Τι πρέπει να κάνουν οι πλούσιες χώρες για να διατηρήσουν την παγκόσμια ανάπτυξη;

του Lucas Laursen

Η παγκόσμια ανάπτυξη πρέπει να συνεχιστεί για τα επόμενα δύο χρόνια, δήλωσε ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) την Τετάρτη. Όμως, ο ΟΟΣΑ αναθεώρησε τις προβλέψεις για ορισμένες από τις πλουσιότερες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας. Οι ενδείξεις είναι ανάμικτες, αλλά πολλοί παρατηρητές συμφωνούν ότι οι ΗΠΑ θα βιώσουν επίσης ασθενέστερη ανάπτυξη τους επόμενους 12 έως 18 μήνες – αν όχι πλήρη ύφεση.

Η παγκόσμια ανάπτυξη του ΑΕΠ μπορεί να μειωθεί από 3,7% φέτος σε 3,5% το 2019 και το 2020, προβλέπει ο ΟΟΣΑ. Αν και η επιβράδυνση της ανάπτυξης αποτελεί φυσιολογικό σκέλος οποιουδήποτε οικονομικού κύκλου, ο ΟΟΣΑ αναφέρει ότι οι εμπορικές εντάσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας έχουν χειροτερεύσει τα πράγματα. Προειδοποιεί επίσης ότι το Brexit έχει συμβάλλει στην αβεβαιότητα στην Ευρώπη.

Ο ΟΟΣΑ καλεί τους «υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη στον διεθνή διάλογο και τα θεσμικά όργανα». Επίσης, ο οργανισμός επανέλαβε την έκκλησή του για να ολοκληρωθεί η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση.

Εκτός από την εστίαση στην οικοδόμηση καλύτερων γεφυρών μεταξύ των χωρών, οι προβλέψεις αυτού του εξαμήνου έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στους τρόπους με τους οποίους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μπορούν να κερδίσουν από την οικονομική ανάπτυξη.

«Η βελτίωση της παγκόσμιας οικονομίας απαιτεί επίσης την αντιμετώπιση των ανησυχιών των ανθρώπων σχετικά με την έλλειψη βελτιώσεων στους μισθούς, το βιοτικό επίπεδο και τις ευκαιρίες», ανέφερε ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΟΟΣΑ Laurence Boon σε δήλωσή του. «Η προώθηση του ανταγωνισμού για τη βελτίωση της επιχειρηματικής δυναμικής μπορεί να βοηθήσει, βελτιώνοντας τη διαπραγματευτική θέση των εργαζομένων».

Το ίδιο μπορεί να κάνει και η εκπαίδευση των εργαζομένων, καθώς και η προώθηση της μετακίνησής τους μεταξύ διαφορετικών εταιρειών. Οι γίγαντες της Silicon Valley, για παράδειγμα, συμφώνησαν από κοινού να κρατήσουν τους μισθούς των εργαζομένων τους χαμηλά, μέχρις ότου ένας ομοσπονδιακός δικαστής τούς διέταξε να αποζημιώσουν τους εργαζόμενους γι’ αυτό. Τώρα, εφαρμόζουν άλλα μέσα για να εξαναγκάζουν τους υπαλλήλους τους σε πειθαρχία.

Εντωμεταξύ, οι αναδυόμενες αγορές όπως η Ινδονησία αναπτύσσονται με 5%, η Κίνα έχει ρυθμό ανάπτυξης γύρω στο 6%, και η Ινδία γύρω στο 7%. Εάν οι πλούσιες χώρες θέλουν να πάψουν να πιέζουν τον παγκόσμιο μέσο όρο ανάπτυξης προς τα κάτω, ίσως πρέπει να μειώσουν την ισχύ των εταιρικών μονοπωλίων, να περιορίσουν τα εμπόδια στην είσοδο των εταιρειών στην αγορά, και να επιστρέψουν κάποια οικονομικά οφέλη στους εργαζόμενους και τους καταναλωτές, έγραψε ο The Economist την περασμένη εβδομάδα.