακρινή, παγωμένη χώρα στην συμβολή του βόρειου Ατλαντικού και του Αρκτικού κύκλου, αλλά για τους Κινέζους η Ισλανδία αποτελεί τον επόμενο επενδυτικό στόχο.

Το νησί, παρότι έχει πληθυσμό μόλις 320.000 κατοίκων, έχει καταφέρει να κερδίσει υπερβολικό ενδιαφέρον από το Πεκίνο.

Μέσα στο 2013 οι δυο κυβερνήσεις υπέγραψαν συμφωνία ελεύθερου εμπορίου, η πρώτη της Κίνας με Ευρωπαϊκή χώρα. Ωστόσο, με την εκ των πραγμάτων μικροσκοπική αγορά της Ισλανδίας, το εμπόριο και μόνο δεν μπορεί να δικαιολογεί τον «ξαφνικό έρωτα».

Η θέση της Ισλανδίας στον χάρτη, ασκεί μεγάλη γοητεία στον «Δράκο» από την Ασία. Πρόσβαση στην Ισλανδία, σημαίνει για το Πεκίνο και πρόσβαση σε θαλάσσιες οδούς μέσα από την Αρκτική, καθώς η περιοχή αρχίζει και θερμαίνεται, λόγω της κλιματικής αλλαγής.

Η Κίνα ξεκινά λογιστικό έλεγχο του χρέους

Δεν είναι τυχαίο ότι μαζί με την επισημοποίηση των σχέσεων με το Ρέικιαβικ, ήρθε και η πρόγνωση ενός από τους κορυφαίους ειδικούς της Κίνας, ότι μέχρι το 2020, περίπου το 15% των προϊόντων της χώρας του θα διακινείται μέσω της Βόρειας Θάλασσας της Αρκτικής.

Ακόμα κι εάν η εκτίμηση είναι υπερβολική, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συρρίκνωση των πάγων θα ανοίξει δρόμους.

Μαζί με την Ινδία, την Ιταλία, τη Σιγκαπούρη, τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία, έτσι και η Κίνα κέρδισε στα μέσα Μαΐου το καθεστώς του μόνιμου παρατηρητή χωρίς δικαίωμα ψήφου στο Αρκτικό Συμβούλιο, ένα διακυβερνητικό σώμα, που επιδιώκει να συντονίσει την πολιτική στην περιοχή, με μόνιμα μέλη τον Καναδά, τις Δανία, Φινλανδία, Ισλανδία, Νορβηγία, Ρωσία, Σουηδία και τις ΗΠΑ.

Όλες οι χώρες επιδιώκουν οικονομικές ευκαιρίες και θεωρούν τη συμμετοχή τους στο Συμβούλιο ως το μέσον για να επηρεάσουν τις αποφάσεις των μονίμων μελών.

Το 2010 μόνο τέσσερα πλοία με 111.000 τόνους εμπορεύματα διέσχισαν το βόρειο πέρασμα, όμως πέρσι ο αριθμός και το φορτίο τους αυξήθηκαν σε 46 και 1,26 εκατομμύρια τόνους αντίστοιχα. Μεταξύ  αυτών ήταν κι ένα κινεζικό παγοθραυστικό, ο «Δράκος του Χιονιού».

Οι νέοι «κυρίαρχοι του σύμπαντος»

Οι φιλοδοξίες της Κίνας, σύμφωνα με την Λίντα Τζάκομπσον του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Διεθνούς Πολιτικής Lowy, έχουν προκαλέσει «το άγχος και την ανησυχία που συνοδεύουν συνήθως την άνοδο μιας μεγάλης δύναμης» και η καχυποψία αυτή ενισχύεται από «επιθετικές συμπεριφορές» και περίεργα επιχειρηματικά σχέδια.

Όπως, για παράδειγμα, η πρόταση Κινέζου κατασκευαστή να φτιάξει «γήπεδο γκολφ φιλικό προς το περιβάλλον» σε θέρετρο πολυτελείας έκτασης 300 τετραγωνικών χλμ. στην απομονωμένη βορειοανατολική γωνιά της Ισλανδίας.

Η δικαιολογία που επικαλέστηκε ο επιχειρηματίας, ότι είχε σκοπό να κατασκευάσει έναν «παράδεισο γαλήνης και καθαρού αέρα» για τους πλούσιους συμπατριώτες του, δεν έπεισε τις Ισλανδικές αρχές, οι οποίες αρνήθηκαν να άρουν τις απαγορεύσεις που ισχύουν στην χώρα για αγορά γης από ξένους.

Όποια φιλοδοξία και να θρέφει το Πεκίνο, προς το παρόν περιορίζεται στο να τονίζει με έμφαση το σεβασμό του για το Αρκτικό Συμβούλιο και ότι τα συμφέροντα της εξωτερικής του πολιτικής αφορούν αποκλειστικά την έρευνα.

«Ως μια χώρα εκτός Αρκτικής, η Κίνα πρέπει να βασιστεί στην διπλωματική συνεργασία και την θετική εμπλοκή στις έρευνες και τις επενδύσεις για να μπορέσει να προωθήσει εκεί τα συμφέροντά της», αναφέρει η Λίντα Τζέικομπσον.