Εξωδικαστικός Μηχανισμός: Τί προβλέπει η τροπολογία παράτασης που κατατέθηκε στη Βουλή
- 20/12/2018, 17:00
- SHARE
Τί αλλάζει ως προς το πεδίο εφαρμογής και το όριο των οφειλών που μπορούν να υπαχθούν στην απλοποιημένη διαδικασία ρύθμισης.
Παράταση για έναν χρόνο της ισχύος του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών με παράλληλη επέκταση του πεδίου εφαρμογής του και αύξηση του ορίου των οφειλών που μπορούν να υπαχθούν στην απλοποιημένη διαδικασία ρύθμισης προβλέπει, μεταξύ άλλων, τροπολογία του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, που κατατέθηκε σήμερα στη Βουλή και την οποία υποστήριξε ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης και Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης.
Αναλυτικά, με τις διατάξεις της τροπολογίας προβλέπονται τα εξής:
1. Παράταση του χρονικού διαστήματος ισχύος του εξωδικαστικού μηχανισμού από 31.12.2018 για ακόμη ένα έτος (μέχρι 31.12.2019), προκειμένου να επιτραπεί η πρόσβαση σε περισσότερες επιχειρήσεις.
2. Επέκταση της δυνατότητας περισσότερων οφειλετών να ρυθμίσουν διμερώς τις οφειλές τους προς το Δημόσιο και τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης. Συγκεκριμένα, επεκτείνεται το πεδίο εφαρμογής του νόμου και καταλαμβάνει τόσο τους οφειλέτες που έχουν οφειλές προς τον δημόσιο τομέα, οι οποίες αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 15% επί του συνόλου των οφειλών τους, όσο και οφειλέτες, οι οποίοι υπέβαλαν αίτημα για τη συνολική εξωδικαστική διευθέτηση των οφειλών τους, αλλά η διαδικασία διαπραγμάτευσης απέβη άκαρπη, λόγω μη επίτευξης απαρτίας των πιστωτών και συγκεκριμένα λόγω άρνησης συμμετοχής σε αυτόν από πιστωτές του ιδιωτικού τομέα.
3. Αύξηση του ορίου των οφειλών για τις οποίες μπορεί να τηρηθεί απλοποιημένη (δηλ. αυτοματοποιημένη) διαδικασία ρύθμισης, με τυποποιημένη πρόταση ρύθμισης και τυποποιημένη αξιολόγηση βιωσιμότητας. Το όριο ορίζεται στα 300.000 ευρώ από 50.000 ευρώ σήμερα. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η παροχή ρυθμίσεων μέσω του εξωδικαστικού συμβιβασμού προς περισσότερους αιτούντες οφειλέτες και με ταχύτερους ρυθμούς, δηλαδή μία fast-track διαδικασία.
4. Παροχή δυνατότητας στον πιστωτή να εξαιρέσει τις μη επιχειρηματικές οφειλές (π.χ. ύπαρξη στεγαστικού δανείου του επιχειρηματία) που πολλές φορές οδηγούσε τις τράπεζες σε μη συμμετοχή στη διαδικασία, η οποία απέβαινε άκαρπη. Πλέον, δίνεται η δυνατότητα στον πιστωτή να εξαιρέσει αυτήν τη μη επιχειρηματική οφειλή, εφόσον κρίνει ότι η ρύθμισή της δεν είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του οφειλέτη και να συνεχίσει τη διαδικασία με τις υπόλοιπες επιχειρηματικές οφειλές.
5. Απαγόρευση επιβολής μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης (π.χ. κατασχέσεις και πλειστηριασμοί) από πιστωτές μεσούσης της διαδικασίας του εξωδικαστικού μηχανισμού και ενώ είναι ακόμα σε εκκρεμότητα, εξαιτίας της λήψης αλλεπάλληλων παρατάσεων επί των προθεσμιών του νόμου.
6. Ορίζεται ρητά ότι η ποινική δίωξη για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο ή για τα αδικήματα της μη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών αναστέλλεται υποχρεωτικά όταν έχει ξεκινήσει η διαδικασία διαπραγμάτευσης. Η ρύθμιση αποσκοπεί στη διασφάλιση ομαλού κλίματος διαπραγμάτευσης, το οποίο θα διακυβευόταν αν παράλληλα με τη διαδικασία διαπραγμάτευσης εξελισσόταν ποινική διαδικασία σε βάρος του οφειλέτη, αναφορικά με τις προς ρύθμιση οφειλές.
7.Απαλλαγή του οφειλέτη από τυχόν ανατροπές της σύμβασης αναδιάρθρωσης από ιδιώτες πιστωτές και συνακόλουθα τον κίνδυνο αναβίωσης των οφειλών του προς το Δημόσιο και τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης όταν έχει ικανοποιήσει πλήρως αυτούς τους πιστωτές.
8. Σε μεγάλες επιχειρήσεις, ο χαρακτηρισμός ως μικρών πιστωτών ακόμη και αυτών με σημαντικές οφειλές (π.χ. ύψους 1,5 εκατ. ευρώ) που είχε ως αποτέλεσμα να μένουν εκτός ρύθμισης και να επηρεάζουν τη βιωσιμότητα της επιχείρησης. Πλέον, μειώνονται αυτά τα όρια, προς όφελος του αιτούντος οφειλέτη, καθώς θα μπορεί να βάλει στη ρύθμιση και απαιτήσεις άνω των 500.000 ευρώ, προστατεύοντας παράλληλα τις τυχόν απαιτήσεις εργαζομένων και μκροπρομηθευτών από αναδιάρθρωση.
«Γενικά προσπαθούμε να κάνουμε τα πράγματα απλούστερα. Γνωρίζουμε ότι σε όλη την Ευρώπη, αυτού του τύπου ρυθμίσεις εξωδικαστικού μηχανισμού, όταν μάλιστα θέλει να απλωθεί σε όλες τις μορφές οφειλών που εμπλέκονται και τράπεζες και το υπουργείο Οικονομικών και εφορίες και Ταμεία, οι μηχανισμοί έχουν πρόβλημα διότι υπάρχουν και αντιτιθέμενα συμφέροντα. Άλλη προτεραιότητα έχει η Τράπεζα, άλλη η εφορία, άλλη το Ταμείο. Εμείς λοιπόν, επιμένουμε με διαρκείς προσπάθειες και διευκολύνσεις να εδραιώσουμε αυτή τη διαδικασία και ως νοοτροπία αλλά και ως συγκεκριμένο μηχανισμό διότι το ιδιωτικό χρέος αποτελεί από τις οδυνηρές κληρονομιές της κρίσης που έχουμε να διαχειριστούμε και με αυτό το πνεύμα κάνουμε αυτές τις αλλαγές. Το λέω αυτό, διότι υπάρχει και η άποψη – και υπάρχουν όντως και θέματα ηθικού κινδύνου – ότι κάποιος δεν χρωστάει στο Δημόσιο, δεν πήρε δάνειο γιατί να επωμιστεί το κόστος ρυθμίσεων που συνεπάγονται είτε κούρεμα δανείων, είτε κούρεμα χρεών στο Δημόσιο. Το δίλημμα αυτό, είναι υπαρκτό, αλλά είναι τόσο μεγάλο το πρόβλημα του σωρευμένου χρέους που απειλεί την ασφάλεια του τραπεζικού συστήματος αφενός και απειλεί και την ίδια την κοινωνία και την Οικονομία αν δεν βρούμε μία διέξοδο να μειώσουμε και να διακανονιστούν τα χρέη αυτά σε έναν χρονικό ορίζοντα. Άρα, ναι υπάρχει αυτός ο κίνδυνος, αλλά υπάρχει η ηθική της δεύτερης ευκαιρίας ότι δηλαδή πρέπει να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία, διότι πίσω από αυτά τα χρέη πολλές φορές βρίσκονται αλλαγές των συνθηκών – έχασε κάποιος την δουλειά του, ανατράπηκαν τα δεδομένα στην αγορά – άρα εμείς ακολουθούμε τα δεδομένα στην πολιτική του να δίνουμε μια δεύτερη ευκαιρία» εξήγησε ο κ. Δραγασάκης.
«Αν καταφέρουμε να δώσουμε δεύτερη ευκαιρία σε οφειλέτες είτε επιχειρηματίες είτε σε φυσικά πρόσωπα και αυτοί μετά πάνε πολύ καλά πάλι το δημόσιο συμφέρον θα εξυπηρετηθεί διότι αφού θα πάει καλά, θα πληρώσει φόρους, θα απασχολήσει κόσμο, θα βοηθήσει συνολικά την Οικονομία και την κοινωνία να βγούμε από την κρίση. Θεωρώ πως πρέπει να είμαστε κάπως γενναιόδωροι χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αγνοούμε τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν γι αυτό πάντα θα υπάρχει μια άμυνα και μια μέριμνα ούτως ώστε αυτές οι δυνατότητες να μην αξιοποιούνται από άτομα, τα οποία ενώ έχουν τη δυνατότητα δεν είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, αλλά ας μη χάσουμε το δάσος μπροστά στο δέντρο και το δάσος αυτή τη στιγμή είναι να επιταχύνουμε μέτρα και ελπίζω και οι τράπεζες στη νέα φάση να δουν πιο θετικά τις δυνατότητες και για τις ίδιες ο μηχανισμός αυτός, ούτως ώστε να πάμε σε μια ταχύτερη μείωση του ιδιωτικού χρέους είτε είναι χρέος προς τράπεζες, είτε είναι χρέος προς τα ταμεία, είτε είναι χρέος προς τις εφορίες» κατέληξε ο κ. Δραγασάκης.