Πώς μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα πλαίσιο ηθικής για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση

της Hilary Sutcliffe

Οι τεχνολογίες της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης μετασχηματίζουν την κοινωνία και το μέλλον μας.

Αν και αυτές οι τεχνολογίες προσφέρουν εξαιρετικές ευκαιρίες, θέτουν και έναν αριθμό προκλήσεων, όπως π.χ. η επίδραση της τεχνητής νοημοσύνης στο εργατικό δυναμικό, οι πιέσεις στην ιδιωτικότητα και την ελευθερία της έκφρασης, τα όρια που πρέπει να τεθούν στις τεχνολογίες της γενετικής, και οι αυξανόμενες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες μεταξύ των κεφαλαιούχων και του υπόλοιπου πληθυσμού.

Συνεπώς, υπάρχει η ανάγκη σαφέστερου προσδιορισμού ηθικών πλαισίων, κανονιστικών προτύπων και μοντέλων διακυβέρνησης, τα οποία θα βοηθήσουν τους οργανισμούς να αναπτύξουν και να χρησιμοποιήσουν αυτά τα πανίσχυρα εργαλεία στην κοινωνία, προωθώντας μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση στην ανάπτυξη που θα υπερβαίνει γεωγραφικά και πολιτικά όρια.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα που αναφέρονται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η οποία υιοθετήθηκε το 1948 και υπογράφηκε από 192 χώρες, έχουν αρχίσει να αφορούν πλέον και τον ιδιωτικό τομέα. Για παράδειγμα, πολυεθνικές εταιρείες που επιζητούν να επιλύσουν προβλήματα που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις στις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες τους καλούνται να το κάνουν εντός ενός πλαισίου δικαιωμάτων. Το ίδιο συμβαίνει με εταιρείες στον κλάδο των επικοινωνιών που έρχονται αντιμέτωπες με ζητήματα ιδιωτικότητας και ελευθερίας της έκφρασης.

Επιπλέον, αν και η τεχνολογία της γονιδιωματικής τροποποίησης είναι νέα και ενδιαφέρουσα, τα πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορούν να μας βοηθήσουν να κάνουμε τις κατάλληλες επιλογές ως προς τα μοντέλα διακυβέρνησης που θα εξασφαλίσουν τη μεγιστοποίηση της ανθρώπινης ευημερίας με την παράλληλη ελαχιστοποίηση των κινδύνων και των αβεβαιοτήτων που προκύπτουν από την εφαρμογή νέων επιστημονικών εργαλείων.

Η 4η Βιομηχανική Επανάσταση πρέπει να εδράζεται σε μια συζήτηση ευρύτερων ζητημάτων σχετικά με τις κοινωνίες στις οποίες θέλουμε να ζήσουμε. Σήμερα, οι δυνατότητες ανθρώπινης ισχυροποίησης μέσω της τεχνολογίας είναι τεράστιες, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε να εστιάζουμε στην επίδραση των τεχνολογιών αυτών στους ανθρώπους, την καθημερινή τους ζωή, και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Όλα αυτά δεν αποτελούν πλέον αποκλειστικό πεδίο δράσης των κρατών και των διεθνών οργανισμών. Ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο. Για αρχή, θα πρέπει οι εταιρείες να αναπτύξουν μηχανισμούς αξιολόγησης της συμπεριφοράς τους σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα πρότυπα που προκύπτουν από την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.