Κριτική του ΣΕΒ σε Κομισιόν για την πρώτη μεταμνημονιακή έκθεση

Κριτική στον προϋπολογισμό του 2019 αλλά και στην μεταμνημονιακή έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ασκεί ο ΣΕΒ με το εβδομαδιαίο οικονομικό δελτίο, με αιχμή τη φορολογία και τα κοινωνικά επιδόματα.

“Η πρώτη μεταμνημονιακή έκθεση ενισχυμένης εποπτείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 21 Νοεμβρίου 2018 για την ελληνική οικονομία, προκαλεί προβληματισμό. Η δημοσιονομική πολιτική βαπτίζεται βιώσιμη, παρόλο που το μείγμα πολιτικής μεσοπρόθεσμα έχει ημερομηνία λήξεως, καθώς βασίζεται στην υπερφορολόγηση της ιδιωτικής οικονομίας και στη μείωση επενδυτικών, αλλά και τρεχουσών δαπανών αναπτυξιακού χαρακτήρα”, αναφέρει ο ΣΕΒ.

“Η έκθεση επιφυλάσσει τα καλύτερα λόγια για την πρόοδο που συντελείται στη δημιουργία ενός σύγχρονου Κράτους Πρόνοιας και, κυρίως, στο «δίχτυ ασφαλείας» που χτίζεται για την αποφυγή της φτώχειας, του κοινωνικού αποκλεισμού και των κοινωνικών ανισοτήτων”, προσθέτει ο ΣΕΒ, τονίζοντας ότι “κανείς σώφρων άνθρωπος δεν έχει αντίρρηση στους στόχους αυτούς, ιδίως σε μια χώρα όπου το συνταξιοδοτικό σύστημα στο παρελθόν μοίραζε λεφτά πέραν των δυνατοτήτων της οικονομίας, χωρίς καμία στόχευση σε εξειδικευμένες προνοιακές ανάγκες. Προφανώς, η χώρα πρέπει να διαθέτει ένα αποτελεσματικό προνοιακό σύστημα”.

Σημειώνει ωστόσο ότι “Αυτό που δεν μπορεί να κάνει είναι να φορολογεί μέχρι εξόντωσης την ιδιωτική πρωτοβουλία που αναλαμβάνει επιχειρηματικό κίνδυνο και τους εργαζόμενους υψηλής εξειδίκευσης επαγγελματικής εμπειρίας και προσόντων που έχουν επενδύσει σε ανθρώπινο κεφάλαιο και περιμένουν να ανταμειφθεί η προσπάθειά τους στην αγορά εργασίας.”.

Αναφέρει ακόμη ότι η καθόλα θεμιτή στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων θα ήταν προτιμότερο να γίνεται με μια αναπτυξιακή πολιτική επενδύσεων, που παράγει αξιοπρεπείς δουλειές και μισθούς και όχι μέσω κοινωνικών επιδομάτων σε μόνιμη βάση που χρηματοδοτούνται με την υπερφορολόγηση της εργασίας και της επιχειρηματικότητας, αμβλύνοντας, έτσι, το αναπτυξιακό τους αποτύπωμα.

Ο ΣΕΒ επαναλαμβάνει εξάλλου την υποστήριξή του στο μέτρο μείωσης του αφορολόγητου ορίου (του οποίου όπως αναφέρει χαρακτηριστικά αγνοείται η τύχη), η οποία μπορεί να χρηματοδοτήσει ένα μείγμα μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών και αύξησης των επιστροφών φόρων για οικογένειες με παιδιά.