Θα αντέξει μια ακόμη πολιτική κρίση ο Βλαντίμιρ Πούτιν;

Η εφημερίδα Vedomosti αναφέρεται στις πιθανότητες που έχει ο Βλαντίμιρ Πούτιν να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των Ρώσων προς την πολιτική του, η οποία κλονίσθηκε σοβαρά όταν ανακοινώθηκε το 2018 η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση η οποία προβλέπει την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.

Κατά την περίοδο διακυβέρνησης του Πούτιν, η δημοτικότητα του έπεσε τέσσερις φορές, γράφει η εφημερίδα, επισημαίνοντας ότι στις τρεις κατάφερε να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των συμπολιτών του.

Σήμερα, κατά την άποψη των εμπειρογνωμόνων, είναι πολύ πιο δύσκολο να το κάνει αυτό. Το ζήτημα αυτό, όπως γράφει η Vedomosti, τέθηκε στην ετήσια συνέντευξη τύπου που έδωσε το ερευνητικό κέντρο Levada-Centr.

Η πρώτη πτώση της δημοτικότητας του Πούτιν σημειώθηκε το 2000 κατά την διάρκεια του «πολέμου με τους ολιγάρχες», η δεύτερη στα τέλη του 2004 αρχές του 2005 μετά την χρηματοδότηση των επιδομάτων και την κατάργηση των εκλογών των κυβερνητών, η τρίτη το 2011-2013, και η τέταρτη αφότου ανακοινώθηκε η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.

Ο πολιτειολόγος Κιρίλ Ραγκόφ θεωρεί ότι η πτώση της δημοτικότητας του Πούτιν είναι δυσάρεστη για τον ίδιο, καθώς μπορεί να παραμείνει για ένα μεγάλο διάστημα σε κατάσταση χαμηλής υποστήριξης, εκ μέρους των πολιτών.

Όταν μάλιστα τα ποσοστά της υποστήριξης του έργου του Ρώσου προέδρου υπερβαίνουν το 80%, αυτοί που δεν εγκρίνουν του έργο του, το υπόλοιπο ποσοστό δηλαδή, μοιάζουν να ανήκουν σε μια περιθωριακή ομάδα, λέει ο Ραγκόφ και προσθέτει ότι όταν όμως τα ποσοστά της υποστήριξης μειώνονται και φθάνουν το 60%, τότε οι δυσαρεστημένοι εξακολουθούν να είναι μειοψηφία, αλλά μειοψηφία που μπορεί να την ακολουθήσει κάποιος.

Ο διευθυντής του Levada-Centr Λεβ Γκουντκόφ, δήλωσε στην Vedomosti ότι σήμερα δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να αυξηθεί η δημοτικότητα. «(Θεωρητικές) δυνατότητες υπάρχουν δύο. Η πρώτη είναι μια στρατιωτική τυχοδιωκτική επιχείρηση, η οποία θα αναπτυχθεί ως το σημείο μια συμβολικής αντιπαράθεσης, η οποία όμως δεν θα έχει την απήχηση του 2014. Η δεύτερη, δυνατότητα είναι να υπάρξει μια αισθητή αλλαγή της κοινωνικής πολιτικής: όχι αυτή που ανακοινώθηκε στην ομιλία του (προς την Ομοσπονδιακή Συνέλευση-σ.σ), αλλά πραγματικές αλλαγές που να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του κόσμου».

Δεν μπορεί να γίνει επίσης ούτε η αλλαγή της κυβέρνησης, ούτε να μετατεθούν αυτά τα ζητήματα στην κυβέρνηση, δηλώνει ο Γκουντκόφ, προσθέτοντας ότι αυτή τη στιγμή τα βασικά αιτήματα του κόσμου προς την κυβέρνηση, είναι η αύξηση των τιμών, η φτωχοποίηση του πληθυσμού και η διαφθορά, που υποκατέστησε τους φόβους του για έναν πόλεμο.

«Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει γιατί τα προβλήματα πρέπει να επιλύονται με την επιβάρυνση των εισοδημάτων του, τα οποία ούτως η άλλως μειώνονται για έκτη συνεχή χρονιά», επισημαίνει ο Γκουντκόφ.

Παρόλα αυτά, οι Ρώσοι λένε σήμερα, επισημαίνει ο Γκουντκόφ, μπορεί να ζούμε δύσκολα, αλλά μπορούμε να υπομείνουμε και πρέπει να προσαρμοσθούμε στις καταστάσεις.

Ο πολιτειολόγος Αλεξάντρ Ποζάλοφ από την πλευρά του επισημαίνει, ότι όλο και πιο πολλοί Ρώσοι, θεωρούν ως υπαίτιο για ότι συμβαίνει στη χώρα τον Πούτιν. Εξαιτίας μάλιστα της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης και των αντιδράσεων που προκάλεσε, κλονίσθηκε πολύ η εμπιστοσύνη του κόσμου στο κοινωνικό κράτος, ενώ έχει ατροφήσει η άποψη που επέρριπτε τις ευθύνες στους εξωτερικούς ή εσωτερικούς εχθρούς. Τέλος επισημαίνει ο Ποζάλοφ, δεν φαίνεται να υπάρχει στο προσεχές μέλλον βελτίωση της κατάστασης στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, η οποία θα οδηγούσε στην άρση των κυρώσεων και σε μια επιδεικτική σύναψη «ειρήνης με την Δύση».